Alle inzendingen over In antwoord

Vraag me je te laten leven en mijn antwoord kan alleen maar zijn: "Ik neem je mee in mijn hart"…

' Het antwoord van de griet staat hem maar matig aan. Ze zegt: 'Er is een tiet van koom'n en van gaan.'…

Zelfs haar heb je weer verlaten en als ik naar de waarheid vroeg dan was je antwoord altijd: ik heb aan twee vrouwen niet genoeg. Het doet pijn daaraan te denken en vergeten zal ik het nooit toch wil ik je eindelijk vergeten en misschien lukt het...ooit.…

Deze diepte heb ik nooit tevoren in iemands blikken mogen meten het zuiver dat ik dacht te weten heeft alle glans opeens verloren voor het eerst mag ik beleven hoe een ziel zich teder hecht twee levensdraden samenvlecht tot zij als eenheid zijn verweven Dat zeg jij.., tot traan bewogen maar ik antwoord met affectie wat jij ziet is de reflectie…

Een duister licht, een doffe vlam Maar sterker dan voorheen Vuur van passie, zuiver warm Verloren en alleen Sterker dan het licht des levens Sterker dan een stil gebed Een onvervulde kille leegte Zoekend naar een nieuw couplet Vul mijn leegte niet met woorden Geef geen antwoord op mijn pijn Niemand kan mijn ziel verwoorden De passie…

laat mij in je slapen vannacht waar ik in je adem rust en me geef waar ik geen antwoord weeg op witte muren of letters verzameld in de lucht wil je in me wonen morgen waar je innige stilte spreekt met geen enkel onbeduidend woord of zinnen over Liefde zelfs niet over een zuivere dood mag ik zijn vederlicht voltooien wat nooit…

als een waterjuffer sierlijk beweegt zij door het huis haar thuis vol warmte en verwondering aan de wanden van haar immer stralende gelaat puurt zij liefde uit de stenen van zijn veel te lang verweerde en mogelijk versteende hart zij is de nimf in vrouwenkleren waarnaar hij zo lang heeft gesnakt hij vindt soms ook een antwoord op de vragen…

Waar zijn de vragen en de antwoorden, de moed tot geduld en het eindeloos herbeginnen? Waar zijn de woorden, de stiltes, de vallende sterren? Je weet niet dat ik nu aan je denk en dat ik moe ben, maar dat mijn hart nog waakt en wacht. Nog even en dan valt de nacht.…

hongerig overdag bij de haard en in het gras om wat je later zo oud als de wereld niet zei voor allen die het zagen ging de tijd telkens terug naar het begin en het wuiven ik verwachtte je hand, geloofwaardig tot ik de koude en houterige knieën verzweeg, blinde ogen en hoe het sneeuwde tegen mijn wang weet je nog, de antwoorden…

ik wil er zo graag voor je zijn maar ik weet niet wat ik doen moet, want jouw pijn is ook mijn pijn, misschien zeg ik niet de juiste woorden maar ik bedoel het goed, waarom heb ik niet alle antwoorden, ik wou dat ik een troost voor je was maar dat is nu te laat, als ik je zo zie, vergaan al mijn woorden tot as, waarom weet ik voor jou geen…

Onze liefde vliegt hoog vannacht in die luie stoel krul jij jouw tenen dame van de nacht fluisterend zacht de hoop slechts in een zucht verdwenen wind jij je op de wereld op z’n kop en mijn armen om jouw romp verstrengeld terwijl je langzaam naar mijn antwoord hengelt vlieg ik weg in vogelvlucht en droom verdwenen.…

je gezicht wordt steeds spitser de toon bitser en de lijnen dieper rond je mond waar is het zachte gebleven dat jou altijd warm heeft omgeven de lach die in antwoord liefde verwacht de tijd is omgevlogen het werk is gedaan toch zijn er nog tal van bijzondere zaken om vol voor te gaan maar het plezier in je leven kan een ander…

Snijden door ijskoud water en pijnlijk vlees wijze antwoorden die nooit meer zijn.…

nee ik was niet de blazer van het glas dat jouw kwetsbaarheid omhulde jij vulde al een ganse stad met tal van heilige huisjes vaak gaf ik in betreden al mijn signalen af maar de luiken gingen regelmatig naar beneden in de antwoorden die jij altijd in voorraad had toch is nog onverwacht je onbereikbaarheid gebroken we hebben de scherven…

Hoeveel stress kan een mens verdragen hoeveel diploma’s voor een baan hoeveel antwoorden, hoeveel vragen hoeveel kunnen de hersenen aan Hoelang moet je studeren hoe groot moet je gedachtegang zijn om elke dag weer te leren terwijl je hoofd barst van de pijn Hoeveel tentamens moet je proberen hoe weinig dagen ben je vrij voordat een mens…

Misschien zou je mij dán antwoorden niet vanuit wie jij was maar wie jij nu bent. Of zijn deze twee nieuwe zielen elkaar hélemaal verloren in een strijd die scheiden heet?…

In de schaduw van mijn gedachten is jouw antwoord alleen een verdwaalde echo. De stilte die ik denk is het afscheid dat blijft. Waar onze liefde is voorbijgegaan in een oude droom van een leeglopend verhaal.…

We gaan naar huis Het is mooi geweest het is genoeg Bralt zij met dubbele tong Tegen sluitingstijd van de kroeg Dan vraagt de kastelein aan mij Hou je nog van Haar ben je nog wel blij En ik ook niet meer fris Antwoord gelaten, ach je weet hoe het is Het kan mij door de jaren niet meer zo schelen Soms vraag ik haar om een poosje buiten te…

de formulierenmaffia stelt steeds die vraag natuurlijk ken ik al jaren mijn geboortedatum als ik niet antwoord word ik bestempeld ben een verkeerd persoon bij alle loketten er wordt al gewerkt aan sierlijke oormerken opsporing verzocht kan dan naar huis gaan verder komen er ook nog onderhuidse implantaten aangebracht bij verse babies…

antwoord op die vraag, weet ik alleen Dus..hoor mijn hulpkreet en wees mijn klankbord denk mijn gedachten en weet dan meteen Dat niemand alles alleen kan zelfs jij niet…

nachtelijk duisterdwalen na grijs vergeten dagen verscheen er weer een zonderling in de met mist omgeven spiegel toverde de maan een glimlach en in brieven, nooit geschreven bekende je het verlangen naar haar in het vermogen van vergeten dwaalden herinneringen terug naar haar hart bij de kust na omzwervingen van tijd je wist dat antwoorden…

het kaatst tussen muren springt van de daken krijgt vleugels in zon en zingt zorgeloos rond een kleine melodie die je ziet in elkaars ogen begrijpt in een blik met de knik van verstaan de lach die opent als woorden op blijde toon al een positief antwoord horen een hand die je pakt sneller dan verwacht geen masker en poses maar…

ik leen een pen van de wereld schrijf verhalen in de wolken dans pirouettes in de sneeuw kus het ijs met rode lippen stel vragen aan de vlokken die ontdwarrelend neerstrijken hoezeer ik ook zoek en vraag blijven ze mij antwoorden schuldig breekt mijn hart in duizend stukken daar gedraaide cirkels doodlopen stuitend op een grote leegte…

Dit moet hij gehoord hebben dat heeft hij vast ervaren een bad van klanken, de kleuren ongekend en dan nog te bedenken wie je eigenlijk moet bedanken als je zelf het antwoord bent.…

zeg maar niets, ik weet het antwoord al...…

Eenvoudige antwoorden vinden, is als zoeken in een doolhof. Vraag en aanbod er zijn samen, als zoekenden zoekgeraakt.…

aanleiding voor het tegengestelde waardoor jij leeft ergens in een nieuwe wereld zonder commerciële gekte verlaat een vogel onze denkwereld ik voel een bevreemdende waarheid in een andere omgeving, ergens in een verte met de eindeloze expansie van mijn dromen aan het begin van alle onuitgesproken vragen nu het ultieme zijn als stilte antwoord…

Antwoorden zoeken wij, bitter en wrang, tot de tijd heelt en de pijn zachter, maar dat duurt lang, waarom zo lang ...…

ergens waait een deur toe, een huis, een stad ogen die kleuren wegspoelen het gedruppel van de wind er is geen zoeken meer en antwoorden kennen enkel een laatste regel in een mond zonder belofte maar hier hoor ik alles gaan het water dat geen morgen kent wolken, verzilt met de geur van zomer hier kan ik dromen, samenwonen met de golven…

Hoge appelbloesems wiegen losjes in wijde bolle kruinen waaronder kleine krentenbomen luchtig ademen uit hun stil vlammend wit de grote gaard vol zuchtjes is een kluwen flamingo's die op wil vliegen maar steeds laag boven de grond door zich heen blijft zweven blije verwondering geeft met opwekkende vragen en antwoord naar ieders zin.…