Alle inzendingen over natuur

Ik wortel in mijn eenzaamheid dan is het zeker niet uit verveling geef gratis zuurstof schone lucht, statig sta niemand in de weg zorg voor wat schaduw Ik vertaal natuurlijke historie in een wereld van verwarde menselijke dromen Ik ben mezelf gebleven, ik groei boven de daken van de oude stad de dagen gaan sneller dan mijn gedachten…

een wandeling in de zomer met de zon in je haar zoele warme wind die ruist door bomen zal het er nog van komen dit jaar ?…

Wolken spreken vaak in droom en werkelijkheid unieke beeldtaal. Wanneer gevarieerde wolken ontwaken in een ongeziene hemel waar ze ogen als bolletjes katoen tegelijk is het bijzonder om hen te zien voortbewegen zodat tijd even stilstaat en het kind in mij hen een voor een probeert te vangen met de twee handen. Het zijn net kleurrijke…

Uit grijze hemel valt de regen, De vogels dempen nu hun lied, Maar nimmer weifelt, draalt de zegen, Die rust op heel dit schoon gebied. De grond is arm, als menig hart, En zo gebaat bij malse regen, En ginder, achter wolken, mart De goede zon met al haar zegen. O somber, toch zinrijk verleden, Dat immer ver en verder wijkt, Gezegend is…

De zee is trots op haar duinen. Brekensgereed houdt zij de duinen bestendig. Zij heeft haar kusten lief en kust ze. De zee plant zich voort in het water. De zee is voedzaam als een rijpe boomgaard. Zij is de moeder van de grootste sterren. De zee is een regen van goedheid, beken het maar, zij is onmisbaar. De zee blijft zoals altijd…

Het verre verleden heeft gewoekerd over de muizenissen van het heden dieptepunten, hoogtepunten, onmacht argeloze probeersels, grote glorie. Het geluid van stilte is dieper in het armoedig gedolven graf jaren van goede trouw en zwijgen omgetoverd in broze onverschilligheid. De grootmeester van de woordenzee opgegeten door de regenwormen…

Op het vlakke land achter de bomenwal achter de heuvelrug langs de loofmuur floot de wind een wijsje voor wie het wilde horen --------------------------------------- uit: 'De tonen van replica', 2001.…

Gedoken half, in ‘t riet, half zichtbaar, deur de rieten, aanschouwt de koeien mij, die, vers uit hunne slieten en vaste veters, nu op vrije voeten gaan en, gaande, ‘s morgens vroeg, hun lange steerten slaan. Omhoge heffen zij hun hoofd en doen de stalen van ‘t omgebogen riet hun tongen nederhalen te…

Een zachte frisse zucht strijkt over het bosmeertje kleine trillende rimpels glijden langzaam voort even tracht het riet te zingen maar zwijgt gewillig boomtakken boven het water zuigen de fluistering op dit vluchtige ogenblik geeft zich aan het tijdloze gaat ongehinderd als een kronkelbliksem door allerlei gebeuren maakt een reis zonder…

bergen zijn de steenpuisten van Moeder Aarde kraters en kloven de littekens die ze vaak achterlaten Als ze op uitbarsten staan berg je dan maar probeer mogelijk de magma en lava uit de weg te gaan lukt dit niet dan wordt je misschien ooit eens opgegraven vanonder puimsteen en as zoals het lot ook eens Pompeii beschoren was…

Hoge lorken, in rechte rijen, waken tussen aanliggend weiland en dicht bos; hun fijne naalden hangen als wijde tros boven golvend gras, dat zich groot wil maken. Twee kleuren groen trachten elkaar te raken. Neer en opwaarts? Fris avondlicht komt los uit zomerzon, is een stille sluipvos, die hier vreedzame vesting laat smaken. Binnen de stammen…

Waar je een roos plant kan geen distel groeien. Maar als je een roos plant, plant je ook de doornen. Net zo stekelig en pijnlijk als een distel, zeer waarschijnlijk. Maar een roos is mooier, denk je bij jezelf. Dan maar wat hinder. Maar hoe zit het met de distel? Die heeft weer… een prachtige vlinder. Onze schepper vond het niet moeilijk…

De donder snelt door zware wolken laat in schemerlicht of duisternis luide roffel van pauken horen tussen de slagen door rust stilte waarin vragen met elkaar strijden over voortgaan of blijven hangen bliksems slangen vol trillend bleek geel manen een ieder tot schuilen om vanuit een veilige ruimte genoegzaam huiverend te kijken naar de oudste…

trots edel enigszins zelfingenomen zo lijken ze soms over te komen nee niet zoals bij mensen van adel die zich titels aan meten en zich hierdoor verheven menen te weten die soms plechtig schenen te moeten schrijden als teken dat ze zich beter dan een ander wanen nee deze wezens zijn trots enkel op zichzelf op wie en wat ze zijn van nature…

Wie houdt niet van een huis vol zonneschijn waar de zon schijnt door de zwaarste gordijnen ieder schaduwhoekje die ze met licht overwint en ons hart, ziel en lichaam ware heling vindt ook de natuur laat ze openbarsten in volle pracht daarvoor werkt zij met sterke stralen en kracht ze brengt vogels in de lente blij aan het zingen laat…

Frêle vlinder vliegt met een uniek kleurenpracht zomerverliefdheid. Hoe een mooie vlinder met frivool gefladder zich laat meestromen op de golven van een wind waarbij ze zweeft over het water, even met de poten deze heldere spiegel roert of vrolijk de verschillende luchtlagen kruist; ongecompliceerd zet ze haar vlucht voort. Een fraaie…

de wereld is van ons van jou van mij van de zon van al wat ik aanschouw van de bloemen van de hond van die rooie kater van alles en iedereen die ik als het kon zo graag omarmen zou nu nooit of toch later en van die eeuwig prachtige tere vrije dartelende vlinder die ook ik zo graag zijn wou…

Hier keert het tij en maakt slagzij de maan schuift aan en huilt een traan Een schip vertrekt armen zwaaien harten vol heimwee zee blauwe dagen Een vogel neemt een bad en strijkt zijn veren glad de dag tast blind een kind doet de was De natuur komt nader de tijd verdampt langzaam maar zeker steven we af op een ramp.…

Ziekgeworden oude bomen, die mensen omzagen, kunnen doorleven. Willen niet dood. Oudgeworden gezonde mensen, worden te vroeg afgeschreven. Kunnen heel goed luisteren. Worden slecht gehoord. De overlevingkracht van de natuur, is natuurlijk verbazingwekkend. Wat bomen van nature kunnen, staat alle mensen te wachten, wanneer ze geluk hebben…

Ik kreeg van een paar vrienden, een vogelbad cadeau. Nu komen alle mussen hier in bad. En dat verheugt me zo! Het water spat naar alle kanten. Het bad is duidelijk goedgekeurd. Ze kunnen maar met twee tegelijk, Maar wachten netjes op hun beurt. Ze weten niet wat ze voor mij doen. Vanuit mijn stoel zie ik het aan. Elke dag zit ik te wachten…

je wiegt als altijd dun gesteeld op de rood oranje tonen van mijn innig geliefde klaproosmuziek tussen hoog opschietende siergrassen in de kleurige wilde bloemen plassen langs de bermen van de snelle weg goedendag omdat jij nu bloeien mag want de lichte waas van fijnstof geeft in vervuiling helaas geen jaarlijkse regelmaat…

Hoe een kokmeeuw met koffiebruine kopkap verschillende luchtlagen glad en strak strijkt van waar vleugels rusten op zachte adem van een wind op hetzelfde moment reflecteert het portret in gerimpeld water waar de golven ruisen in ontspanning. Bovendien is het een knap staaltje zweefkunst in het open hemelgewelf waar ze door elkaar vliegt en niet…

De zon spiegelt zich vrolijk in het water, met een zilveren glinstering. Het water rimpelt, als door en zachte hand bewogen, in de zoele zomerwind. De boot glijdt zachtjes over het water, de riempjes spattend nat. De lucht is vol met geuren... en aan de einder kleuren zich de bomen paarsig mat. Zo eeuwig door te varen, wat zou dat heerlijk…

Waar kwam die wervelwind opeens vandaan De slurf van de cycloon, 't oog der orkaan Waardoor geen spaan in Leusden recht bleef staan? Was Kroll een hagedis of salamander En Erwin molenaar, niet een of ander Weersvoorspellingsgame daar in De Bilt Dan dreef de naaktslak veilig naar de oever, De borders in de tovertuin van Perk Liep Erik…

Ergens aan een oever een kikker plonst. Een roeibootje. Het schateren van een kind. Hoop voor de toekomst. Heldere lucht boven het groen van de natuur. Vredesgevoel. Oneindige eenheid. Louter stilte.…

Met de schemer in het gezicht. De avondzon in beide handen. Het oranje oog kijkt over landen naar het dampend tanend licht. Ik zie de laatste schijn steeds lager tot het zich een uitweg baant. Tot westenwind de ogen traant. De kleuren worden langzaam trager Dan is er niets meer dan gedacht. Een dromend staren over zee. de schemer neemt…

Zee verwelkomt mij waar ik drijf in onverwacht Eeuwige verte. Dat jouw stem elke keer weer melodieus klinkt van waaruit heldere, luide en gevarieerde klanken mij in beroering of vervoering brengen tegelijkertijd laat ik me meestromen in de deinende golven waarin ik me verbreed en verdiep in hun aangeboden mooiheid en schoonheid. Op welke…

Na jaren dienstbetoon aan moeder aarde Verstrengeld met haar foliagebroeders Verbond van onbespoten nestenhoeders Die wijdvertakt in 't voorjaar dochters baarde Vereenzaamd tot verweduwde vrouw Holle Geofferd na een veiligheidscontrole…

Het zwerk wordt wit en rood, het landschap groen en geel, Onder een wolk aarzelt de morgenster, Achter een raam waakt de ster van mijn nacht. Over de stroom, die mijn boot voorbijsleurt, Begroeten elkaar de beide sterren, Over mij heen ziend.…

ook hoogzomer brengt koude dagen die ons humeur lelijk kunnen plagen de tuinstoelen moeten weer ingeklapt 't lijkt of we naar de herfst zijn overgestapt geen kleurige parasols meer op het gazon geraniums hangen verwaaid op het balkon bloeisels laten zich plukken door de wind de tuinman kijkt niet langer fier en blij gezind doch hij weet…