Alle inzendingen over gedroomd leven

dans elke nacht in jouw toekomstdromen de tango naar morgen het ochtendballet gracieus in het heden door stijlvol begrip wentel jouw leven een pirouette waar de wolk der zuchten jouw lied bespeelt dans in die dromen het leven met mij…

, kringen zingen in troebel water, rusten in onvrede, alsof het leven is.…

geheven heb jij even de vertestemmen gehoord gaten in de Muur geboord pijn in een hoek gedreven gezocht en gevonden kater in Londen nieten in Glasgow ontrouw in Moskou astma in Athene armoe in Wenen heb jij even het boek hoe leer ik te leven met mijzelf…

Ik weet nu al wat ik morgen in de spiegel zie: "Vriendschap in het leven is meer dan een kostbaar goed. Het is de bron van alle leven, het is de zuurstof in ons bloed."…

Ik laat mijn woorden spreken, zonder dat ze harten breken, maar laat ze je liefde geven; Liefde: De bron van het leven.…

Ik voel mijn leven door mijn vingren vlieten, dat leven zonder liefde en zonder zegen, en de allerlaatste hoop dit hart ontschieten, zo afgebeuld langs alle martelwegen. Geen trouwe borst zwelt ooit de mijne tegen; geen milde hand zal mij genadig gieten de zoete wijn des levens. - Kalm bewegen in teer genegen zijn en zacht genieten!…

zoals een waar iets dat verzonnen leek te zijn keek ik langs je heen en bemin je heden ten dage een vlucht in het willen een dans om geluk ik kan me niet meer heugen de dag dat ik er niet meer was…

Haar hart schreeuwt in huilend lijf zij is gevangen in leven haar plaats aangewezen in vrijheid beknot dromen scheuren in kleine stukjes papier vliegen mee met de wind steeds verder weg…

ik ervan Ontvluchten uit dit leven Iets anders op te bouwen Zonder mensen die om je geven Geen mensen die je pijn kan doen Nergens meer op letten Geen verantwoording meer nodig Leven zonder wetten Wetten van sociaal gedrag Waar ik niet meer in mee wil gaan Geen regels van de medemens Ik wil op eigen benen staan Hoe graag ik het ook…

Terug langs rivieren onvermoed en nooit bevaren zien we de oude stad De Dom verwijst naar vroeger vogels zijn op weg omdat het winter wordt Een bus bereikt het oude centrum de reiziger stapt uit We gaan. We gaan.…

Het leven is vluchtig. De dood is in elk woord. Ik ben voortvluchtig, gevangen in het woord, ontsnapt aan het leven.…

Ik spaar mijn krachten want het leven duurt nog lang Net dat maakt me soms bang hoewel ik elke dag opnieuw begin Ik weet niet wat ik schrijf, probeer me te vergeven kwestie van laten leven en lach soms eens naar mij Want in mijn bange lijf krioelt het van de dromen die uit trachten te komen Die dromen zijn van mij.…

Zo dit kwelligvolle leven Ons voor eeuwig waar gegeven Hoe rampzalig ware ons ZIJN! ---------------------------- anno 1824…

wel dansten je voetafdrukken op het zand in een choreografie van zee en een warme zomerdag die golfjes transparant het strand opbracht waar zij en passant de sporen wisten van wandelaars en mensen aan de kant je hebt de ruimte waar jij zeegezichten schrijft tot mystiek decor verheven ook schepping deelt daar de magie van leven…

Wederom breng je kleur in mijn leven, vertrouwen in jou woord opnieuw gekregen, waar heb ik het toch aan verdiend, dat jij je ten volle aan mij wil geven.…

En nog vele jaren te leven. Veel te jong was ik. Toen het boek dichtsloeg. En het bloed niet meer door mijn aderen joeg. En er geen bladzijde meer werd toegevoegd. Wist ik dat mijn leven was, als een boek.…

te vinden in een opnieuw beginnen door loslaten en verwerken fundamenten inspecteren duurzaamheid proberen een structurele opbouw van een filosofisch perspectief met bijhorende temporelen alles leek goed te gaan tot jij plots binnenkwam en vroeg waar haal je dit vandaan zij liet mij de blanco achterkanten zien van het beschreven leven…

Ik stond op het punt oud te worden, voor ik werd bevrijd geboorte uit vervlogen tijd en raakte het verleden kwijt De bron van dynamisch energie gevonden Karmozijn wordt wit Op vleugels van de trompetkraanvogel kom ik aan in het land van licht Verheugend op een lange trek, strek ik me uit en rust op de wind Gedragen door de…

Aan de rand kijkt het dier argeloos toe hoe versteend leven zich opdringt.…

Mijn leven als robot is saai en uitzichtloos De dagen lijken op elkaar Maar toch is het raar Ik word een soort van warmte gewaar een soort van vuur diep in mij. Het lijkt wel liefde maar dat kan niet zijn.…

In een vlies van onzekerheid wentel ik mij dromen verwacht ik meer dan dat zij kunnen geven Het ontbreekt hen aan geduld aan alles dat eerlijk is nee, het leven dient hard gespeelt te worden ondanks dat het is geen spel....…

heeft u dat ook wel eens dat je je belofte niet na kon komen omdat je net dood was gegaan, en dat je het jezelf ook nog kwalijk nam gisteren sprak ik met mijn dochter af, ik zet je huis in de grond verf je ongemakken strak in plint en deur poste restante veeg ik de vloer met mijzelf aan, want ik lig overleden onder een dekbed dat kun je…

iemand zegt ik zie het leven als een reis door de tijd... nee zegt de dichter ik zie het leven als een reis door de seizoenen waarbij oponthoud soms onontbeerlijk is…

Ik heb opnieuw geleerd waarde te hechten aan het leven het leven zoals ik het zie dat mij opnieuw weer is gegeven. Want angstig waren de nachten door benauwdheid en door pijn ik prijs mij zeer gelukkig dat ik weer hier mag zijn.…

Jouw angst en onvermogen Mijn tranen, droog en zwart Ik draag je in mijn hart Tot ik wakker word Morgen Misschien De haat diep in jouw ogen Het vult mij met jouw vuur Blijf bij mij tot het uur Dat ik wakker word In jouw dromen Misschien Of misschien ook niet Voor eeuwig of voor even Zo leeg maar vol van leven Tot…

Hoera, de stembus staat voor ons gereed! Wij democraten kennen onze rechten En mogen dus per referendum vechten Tegen de bierkaai die Europa heet. Hoera, we hebben ook een kabinet Dat naderhand niet op de uitslag let!…

het grote niets reikt zich aan als een goudgele gloed met een kraag van vals besef gezicht verloren in onecht gezichtsverlies ondergedompeld door die ander die jou is, en toch weer niet zelfs geen notie meer van je wens tot vergetelheid onder het gouden vocht ligt de onzichtbare sleutel die alleen gevonden kan worden door jou zelf…

Omdat het leven zo kwetsbaar is, zo teer, zo wonderlijk en mooi, zijn wij ons dagelijks bewust van de eindigheid ervan. Toch is er iets wat oneindig is, en dat diep binnenin ons woont: een bloem, een lotus die zich opent Naarmate ons leven hier op aarde zich sluit.…

alles is projectie bij bundel tot projectiel doorgeschoten dan tot buiten het profiel dat gesteld wordt bij entree door bazen van grote organen ter preventie van een te veel aan ongeleid want dat stort terug op aarde vaak met fataal vervolg doorgeslagen bladzijdes rouw in advertenties tranen bij de nog bestaanden…

Mijn leven is veranderd ineens een andere draai het komt écht door jou dat ik naar liefde zwaai Een prachtige rode draad van liefde zo heerlijk zoet wandelt nu door mijn leven het voelt waanzinnig goed De wolken kleuren helder de lucht klaart hemelsblauw het is niet te verwoorden hoe zielsveel ik van je hou…