Alle inzendingen over wonen OR gedichten OR onderdak

ze aten met graagte je gedichten, ik wens je een goede reis…

wonen nog diep in mij eens blaast de wind me naar de horizon als stof geëindigd zoals het ook begon…

Wat knap een eislepende steenmarter op zoek naar onderdak legt het, hoe krap onder de motorkap. Moeder eend heeft vast geweend haar ei verdween met marter Steen op de motor van een zwarte eend.…

Waar een miauw en een waf waf me tegemoet komen voel ik me thuis Geplof in de zetel erg dicht bij dat gepelsde zo lieve gespuis. Dicht bij elkaar, fijn warm ook zo gezellig Mijn vaste stek, toeverlaat, buitenverblijf zoveel is stellig. Dat knusse peperkoeken huisje maakt me steeds weer blij ook vrolijk 's Zomers de speeltuin in met ijskoud…

ik woon niet in armen noch in een gedicht een beslapen ruimte in woorden mond aan mond niet in een landschap van zon en wolken geledigde letters in gloeiende wind ik kan ook nog minder wensen een zwijgende morgen - achter ramen begoten - zin zonder zin in het sterfhuis van dit leven long naar long…

De stad Berlijn biedt altijd onderdak Voor V.S. presidenten en hun cast John Kennedy was zelfs zo enthousiast Dat hij zich uitriep tot een stuk gebak Voor Bush en zijn volledige escorte Was er daarom Brandenburger Torte…

je gunde mij die reis door mijn gedachten ze zochten zelf hun plek daar waar geheimen wonen in zoete bosbesblauwe kinderbomen in late zomerzon de liefde verdwaald en teruggebracht tot stilgezet, maar gulzig groen liet jij me schrijven tot gedichten herhalen tot geloven toe met keer op keer doordachte woorden…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Traag voortbewegend opgaand in de duisternis, als beelden bevroren in de tijd De inktzwarte nacht biedt onderdak aan hen die de onlevenden genoemd worden Grillig is hun bestaan zoekend naar zielsverwanten moeten zij eeuwig voortgaan…

Taal biedt me een onderdak Een stoel met tafel Een haard waarin het vuur Van gezegde en geschreven woorden Ik zit er zeer op mijn gemak Mag er stil zwijgen en dichten Dichten, een lieve lust.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Een makelaar zonder onderdak Vertelde, toen ik hem even sprak Ik stel het misschien wel heel zwart-wit Dat een slak nog een huis bezit Maar ik voel me net een naaktslak …zelfs makelaars sluiten hun kantoren door de kredietcrisis……

twee mooie dames als loket in de Zuiderkerk gezegd dat nimmer in hun schrijven is te wonen dat gedichten enkel schuil geven bij onbeslagen brilleglazen niet geloken ogen helder licht volle maneschijn dat polyfonie mooi is in oren om te voelen ze waren er rood gloeiend bij bij zijn woningnood wisten niet waar ze zoeken…

als ik nu eens niet zo onzeker was niet als nu dan had ik je in dit gedicht naar me toe laten komen…

Als zelfs hoe ik heet Geen vanzelfsprekendheid Meer is, mijn naam ontsnapt Aan de grijze cellen Waarin mijn ik Onderdak vindt, Opgegaan in de mist Die mij elke dag omgeeft - Hoe zal ik dan de namen Van de dingen nog weten Die ik daag'lijks ontmoet, Hoe zal ik te weten komen Hoe ik ze noemen moet…

Uit Overijssel klinkt een luide banvloek: de vluchteling krijgt hier geen onderdak, Verweggistan boeit eigen volk geen zak. ‘Oprotten!’ staat er fijntjes op het spandoek. ‘Houd ons hotel van vreemde smetten vrij, veel liever hier een varkensboerderij.’…

soms is de hemel met kometen en eeuwige sterren mijn woning dan weer de gouden zonsondergang of verre vage verten omkranst door stille grijze wolken het stille ochtendbos met gouden pilaren zonneschijn verre bergen felwit in donkere omlijsting van zwartgroene hellingen het liefst woon ik in mijn gedichten omdat de poort daar…

Ik woon in de bergen, ik woon in het bos. Ik zit in de bomen en veel tussen het mos. Ik woon in een rivier, ik woon in de zee. Ik lig daar lekker te dromen en maak een heleboel mee. Ik woon in de duinen, ik woon in een baai. Ik zwem daar tussen de vissen samen met een haai. Ik woon onder de grond, ik woon in een kanaal.…

Pas op, BN'ers zijn opnieuw actief De laatste kwestie waar ze vol voor gingen Was onderdak voor al die vluchtelingen Desnoods bij hen in huis, stond in de brief Helaas is daar niets van terecht gekomen Maar Piet is qua PR mooi meegenomen.…

tijdelijk vond zij onderdak waar stoel en bank en een gordijn van een lamp nam zij geen notie maar duisternis dus toen de zon verdween moest zij gaan en spreidde instinctief haar vleugels toonde het motief en gaf zich over aan een drift die de nacht voor haar in petto had…

Thuis voel ik me hier Al was ik er geboren Eén met schepping, Met mens en dier, Elke boom, elke struik Zo eigen, zo vertrouwd Zo veilig voel ik me terwijl Mijn leven zich hier ontvouwt…

in het regendorp we praten te weinig met elkaar wonen in dezelfde straatboekenkast.…

Straten, met de lome lengte nu van veel nog te vergeten dagen, waren hun zij aan zij zo gewend - van blues is geen onderdak bekend. -------------------------------------------------------------------- uit: 'Ringelorend zelfportret op haar leeuwenhuid', 2005…

ik die in de zomer van mijn leven genoeg had aan de hemel wil nu het winter is geworden omringd zijn met jouw liefde en zitten voor een haardvuur…

Gebouwen zijn aandoenlijk als ruïne, Hun ziel ligt bloot. Paleizen, kerken, banken, Geen sterveling die weet waartoe ze dienen. Je hoort dus overal de luide klanken Van tuba en trompet en mandoline En ziet er mensen langs de straten trekken Met feestgetoeter en plezier voor tienen. Dit is een stad van louter lachebekken. Hun meester is de…

ik had zo, meen ik willen inschepen onder een bladzijde door de letters van je gedicht hoe kan ik lieve woordjes vangen aan dagzijde van onderdak op het kustgebied in de schelp van je heupen om mijn vingers rond je haven te sluiten binnen gehoorafstand ik wilde wat roepen 'binnen onze taal' de zee klotst altijd voort in eindeloze deiningen…

jouw woorden vinden onderdak binnen kader van het vlak treffend in zwart en wit vindt inkt zijn weg jouw dromen in goed en kwaad verticaal in goddelijk gedrag de plek die je invult in lijn geworden taal…