Alle inzendingen over woonoord OR vrijheid OR mannen

Ja, zei jij het zij zo maar blijf, blijf ik draaide me om en zag je denken wat een lekker wijf…

Als ik aan hem denk eet ik appelperen stroop volkoren met zweet en metalen feromonen vermeng het met de geur van bitterkruid verkoolde appeltjes van opgewonden zijn winkel alsmaar blikken uit de supermarkt terwijl ik slaap tussen kleverige lakens…

Eentje links, eentje rechts, ‘n grote hand, ‘n kleine hand, ik mijmer en erken, De hoofdprijs heb ik al gewonnen, en ik besef hoe rijk ik ben.…

dacht dat ik niet blij kon zijn zonder man heb nu voor 't alleen zijn gekozen en besef dat 't makkelijk kan en is 't moeten uit den boze, ik moest er altijd voor hun zijn nooit tijd voor mijn eigen ik dat deed me wel weer pijn, maar maak me nu niet meer dik voel me bevrijd van de lasten doe nu wat ik zelf wil, mannen zijn soms rare gasten…

‘k heb niet zoveel met mannen Maar soms moet ik me vermannen Om niet te mans over te komen…

We hebben alles al gehad, denken we, maar de deur staat nog wijdopen! De fantasie is nog steeds grenzeloos en onder de deurmatten liggen pardoes weggeschoven hoogtepunten, krabbels die later goudstaven blijken. Zo gaan we verder, als rampslaven, we rukken de rokken van sappige lijven, we eten hun slippen op, verslikken ons en komen niet…

Ik denk aan de man die ik liefhad. Heb ik hem lief? Hoeveel angsten zijn dat? Onze borden raakten leger En aan de rand ligt een bloem. gesneden uit radijsjes. Een klein uitbundig leven. Niet om te eten, weet hij. --------------------------- uit: 'Twee zonnen', 2003.…

Pas op! Soms wordt een kerel amoureus! Staat hij toevallig met een vrouw te praten, dan denkt hij: ‘Waar moet ik mijn handen laten?’ Vervolgens maakt hij een verkeerde keus. En als hij haar een selfie heeft beloofd, dan stuurt hij er niet eentje van zijn hoofd.…

Zij windt de mannen om haar vlecht die na zeven jaar zo lang is geworden dat de mannen erin willen klimmen zoals vroeger in een gymzaaltouw De rood-koperen kleur doet denken aan de gloed van een open haard waar de mannen het liefste in springen omdat het op straat berekoud is Hoe krijgt zij het toch voor elkaar om iedere dag die vlecht…

Wat moet de wereld zonder mannen Met vuur verwarmen zij de aarde Bevruchten haar met wind en zaad Zij weten van haar grote waarde Beschermen haar met kracht en daad Wat moet de wereld zonder mannen Stoer en zorgzaam, hard en zacht Zij redden ons waar rampen zijn Brengen voedsel waar een klein kind wacht Geven daar waar nodig zonneschijn…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

landschap is een treurig aquarel Uit schoorsteenpijpen vluchten vreemde kleuren Die ongenood het zwarte zwerk besmeuren De dood heeft hier een ijzeren gestel Signalen van de schepen klinken schel De lucht is zwanger van ontstegen geuren Er valt geen dierlijk leven te bespeuren Dit is het voorgeborchte van de hel De duivel kon geen beter woonoord…

wat geweld van hen nam dankbaar erkentelijk en trots fluistert de stem in mijn hoofd de herinnering aan duizenden die voor onze vrijheid streden in het besef van de dure plicht die mij en mijn generatie heeft om iedere mens op deze aarde die vrijheid in vrede te brengen…

....van gezinshoofden, goeroes en ....mannen met een heilig boek het land van de paradox ....waar vrijheid het systeem is ....zonder armen en zonder rijken het land zonder mensen ....die aanspraak maken op de status ....van meer te hebben dan anderen het land aan de rand ....van onvrijheid en ongelijkheid ....waar geen geld is voor…

Ik hou wel van een huppeltje in een sonnet voor mij hoeft een sonnet niet streng te wezen ik hou wel van een jongetje met een pet ik hou wel van het pimpelen van de mezen ik maal niet om het wapperen van een vlag voor mij hoeft die niet strak en stijf te hangen ik hou wel van verrassingen in mijn dag ik word niet graag door protocol gevangen…

Dat je mag groeien zonder boeien Het leven is mooi buiten de kooi Waarin je bent gevangen kom..... Deel je verlangen…

heel hoog in de lucht of diep onder water altijd voor iets op de… vlucht ik ben wel onzichtbaar dus best moeilijk te vinden voor velen… ongrijpbaar maar voor wie me wel vindt met durf en volharding zal streven zoals wind op zoek naar iets mooi zo vrij als een vogel verlost van zijn… kooi!…

doet haar werk, in vrijheid en ongedwongen, niemand heeft haar dit opgedrongen. Ik kan er dan wel anders over denken, het uitspreken zou haar krenken. Mijn respect heeft ze allang gewonnen, en daarbij, ze is niet jong en onbezonnen.…

Geen niemandsland bevindt zich tussen beide Waarin wij ons neutraal bezinnen kunnen En ons toekomstig woonoord vrij verkiezen.…

Mannen zijn het zout der aarde, maar wat wordt daar mee bedoelt? Zijn "ze" dan van een bepaalde meer-waarde, is het dat waar deze uitdrukking op stoelt?…

Dus vrouwen, met mannen met hetzelfde probleem, LET OP, niet alleen ons treft dit FENOMEEN!…

Het fileermes heb ik klaarliggen. Wie ben je? Ik zal het weten. Keurig zal ik je na het fileren weer aan elkaar naaien. Want zo ben ik ik heb liefde ------------------------------------------------- Uit: 'Men zegt liefde', 2003…

Geen mán weet, hoe of het voelt, om ongestéld te zijn... Ze hebben wérkelijk geen idee, hoe 't is om zwánger te zijn... Totáál geen vermoeden van, bevállingspijn... Zij blijven verschoond van dit soort pijnen en ongemakken, hoeven bij 't toiletteren niet door hun bénen te zakken. Blijft de vraag, zou ik 't willen zijn ... een mán?…

Mannen blijven graag aan muren kleven en in bedden op tafels in de borden waaruit zij hebben gegeten in muziek. Je kunt het nog zo heftig zingen, dat het voorbij is, voorbij, voorbij dat het uit is, uit is, uit is dat je nooit meer, nooit meer, nooit meer.…

voor even waren wij geen vaders meer we hadden zorgen achter ons gelaten hier stonden kameraden, echte maten en allen loofden wij die ene heer en zo bevrijd van lasten en van plichten vlogen wij elkander in de armen ik voelde mannenlijven mij verwarmen we leken één familie: louter nichten ik was van al die mannen het idool en werd met zoete…

"Met ons gaat het heel anders" Hij zapt het vreselijke weg. Laat ze over het scherm rollen: voetballers en auto's die hij nooit zal hebben vrouwen in een voor hem te strak vel te jong, te duur. "Wij zitten elkaar niet op de huid laten elkaar in waarde, als jij iets wilt, mag het van mij" De leeuw rekt zich uit in het dorre gras…

ze hebben tatoeages, kale koppen de echte mannen hebben altijd dorst ze leven als een ouderwetse vorst hun sloofjes zijn aan 't boenen en aan 't soppen ze laten zich door niets en niemand foppen er groeit een woud van haren op hun borst ze eten snert met spek en Hema-worst en lachen om de allerschuinste moppen als mannen zijn het echte…

Ach, mannelijke liefde is actie, vechten -- tegen gevaren.…

Vluchtig tabee glipt schielijk langs de dichtgeslagen deur; ijlt door de kamer; vlecht zich luchtig in vaders grijns. Diens aanbevolen knoop knoopt zich in verse dovemansoren. Uitgeknepen ontknoopt vader zich uit overhemd en das, hij heeft zich al, al te lang geleden, gebonden. Vraagt zich allang niet meer af, waarom hij…

De Chippendales in Hoogeveen!!! het theater gaat mij nu verleiden en stuurt al sexy ingevet een wasbord naar mijn scherm Wat windt je op, vraagt mijn vriendin, en brengt voor jou de stoute fantasie zijn het die gladgeschoren lijven of moet het veel subtieler zijn zoals de grijsbehaarde pols die heel voorzichtig zoekend van het stuur afglijdt…