inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.133):

Portret van een vlinder

Glanzend in de zon
zonder zorgen vleien ze
weg van roofdieren.


Hoe een poos geleden een kostbare weefsel werd
bedacht om uiteindelijk het levenslicht te zien, geweven
op een plekje met de fijnste draden van geborgenheid, liefde en
warmte die nodig zijn voor een veilig thuis en om zichzelf te kunnen zijn.

De kunst van het verbergen en toch te zien in een
andere gedaante maar o zo teer en kwetsbaar als porselein
Dat het spinsel met tederheid en zorg wordt gekoesterd in vrije, open
onbevangen sfeer waarin ruisende en glimmende klanken in het leven ontvouwen.

Strelende vingers raken het zachte in onverwacht waar
men ook luistert naar een stem van woorden die steeds dichterbij
komt, ogen spreken terwijl eerste gaatjes en scheuren beginnen te breken
Gedicht met nieuwe ervaringen, een aangrijpend moment om nooit meer te vergeten.

Hoe het innerlijke verbonden voelt met alles wat bestaat
Een omliggende natuur vol kansen, uitdagingen en mogelijkheden
zowel klein als groot, een wereld proeven en beleven van zeemzoet naar zilt
Vanuit diepte lente zingen op weg naar winter rust en verstilling tot hoog in de sterren.


Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 25 mei 2022


Geplaatst in de categorie: natuur

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 81

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)