Netgedichten

netgedicht (nr. 76.940):

nooit vergeten

oorverdovend schreeuwt stilte
steeds verhalen van de helden
die de duurste prijs betaalden
voor het leven dat wij hebben
zij nodigen ons niet te zwijgen
waar wellust het verderf zaait
dat ons de toekomst beneemt
door leven nietig te verklaren

ik die vandaag zo leven mag
wil ieder het verhaal vertellen
van hen die u en mij ontvielen
de zonen mannen en vaders
de vrouwen ook en kinderen
nooit mag en wil ik vergeten
wie zagen deden en verloren
wat ik in vrijheid vieren mag

daarom spreek ik nu luidkeels
denkend aan wie dat niet kan
de namen van allen die vielen
die hun bloed en leven gaven
in de modder van het gevecht
omdat ik altijd onthouden wil
dat ik hier gelukkig wezen kan
door wat geweld van hen nam

dankbaar erkentelijk en trots
fluistert de stem in mijn hoofd
de herinnering aan duizenden
die voor onze vrijheid streden
in het besef van de dure plicht
die mij en mijn generatie heeft
om iedere mens op deze aarde
die vrijheid in vrede te brengen