Netgedichten

netgedicht (nr. 54.035):

ongevraagd

misschien kan ik je
aanraken

de nacht wegduwen
nu het nog stil is

in hetzelfde zacht
de dagen horen, 't geluid
dat wij ergens wonen

misschien zou je
van alles wat maken

uit steen
een vlinder die niet wachten wil
mijn gezicht als dwaas geluk

in jaren ouder, een dekentje
en heb je goed geslapen?

als ik nu eens niet zo onzeker was
niet als nu

dan had ik je in dit gedicht
naar me toe laten komen

... voor gesproken versie, zie link ...

Zie ook: https://www.youtube.com/w...v=-PtghjU0t9c&feature=youtu.be

Schrijver: kerima ellouise, 30 december 2014

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

ongevraagd

4.3 met 9 stemmen

416

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

kornelis, 10 jaar geleden

verlangen zo breekbaar in woorden gevangen als jij alleen maar kan Kerima...

Hilly Nicolay, 10 jaar geleden

Een weifel, een twijfel, maar de vlinder rust in woorden op een sierdek. Eens raakt ze aan, zacht met vleugels van papier.
Geweldig gedicht Kerima!

geeraardt, 10 jaar geleden

hoogstaand als je het mij vraagt...

Rudolf, 10 jaar geleden

Een vlinder die niet wachten wil, prachtig en een gezond en dichterlijk jaar gewenst.

Guy Aarts, 10 jaar geleden

Kwetsbaar onzeker en hoopvolle toekomstdromen. Verdichte liefde recht uit het hart. Geraakt door schoonheid, Kerima.

ww, 10 jaar geleden

subtiel vraagje, met wollen ogen en handen geschreven.nodig voor eventuele kou.

Inte feelders, 10 jaar geleden

Het verlangen in stand houden ... onzekerheid speelt hier een(hoofd)rol, zo lees ik! Mooi Kerima.

Pama, 10 jaar geleden

De vertrouwde dekentjes die door de jaren zwaarder worden door het patchwork van ondervinding.
Mooi gedicht.

hans_, 10 jaar geleden

Mooi Kerima,
Uitdijende gedachten verwoord naar een gevoel
van veilige behaaglijkheid en warmte.

Geef je reactie op deze inzending: