Alle inzendingen over dicht

Ik deed het licht uit, dat niet meer brandde, gooide de deur dicht, die niet meer open ging. Zonder hapering, sloot verdriet de gordijnen, maakte hoop haar entree, struikelend over de drempel, beviel ik van een nieuw begin.…

die van morgen liggen in onze dromen verscholen de wind blaast er ons naar toe morgen wat een eeuwigheid kan wezen de eeuwigheid in ons dromen we hoeven niet te lopen zelf niet te gaan de toekomst met wat geluk is dicht bij ons vandaan…

voor Gijs Er komen dieren binnen, die blijven om wat eten en een warme plek ze hebben geen hobby's en hun leven is kort ze klagen nooit en sterven dicht tegen de aarde, die verzoent steeds omhelzen wil -…

In het holst van de nacht belemmert dichte mist mijn zicht Ik moet opletten, alert blijven De aandacht verzwakt als de mist verdwijnt mijn ogen, gericht op de maan Ze is vol, volmaakt...net als jij…

*** *** *** *** *** *** *** ik zie jouw blauwe ogen graag kijk naar een lachend gezicht strijk soms vaag in gedachten het lichtkrullend grijze haar nauwelijks raak ik je nog aan zacht vallen mijn ogen dicht *** *** *** *** *** *** ***…

diep bedolven onder puin van het leven snakkend naar lucht vruchteloos gevecht in gaia's schokkende schoot er is geen weg meer het duister groeit dicht plots gutst het licht met hamerslag binnen…

Jij en ik en de wind om ons hoofd om ons heen met ogen dicht lijkt de wereld nog veel kleiner verder weg alleen jij en ik en de wind om ons heen heel ver weg van de rest van de wereld…

ln Alkmaar, in Almere, Amersfoort gaan alle operatiekamers dicht de laatste specialist dooft er het licht er wordt niet meer gesneden of geboord en steeds weer een directie die verzucht; "Bij ons is er geen vuiltje aan de lucht"…

Hoopvol in vertrouwen en met liefde zei ze met een tedere glimlach voor ze haar ogen voorgoed dicht deed ik ben niet verder weg dan je eigen hart pas nu bijna twee jaren later kan ik aanvaarden…

Misschien is het slechts voelbaar dicht onder je huid zoals een dans in een warme lente regen of is het een ragfijn geweven droom van het zuiverste zijden in mijn hoofd blijft het bestaan dit onvoltooide einde…

Soms denk ik, ik hou op met dichten om mij meer op direkte alledaagsheid te richten. Dan zit ik op de bank voor mij uit te staren en ik denk, wat moet ik dan met de rest van mijn levensjaren. Dan weet ik het weer. Ik ben dichter en dat maakt mijn gemoedsrust een stuk lichter.…

Als ik tegenover je zit kan ik mijn ogen niet van je afhouden Als ik naast je loop zoek ik steeds weer naar je hand Als ik je bij me voel zo fijn, dicht tegen me aan kan ik er niks aan doen, maar dan voel ik mijn mond vanzelf naar de jouwe gaan. hvj…

zijn adem ligt hoe zal ik 't zeggen in zijn gedichten heel dicht bij maar ja, zijn stem is niet te horen daar waar hij pauzes neemt kom je tot rust maar als hij haar dan teder kust of in zijn armen neemt heb je het virtueel altijd verloren…

zijn adem ligt hoe zal ik 't zeggen in zijn gedichten heel dicht bij maar ja, zijn stem is niet te horen daar waar hij pauzes neemt kom je tot rust maar als hij haar dan teder kust of in zijn armen neemt heb je het virtueel altijd verloren…

Voor altijd in mijn spambox het ongelezen bericht gegokt en toen verloren het net was net te dicht jij bepaalde je aankomst maar hebt mijn aandacht nooit gekregen ik bepaalde toen jouw toekomst zo ben je ongewenst gebleven…

Kom je naast me liggen, Je lichaam dicht tegen me aan, Samensmelten tot één. De tijd vergeten, Alleen wij tweeën hier, Verder niets dan de stilte van jouw ademhaling, mijn hartslag. Kom naast me liggen!…

de dag rust al ruw op mijn dak in de bevalling van het licht en voor het spreken houdt mijn mond het denken dicht een wiel draait ongevraagd door met verdoofde spaken ze gaan aan mij voorbij zij aan zij in kleurloos waken…

speel met bliksem kick op de donder wij klimmen op maar het stopt op zolder de kelder in me kop het huis gaat op slot de ramen slaan dicht het is een wonder eindelijk een nieuw gezicht…

Effen, trekt het gordijn van zure waterdruppels dicht de wind steekt op het laatste blauw nipt aan de randen TL licht flitst de bulderende lach van noodweer schalt door de herfstnacht…

Luister mallerd een redevoering heeft niets te maken met de binnenkant van je jas een redevoering is een vuist maken naar de hemel schijten op de hoofden van je gehoor doe je jas maar dicht voor je kou vat en redevoer niet zoveel.…

Ik heb dit nooit beschreven of nimmer uitgelicht Hoe halverwege later bij maan mijn penne dicht 't Zijn flarden tijd geronnen alsof het noorderlicht De jaren heeft verzonnen waarin mijn leven ligt…

diep het kommetje dieper uit dan ik dicht schep het vol uit de beelden en de koppen daarin herkent men zeggen ze een depressie wat ik opneem gaat en verdwijnt in een doorgeefluik mij blijft het lepelen naar wat rest tot ook ik ben opgebruikt…

Dikke mist domineert de ochtendtuin die dichten doet, dichterbij de duinen en in de smeltkroes van emoties slaapt de dood nog steeds in duisternis luisteren de doden steeds opnieuw naar het fluisteren van de nacht.…

Ik wil je troosten dicht bij je zijn tegen je praten je te verlossen van de pijn. Ik wil je troosten je kijkt me aan zonder ècht te kijken je ogen staren mij droevig aan. Ik wil je troosten ik pak je vast om je te omarmen de tranen komen je voelt houvast.…

Er liggen veulens in het gras te stoeien twee dicht bij elkaar seringen bloeien blauwe regen hangt charmant haar wellust uit een merel hoog in een es hij weet van wanten fluit…

Bergen zal ik niet meer beklimmen dichte oerwouden niet doordringen over oceanen vaar ik niet meer zeeën kan ik niet meer beteugelen. Over werelden kan ik niet vliegen landen bezoeken gaat niet meer stil kan ik nog zitten mijmeren genietend van landschap en winterweer.…

geheim gedicht, gordijnen dicht.…

slaap maar sust het kind zeeblauwe ogen golven in zilverzachte haren rond haar gezicht sterrenstralen kussen mijn ogen dicht in toverlicht slaap ik veilig in haar armen en droom alles licht…

Maar sinds ik dicht Aquarelleer ik met woorden Schrijf ik met lichte toets Taalkundige akkoorden.…

En anders gaat hij over tot verplichten Voortaan alleen in ‘Garamond’ te dichten.…