Alle inzendingen over Dichter des vaderlands

Knipoogt dichter Staring nog?…

de lezer is de koning de dichter is de nar die hem bedient en na gedane zaken weer naamloos in het niet verdwijnt hendrik…

deze dichter is een zwichter hij doet water bij de wijn dan lijkt het vers veel lichter en doet het niet zo'n pijn…

De woorden uit jouw mond lijken op dierlijke uitwerpselen Mest dat de bodem vruchtbaar maakt Niet de dichter.…

Op de aankondiging stond dat ik een performer ben indien er had gestaan: geperverteerde onanist of hysterische driftkikker zal dat dichter bij de waarheid zijn geweest.…

oorspronkelijk van Overschie doch nergens is zijn evenknie niemand is zo'n groot verbeelder dan de dichter(t) DEELDER…

Lieve jij hoe kan ik je missen als jij zo diep verborgen in mij zo dicht en dichter nog om precies te zijn: het cadeau voor jou en mij?…

geef de dichter een stukje strand en hij zal met welhaast passionele drang mooie woorden schrijven in het zand…

en denk niet aan mijn huis noch aan mijn vaderland. Ik heb alree geleefd veel langer dan mijn Here, 't is immer eenmaal tijd dat ik mij opwaarts kere. O ziele, vliegt omhoog; o aarde, neemt het lijf, want Jezus, dunkt mij, roept waar ik zo lange blijf.…

Het strand is wel mijn vaderland, de zee synchroniseert nog monotoon stromen van tegenstrijdigheden. Toch droom ik soms, dat er een hoge boom zou staan waaronder ik mij neer kon leggen, een boom, die breed geloverd in terrassen van takken vogels bergen zou. Vogels, die zingen een voor een, niet tegelijk, en luistrend naar elkaar.…

hoewel ik het nog voor me zie alsof elke dag gisteren was de velden met mist omhangen jonge levens zonder vaderland met pak en zak, een kaki jas luidruchtig verbaal geweld begeesterd door de angst of stil en ingetogen wachtend tot de dood hen terug naar huis brengen zou en al lijkt het of ik hen vergeten ben toch herinner ik me de naam…

Vandaag ben ik ergens ingetrapt dat gebeurt mij niet zo gauw ik kwam er ook niet achter men wees mij op mijn schoenen als je het dan weet, dan gaat het stinken je denkt dan waar ben ik geweest het schoonmaken is ook niet zo leuk komt nog bij, dat ik het haat schoenen poetsen is niet mijn sterkste kant in dienst moest het voor het vaderland…

Mijne moedertaal, mijne moedertaal, Wie of haar ook kleinere, Min ik als mijn vaderland, Sta ik voor met hand en tand! O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands, Dat houd ik steeds in ere! Mijne moedertaal, mijne moedertaal, Wat andre komt daarnevens!…

Als kind werd hij gedumpt in ‘t vreemde Nederland Het land van niet alleen maar melk en honing Want acht jaar trouwe dienst geeft als beloning Een enkele reis terug naar ’t vaderland Nog langer blijven tja dat kan ie wel vergeten Hij is gewoon hardLeers hij had het kunnen weten -------------------------------------------------- DEN HAAG…

De tropen en het vuur nog in zijn zaad Werd ik warmbloedig ernstig kind verwekt Met onderhuids, werd later pas ontdekt De trauma´s van een Hollandse soldaat Het Vaderland was nauwelijks bevrijd Toen hij, net terug van werk in Duits gebied Zijn teerbeminden wederom verliet Om mee te doen aan een verloren strijd Mijn vader was een jonge…

Wie of haar ook kleinere min ik als mijn vaderland, sta ik voor met hand en tand! O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands dat hou ik steeds in ere!…

het geliefde moederland In hun nieuwe onderkomen leren zij dat wat niet normaal is niet normaal moet worden en dat de nieuwe haring gepresenteerd wordt als iets bijzonders waar kroket en frikandel gewilde kost is en Koningsdag een vaste trots geeft maar niet aan iedereen de eigen identiteit is en blijft belangrijk ook in het nieuwe vaderland…

De kat staat voor de deur Naast me is een Marokkaanse bruiloft Bezig Me koptelefoon stoort nog wat na En vangt wat ruimte ruis op De doden herdenking staat vast In een prachtig gedicht In de taal van de reiziger Blijf bewegen zegt ze mooi In beweging blijven Voor vrijheid Voor vaderland Voor iedereen Wij samen Hier In een tuin…

Het rijden hier is verontrustend vreemd; geen snijden, middelvingers, pesterijen, geen bumperklevers, niemand wil voorbij je. Ik voel me dan ook ongehoord ontheemd. Geen auto vóór me, ook geen op mijn hielen, o God, wat mis ik mijn vertrouwde file !…

De krant stelt zeker weer geen donder voor. Hebben ze die poema al gevangen? En is Armstrong weer met geel omhangen? Natuurlijk ook vertraging op het spoor. Het nieuws is niet zo moeilijk te voorspellen. Ik hoef daarvoor niet eens naar huis te bellen.…

Het land waar heel veel mooie kerken zijn, gezegend met een goddelijk klimaat, waar zonden meestal worden goedgepraat en waar men nog dineert met brood en wijn. Ik heb hiermee voldoende aangetoond dat God nog altijd hier in Frankrijk woont.…

ik leef in een wereld van prijskaartjes en geld en ik zit hier evenwel heel economisch onrendabel een gedicht te schrijven alle mogelijkheden glijden in het moment van nu moeiteloos, en worden zich waar golvend in grijpbare nooit gesproken woorden ik denk verder en kan de kern niet vinden probeer de vraag anders te stellen probeer…

Uit vrije wil heb ik mezelf verbannen, Ook dichters moeten eventjes ontspannen.…

als dichter/machinist ben je pas beroemd wanneer fans jouw naam om de honderd meter op de dwarsliggers kalken zoals ze dat bij een klim naar de top van de Mont-Ventoux met de namen van heel grote wielrenners doen want met de neus gedrukt op je naam moet je wel in jezelf gaan geloven (of je wilt of niet) maar vooralsnog zijn dichter/machinist…

in de verte de ebbende zee die fluistert kom , kom maar mee zich terugtrekt en zachtjes weer opkomt en dichter en dichter been voor been drapeert zij een schuimkrans om mij heen een kokkel legt zij aan mijn voeten terwijl de wind de wolken roert en t spiegelbeeld mij zacht vervoert word ik de wolken en de zee http://www.youtube.com…

ik word kleiner dan de woorden vanzelf minderen ze met me mee ik groei dichter naar de aarde zoveel dichter dan voorheen ik word ruimer dan de woorden ze ruimen rustig met me mee ik leef lichter op de aarde zoveel weidser dan voorheen ik word stiller dan de woorden ze ademen geruisloos met me mee even leef ik in vertraagde…

In de ruimte die ze zelf scheppen dichten dichters hun gedichten. In de ruimte die ze zelf zoeken vertellen narren hun verhaal. Narren, clowns en dichters, begeren ware wijsheid.…

Als enig ding de loop des waters wil beletten ’t Zal maken groot getier waar ’t anders vloeide stil: Zo de fortuin of iets de Liefd’ verhind’ren wil Hij gaat met meer gewelds zijn kracht daar tegen zetten.…

De Tweede Kamer als ivoren toren Is in de nieuwe politiek taboe: Politici gaan naar de burger toe En hopen zo de stem des volks te horen. Maar zoekt de burger omgekeerd contact, Dan wordt hij in de Kamer opgepakt.…

De spelers komen op ten staatstonele en willen allen in des lands regering. Getiteld is het stuk 'Privatisering', waarin ze graag de hoofdrol willen spelen. Ik vrees, wat van het stuk zal overblijven: een staatsstuk zonder overheidsbedrijven.…