Alle inzendingen over zovelen

Zovelen die hier waren zijn nu al heen gevaren, ze leven in het licht. Zovelen die hier streden of erg hebben geleden, ze leven nu in ’t licht. Zovelen die we liefden misschien ons ook ooit griefden, ze leven nu in ’t licht. Zovelen die hier straalden, die ons van God verhaalden, ze leven nu in ‘t licht.…

ik hou toch zoveel van jou. Jaren gedroomd en niet meer verwacht, dat die uit zouden komen, toch nog zo onverwachts. Zoveel van elkaar te leren, zoveel te beleven, zoveel nog te ervaren, zoveel liefde nog te geven. Uiteindelijk geboren voor elkaar, lieverd de tijd was nu daar.…

zoveel moeders en zoveel vaders zoveel meisjes en zoveel jongens zijn gestorven aan een gebroken hart ik denk aan hen en hoe ze luisterden naar nog een laatste liedje in de kerken brand je dan een kaarsje steeds verwonderd over licht dat valt gebroken hart ik denk aan ons gebroken hart…

Een ketting zoveel schakels zoveel parels Zoveel ! Waarom ? Niet vragen accepteren niet ontleden Geen verleden Parels tellen oneindig veel Vormen één ketting een geheel !…

Zoveel mooie uren Zoveel besproken Tussen deze muren Zo ineens alles voorbij Gewoon alles vergeten Je denkt niet meer aan mij Zoveel mooie uren Zoveel erotische momenten Waarom kon het niet langer duren? Zo ineens alles voorbij Ik wil het gewoon niet weten Dat jij mij ineens bent vergeten....…

Zoveel weemoed in het vergezicht waarop jij lijkt blue eyes, zoveel blue sky dat er stapels wolken aan onderdoor gaan.…

ik wil nog zoveel doen maar dat komt later ik moet eerst nog zoveel dat niet kan wachten dus maar weer later alles, het is zoveel is er genoeg tijd later nog even niet aan later denken eerst al het moeten nog dan weer komt later of.. is het nu al later…

In de schaduw van Jezus' kruis is nog zoveel pijn en angst, zoveel verlatenheid, onbegrip, verraad. In de schaduw van Jezus' kruis is nog zoveel oorlog en onrust, zoveel ziekte en dood, verdriet en honger. In de schaduw van Jezus' kruis ontkiemt echter hoop en leven, een klein begin van vrede, een nieuwe schepping.…

Onze laatste dans Gaat verder in mijn ziel Zoveel passen Mijn benen doen zeer Onze laatste kus Vloeit voort in mijn aderen Zoveel huiveringen Ik vat nog kou Onze laatste woorden Echoën na in mijn hoofd Zoveel rimpelingen Zal ik verdrinken? Zoveel gevoelens Ik ben verdwaald Het laatste lichtje dooft…

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

Waarom zoveel woorden en zoveel daden zonder doel De pijn is niet te plaatsen in het hart van mijn gevoel…

ik heb weer zoveel woorden ik heb weer zoveel zin maar tegen alle regels en beter weten in…

als je zwijgend kijkt alleen maar kijkt zie je soms zoveel meer en anders als je zwijgend denkt alleen maar denkt denk je soms zoveel meer en anders als je zwijgt alleen maar zwijgt begrijp je soms zoveel meer en anders…

Er is licht zoveel licht licht zonder enig gewicht Er is licht zoveel licht licht zonder gezicht...…

En soms ja soms meer lijf dan vrouw hou ik schrikkelijk van jou en soms ja soms weer een en al vrouw hou ik onmetelijk van jou en soms ja soms er is zoveel soms er is zoveel jou er is zoveel vrouw ik hou zo van jou…

Zoveel twijfels zijn gevallen. En nieuwe weer op gestaan. Zoveel eerlijkheid. En zoveel passie. Zoveel woorden waarvan ik dacht nooit uit te spreken. En toch mijn mond verlaten. Nu weet ik niet hoe het verder gaat. Of wat ik ermee win. Ik ben bang voor zoveel dingen. Bang voor jou en mij. Maar ik meende wel iedere zin.…

in een cijfer kan je niet leven het is om het echie zonder enige reden zoveel moord zoveel kerst zoveel gestoort vol van gerst zonder sonde mea culpa jij die wordt waar zeven orkaan naast orkaan zoveel moord zoveel crisis zowel zuid zoveel noord als alles uitvalt haal je water uit de sloot bessen komen later…

Zoveel lentes alweer, ieder jaar, elke keer, zoveel lentes alweer in the Spring. Ieder jaar, elke kaar zijn het de krokussen op het Voorhout, is het de voorjaarswind waar je van houdt, zoveel lentes alweer even warm en weer koud. Zoveel lentes alweer word je oud, langzaam oud in de voorjaarswind waar je van houdt.…

Zo speciaal...zoveel hechter zonder lichamelijke liefde juist daarom zo veel echter Zo diep...zoveel meer puur platonisch juist daarom zo verrassend elke keer Veel emoties...veel verdriet met een ander lach ik zoveel niet Geen verplichtingen...alle vrijheid elkaar zoveel geven toch zo weinig tijd Op de hoogste pieken en de diepste…

Waarom zien ze het niet, Wat het jou doet, zoveel verdriet!…

Waarom zijn er zoveel vragen Waarom is er zoveel pijn Waarom zijn er zoveel dingen die niet te begrijpen zijn ? Ik mis je broer, tot later…

Zelden zag ik zoveel klazen, zelden zoveel pieterbazen, vanaf mijn galerij bezien, goed, dat de koters ze niet zien, want zoveel overdaad van sinterklazen, moet toch ieder kind wel erg verbazen. Een duplicaat van een verklede man, geen kind, die er dan nog in geloven kan!…

Ik dank je voor dat en zoveel meer wat gevangen wordt in zwijgen heeft geen woorden nodig ik dank je voor dat en zoveel meer ik weet nu dat echte vriendschap geen leeftijd kent ...…

Wreed ben je je doet me pijn met zoveel moeite en venijn los laat ik je ik wil je niet meer 'k heb zoveel pijn zoveel zeer je kan bedaren ik ben weg ik voel me vrolijk en opgelucht zeg en nu jij zal jij ooit bedenken de andere weg in te slaan? Nee. Nooit.…

Zoveel dingen kan je niet oplossen: moorden stenen olie sommige maagtabletten een panty van een vreemde vrouw in je bed verdwijningen wie er op de tube tandpasta heeft geknepen zodanig dat je met wat zout of zo je tanden moet afschrobben zoveel vragen zoveel mysteries Over zoiets zou je een gedicht kunnen maken…

Zoveel vriendelijkheid is om ons heen te vinden. Zoveel gaat er goed. Zoveel operaties slagen. Zoveel mensen leven verder, die uit de dood zijn opgestaan. Godsdienst heeft voor velen afgedaan. Zonder fout nieuws kunnen we leven. Maar leven zonder anonieme goedheid? Zonder onbaatzuchtige liefde? Kan geen mens gelukkig leven.…

Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

Ik had je nog zoveel te zeggen, hoe moet dat nou? Ik had nog zoveel uit te leggen lieve vrouw! Die woorden, nog niet gezegd, niet uitgesproken, die meende ik hoor, ik meende ze echt.…

Een wens van zoveel sterren een stem uit de verte vroeg aan mij wat zou je willen ik dacht toen aan zoveel dingen Een wens is toch geworden om met het heelal oud te worden…

zoveel hoofden oren, ogen zoveel neuzen neigen nu welwillend naar één kant niettemin nog zoveel zinnen zorgen, dromen liedjes van verlangen reizen door afwachtend land een nieuwe koning kan ook niets beloven hij kan slechts hopen op een toekomst met voor iedereen een goede kans…