Alle inzendingen over natuur

Ooit was in de loop der tijden ver voor mensenheugenis In een tijd zonder getijden aardgesteente in aeonen Rond de zon raasde een storm en op de diepbevroren bodem Permafrostbegroeide toendra's ijzingwekkend koude stenen Schuren rotsen grove scheuren in een gletsjer als morenen Bovenaards gesternte edda zwarte gaten diamanten…

het weer is echt niet meer te doen snikheet is het nu al dagenlang weinig water... – een scheppingsdrang? – het belooft een droog en dor seizoen. de aarde transformeert in zand ik hoor bloemen en planten kreunen en zie vele konijnen achteroverleunen, alles kleurt reeds lichtjes aangebrand. de wind, ja de wind, die doet ook extra zijn best…

De zon bespeelt de dag met zonnestralen. Ieder mens gun je het geluk.…

je vingers vlammen energie in alle kleuren van het leven met het zachte zonlicht en wat groen kun jij snelle groeiers weven als extraatje kleur jij aan het einde van seizoen een schitterende bloem in het lieflijk lispelen van de wind praat je met ze zoals moeder en kind zij hebben al hun hart getoond als zij meegaan in…

Het heeft haar goed gedaan de haren gewassen in kleur en gekort zelf lang in bad lekker opgedroogd en vooral mooi opgemaakt ze gebruikt de beste merken ze kijkt niet op een cent ze wil mooi zijn voor haarzelf, vrouw en vent en voor het kind, dat voorbij rent ze is een openhartig type maar wel gesteld op haar privicy waakt daarover als…

Vanmorgen vroeg gewandeld aan de Westlandse kust. Het was rustig, enkele mensen wandelden met hun hond en er waren zelfs al mensen in de zee. Een goedemorgen wens was er zeker bij. Kwallen in overvloed, een licht zonnetje met enkele regenspetters kwam mij tegemoet. Het werd een mooie wandeling dicht langs de vloedlijn. De…

De wereld ziet er anders uit Langs de randen van het fluitenkruid Waar berkenblaadjes wiegen En vlinders langs je vliegen Hier mocht je rusten in het gras Waar een droomwereld in je was De wereld tussen paardenbloemen en madelieven Gedachten spelend in gerieven De zon heeft z’n warmte gebracht Ogen dicht en een dromende lach Innerlijke…

Het niets impliceert hier dat mijn krachtige wortels zwijgen rumoer van mensheid zegt me er is niets ernstigs aan de hand we zoeken het zand van vergeten dromen op het verkeerde strand verdwaalt tussen desillusie meneren die negeren mevrouwen die miauwen voor de kat zijn kut in de ochtendkrant en door het licht van nieuwe wanhoop…

Het is vroeg en de zon schijnt heerlijk. Een licht briesje is er, maar het wordt erg heet vandaag. De zomer is nadrukkelijk aanwezig, velen willen dit. Vogels zijn er nauwelijks, dat is erg jammer, want ze maken vaak een mooi geluid. Een warme dag waarop je dingen mag ondernemen, maar wel je op tijd je rust moet nemen. Een…

De warmte neemt nadrukkelijk toe. Het is zomer, je voelt het in alle opzichten. Mooi is het dat we ervan mogen genieten. Zorg goed voor jezelf en een ander. Neem op tijd je rust als het even kan. Drink wat meer dan normaal, heel vaak wordt dat vergeten! Het is zomer, geniet van de kleine momentjes.…

Hoe herken je het zwijgen van tarwe aan het spreekwoord in de wind wanneer landelijke tongen verdwalen in wildernissen van de grote steden hoe zal het zwijgen voortduren in stilte die geen ruimte inneemt door kale leegte tussen muren naast het asfalt van de snelweg hoor het zwijgen van tarwe luister hoe tarwe zwijgt.…

Door inheemse stilte wentel ik mij bij het zoet water meer waar blanke nimfen spiraalvormig dansen in een cirkel van zilvergroen gras alsof verlegen verliefd zijn ook bij de oppervlakte hoort van een noeste onherbergzame woestenij te ruig en stoer om echt te strelen ik kronkel mij lenig in het rond, geknot of niet het is me om het even…

Als het licht speelt mogen we dansen in de zonnestralen.…

zo’n eenzaam bankje in het bos zoveel wat ze ziet en weet ze zou zoveel kunnen vertellen bijvoorbeeld over die oudjes die bedaard op haar zitten te dommelen over het hondje dat zopas met z’n plas liet weten dat hij net voor hen hier was de oudjes gaan er half in zitten denkend aan de laatste regen – ’t is niet erg ze dragen immers een…

’s Morgens tussen zes en zeven is mijn uitverkoren uur want buiten is het leven dan even van de natuur Ik slenter tussen struiken, bomen, bloemen, groen, zie vogels zingend de straat gebruiken en huppen in ieder plantsoen Ook het achtergrond gezoem van menig gevleugeld insect, brommend geluid van bloem tot bloem, wordt nog niet door menselijk…

Naar de zee ben ik tevreden, omdat ze zo mooi en rustig is. Je krijgt er prachtige gedachten bij. Zo voel ik me hier een rijk mens! Met de zonsondergang en de meeuwen werd het een prachtig schouwspel. De zee brengt je veel vrijheid en er is bijna altijd wat te beleven. Het doet een mens goed om er te zijn. Zee, je hebt een…

De tuin, het is een verademing om er te mogen zijn. Kleuren bespelen het aanzicht. Met onze handen wieden we het onkruid. De rozen bloeien in wonderlijk roze. De varens zijn prachtig groen. De Hortensia's schitteren in al hun kleurenvariatie. Enkele musjes hippen over het zachte groene gras. De lupine is wonderlijk en…

Er dreef een heel jong wolkje nieuwsgierig in de lucht hij was zijn wolkenvolkje stiekem even ontvlucht Maar al dat eentonig hemelblauw geen wolkenvriendje om mee te stoeien verveelde de jonge spruit al gauw en heimwee begon te groeien Gelukkig had de almachtige zon rustig alles aanschouwd bracht met haar stralen zo snel als zij kon de…

uit schrale handen spuiten geen fonteinen zij koesteren het vloeibaar goud voor zinderende woestijnen irrigeren in het stille ochtenduur de diamanten dauw die door kou tot koele druppels condenseert zij zijn watergeesten die nog wat nevelen in de vruchtbaarste seconden van iedere eindeloze zonnedag witte flarden zweven al oplossend…

Je wandelt in het licht, terwijl de zon je tegemoet komt. Elke dag wordt het weer licht, maar je weet nooit hoe de dag verloopt. Het licht is elke dag anders en dat is prachtig. Verhelderend kan het zeker zijn en als je op tijd je rust neemt wordt de dag nog mooier. Neem een momentje voor jezelf waar je waarde aan hecht, het…

De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet om het een of ander de plek verander je niet zomaar, ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar. Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet. Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen. Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien, waar ik uit voortkwam bovendien. Ja…

in het rulle zand stappen duizenden bergen en daaltjes zonder te laten zien naar welke kant zelfs de wind zucht een kleine rust waar schaduwen zijn heengegaan het is te heet om hier te staan in dit niemandsland heeft herkenbaarheid geen sporen nagelaten zon zindert en schuchter komt vloed dichterbij golfje voor golfje herneemt…

zacht spinnen mijn dromen wervelingen in luchten die het bestaan anoniem ontvluchten zij zijn niet benoemd niemand heeft in hun kleur of opvallende vorm de storm gezien toch komen heel langzaam hoofdletters uit de wirwar van lijnen en emoties gekropen krijgt de droom zijn plot en gaat in sferen verkeren die net even anders…

De Noordzee in deze vergankelijke en mooie zonsondergang de avond werd in een fraai kleurencomplex een dag afgenomen. De schoonheid van de natuur werd maar weer bevestigd. De zon telkens met haar zon vol overgave, wij mogen tevreden op de weg naar..... een nieuw daglicht.…

ik zag de polsslag van het leven in je lach het sierlijk speels bewegen liep daarmee gracieus in de pas waar zon het haar blondeert streept wind de donkere kleuren op een huid die in haar naturel het mooiste bruint geen lijnen die wijzen naar verborgen plekjes waar schaduw woont hooguit wat hints naar vage dromen die…

Kalmte staren Zonlicht gebaren Weerkaatsend licht Helder zicht Stromende gloed Water zoet Spelende beek Romantische kreek Zoete mijmering Natuurlijke speling Drijvend fonteinkruid Een ijsvogel schreeuwt luidt Een decor als een vredesaltaar Instemmend gedachtengebaar Blijheid laten stromen Gedachten mogen er wonen…

Boven de bomen: daken, dan torens, bergen – ijsreuzen, de maan!…

Al weken bleef de regen steken de aarde lag verdroogd met open mond maar zandgrond had met fijn gevoel gekeken voorkom het scheuren van de grond. Als ieder roept van ach en wee is dat een taal of teken, in stilte is het zand, als loper uitgeweken en heeft zich neergevlijd als banken in de zee. Een man met bierplezier tuurt over zee hij…

De grote herfstmaan: in het donkerst van de nacht – schijnt nog steeds de zon.…

de zon komt op en vlamt oranjerood wordt groot in alle opzichten de Duitse windmolens knipperen onbenullig rood met hun toplichten donkere syndromen ritselige dromen komen in nood verliezen inzichten sterven dood morgenrood een onbeschreven blad stilte, alleen een eekhoorn, egeltje dat ritselt in het blad…