14317 resultaten.
Een onbestemde vaalheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 86 jij dacht in
het korter lichten
van de dagen
de zomer nog
te kunnen vangen
maar tussen
lagere zonnestralen
blijft al langer
een onbestemde
vaalheid hangen
de wind
die warm en
aromatisch was
geeft nu zijn eerste
ochtendfrisheid af
je lach blijft
zomers vol hoewel
het warme rood
al herfstig donkerde
toen je mij je lippen bood…
Oppasser
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 609 als a.s. zondag mijn zoon weer thuis komt.
Ik zie hem al staan, verstomd.
Met heel veel verdriet.
Wat ik hem altijd heb willen besparen
nu na al die jaren
moet ik hem vertellen, dat ik
zijn dierbare hond heb begraven.
De oppasser.
Dag Napoleon.
Rust zacht.…
De Oppasser
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 688 Als a.s. zondag mijn zoon weer thuis komt.
Ik zie hem al staan, verstomd.
Met heel veel verdriet.
Wat ik hem altijd heb willen besparen.
En nu na al die jaren.
Moet ik hem vertellen,dat ik zijn dierbare heb begraven.
De oppasser.
Dag Napoleon.
Rust zacht.…
Magistralend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 357 Een magistrale
stralende zon.…
Regenboog
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 234 de late regen
speelt duetten met de zon
op de hemelharp…
Jij
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 913 Het pad dat jij verlicht
is mooier dan alles anders
de warmte die jij mij geeft
zal ik nooit vergeten
De eerste aanraking
waardoor ik weet
dat jij weer hier bent
en weer blijft
Die allerlaatste dagen
waar de wanhoop wint
en de hoop verdwijnt
de kou die ik weer voel
Wanneer jouw licht wordt opgeslokt
en koning winter weer regeert…
Sunny
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 239 Wat waar is
blijft hangen
zo waar dat
de blinden
het zien
het licht
van binnen,
van buiten -
het licht
dat zingt
in de zon.…
Jij
hartenkreet
3.0 met 31 stemmen 1.900 Als jij weggaat
Dan houdt de zon op te schijnen
De vogels zingen niet meer
En de sterren verdwijnen
Als jij er niet bent
Dan is alles koud
Het gras verdort
En het nieuwe voelt oud
Als jij niet bij me bent
Dan loop ik te zoeken
Naar mij.. mezelf..…
Voorbij
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 648 Trek jezelf aan je haren
Uit dit putdiepe dal
Laat de dingen los die waren
Kijk vooruit wat komen zal
Er is een zon die zal gaan schijnen
Deze nacht gaat weer voorbij
En als de regen zal verdwijnen
Staat er een regenboog voor mij…
Doorgaan
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 628 Gewoon doorgaan
Gewoon blijven ademen
Gewoon blijven lopen
Er is licht aan het eind van de tunnel
Jouw licht
Jouw zon
Wacht daar op jou
Dus gewoon blijven lopen
Gewoon blijven ademen
Gewoon doorgaan…
growing pains
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 wat verschuift
is de zon...
langzaam
wordt
mijn schaduw
langer
Lejo van Kuijeren…
De volgende dag
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 648 Hoe meer kou en duister
in de nacht
Hoe meer warmte en licht
de zon brengt
de volgende dag…
Lucht is goud vandaag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 202 wat traag
de lucht is goud vandaag
paradijselijk om zon te eren
totdat mijn schouders prikken
ben vergeten om ze in te smeren…
Send me the Pillow
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.004 Het was een koude ochtend maar de zon scheen.
Er hingen oranje gordijnen in de keuken
die gaven een geheimzinnige gloed door, met het licht erop.
Ik schoof ze open, ik wilde de vogels zien bij het
voederbakje, de merels en pimpelmeesjes, die vlogen
zo schichtig af en aan, dat waren net vliegtuigjes.…
Bla, bla Bank
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 631 Zij echter, draaide het om als een blad,
Voor de zon
Gelukkig dat ik de zon …. En haar niet aanbad.
Loze woorden, loze beloften had ze gekozen.
Om haar doel te bereiken.
Dat zou na drie weken al blijken.
Vaak heb ik daar gezeten
Om te praten,
Om te vergeten.
Gelaten, het zo te laten.…
overbelicht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 292 gisteren sprak ik met de zon
over de naderende lente
de kreek spiegelde mij voor
zonder beloftes, het riet wuifde
de aarde scheurt al her en der
laag kiest een patrijs zijn landing
nu nog kijk ik tegen kale bomen
zoals bezems borstelen zij schoon
meer nog sprak de zon met warmte
verblinde mij, met zicht op mooier…
De oorsprong
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 247 De zon - haar stralen strak op zijn gericht
zodat zij komt tot leven
geen duisternis blijft onverlicht
het Licht is haar hergeven
De roos verheft zich boven 't gras
de mus begint te zingen
onbekend met hoe zij was
en hoe haar knoppen hingen
De symfonie der natuur begint
Hoor! Hoe zij op klanken zint
Nu de bron is opgedoken
Kijk!…
richtkracht.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 de zon erin laten lezen
letter na letter gelepeld,
straal na straal ingebrand
als een diep optimisme.
steeds met open armen
om het geluk op te tillen
en het warmte te noemen.
al kuierend langs het strand
en je eigen getij waar plotsklaps
een kwal je in de teen bijt.
geef dat beestje een pot
voor zijn etter in te uiten.…
Och, mijn lief
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.054 zodat het levenslabyrint
jou niet in twijfelen laat dwalen
maar zon en ster kan ik niet zijn
ik ben gewoon een mensenkind
zo een waarvan jij met gemak
er duizend aan één vinger vindt
niet schitterend of stralend
soms goed en soms ook fout
maar wèl een die eenvoudig
en oprecht veel van jou houdt…
Overzicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 751 vandaag is weinig
te vermelden
de boiler in de keuken is kapot
mijn vrouw heeft mij verlaten
maar dat was niet onverwacht
mijn zoon heeft
de verwantschap opgezegd
mijn hond zeikt alles onder
dus die moet weg
maar aan die boiler
moet nu wel
snel worden gewerkt
hendrik…
Zonlicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 304 Terwijl het licht zich een weg baant
Door mijn gordijn, langs zijn neus
Draai ik mij nog even om,
En laat mijn blik over zijn schouders glijden
De perfectie van een mens,
Hier naast mij onder dekens weggekropen
Terwijl het zonlicht probeert,
Ons leven binnen te dringen
Ik sluit het nog even buiten
Nu nog even niet
Laat deze perfectie zijn…
Moed
poëzie
3.0 met 27 stemmen 5.027 O zon gij komt mij weer genezen!
O geurenvolle zomerwind
Ik wil in U gelukkig wezen -
Een diep-gelukkig mensenkind!
Ik worstel in uw straal naar boven,
Ik stijg weer uit uw schaduwen -
Ik wil weer in mijzelf geloven,
Dat ik gezond-gezegend ben!…
Zomaar in de tuin
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 495 Een stralende dag
waar je zomaar lopen mag
ergens in de tuin
Kan ik met zonnige lach
heerlijk denken aan ’t duin.
Egbert Jan van der Scheer…
WEEMOED
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.409 Dank, o zon, dat gij mijn zangen,
Als g'in 't leven slapen gaat,
Voor dees grauwe gasthuisgangen
Mild en goed behouden laat.
Dank, o weemoed, dat gij dromen
Zendt door mijne droefenis,
Wijl dees donkere dagen komen
Wijl mijn zon gestorven is...…
Wat een weer..
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 327 De zon, die moet maar komen gaan,
De regen moet verdwijnen,
Want als het weer eens om zal slaan
Kan het zonnetje gaan schijnen.
Dan worden alle mensen blij
En zie je lachende gezichten,
Mensen voelen zich weer vrij
En ontdoen zich van hun meeste plichten..…
Tweedrachtzaaier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 814 Met de zon, die het vrouwvolk graag mag,
is verdwenen de stralende lach:
er wordt tweedracht gezaaid
door de wind, die hard waait
en zo wordt het een broekrokjesdag.…
Op de thuisreis
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.508 Eer een tweede zon zal stijgen,
Nacht de komst der maan vermoedt,
De eerste ster door 't donker bloedt,
Zien mijn ogen weer ziels eigen
Vaste zon, uw oog doorgloed
Van het licht dat ebt noch vloedt!…
Tuindaken pezen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 206 hemelsbreed
steunbalken in de wereld
ijzeren nagels en winkelhaken
bindmiddelen
uit het binnenste der aarde
sinds mensenheugenis
ankerpunt van stoer huisjes bouwen bij uitstek
timmersvreugd op het dak en een priemende zon
horizondragende planken verbreden het luchtruim
vierende lengtes maal nog eens vier meter, breed torenend
een grijnzende…
De piano
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 257 luister hoe het licht
ivoren toetsen
laat zingen
in een gedicht
vlinderblauw
zich afsteekt
tegen wolkengrauw
-jij- oh zon van paarlemoer…
Terrashangers
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 147 ik zal moeten opschikken
achter de krakkemikkige tafel
zonder bierviltje onder een poot
met een gemoed van jewelste
zit ze ineens bovenop op me
ik zon hier vaak: zegt ze knipogend
je hangt hier vaak: zeg ik
ze giechelt het terras zowat omver
als ik weg wil wring ik mij heen…