2347 resultaten.
Een lila glimlach
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 614 ik brand me
niet aan netels
draag enkel
vergeet-me-liever
in mijn handen
loop langs klaver
die zich vierendeelt
ik pluk er geen
maar laat ze staan
-voor blijvende groei-
zie klokjes volop grazen
met een lila glimlach
voor me ligt de weg
die vrijheid ademt
-zonder vallen-
daar drink ik de nectar
uit volle honingbloemen
en slik…
Avondvlucht
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 287 ik ga slapen
wanneer de nieuwe dag begint
met rechte wijzers
naar de hemel gericht
de stilte buigt niet en
schuift de onbedekte maan
dichter naar vogelvluchten
ook al heb ik geen weet
van hun late bestemming
ik denk mij geeuwend
op hun vleugels, lichter,
blauwer, hoger en hoger
vlieg zo lang ik kan
en groei in het lied
dat de wind…
Roeping
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 529 De mens – hoe ijverig ook –
hoeft niets te doen dan te zien
te ontvangen en open te staan
voor de elementen die kiemen
en gedreven willen groeien.
Bouwen aan het bestaan
verbinden wat divergeert
bruggen slaan over ravijnen
met overtuiging en inzicht
ziel worden, levend wezen.
Op te gaan in verdwijnen.…
Bij God op de koffie
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 454 Morgen probeer ik het opnieuw,
maar dan met een bosje bloemen;
tulpen, want tulpen groeien,
rode, want rood is mooi.
Hij zal wel opendoen,
of niet.
Misschien pas als het winter is
en sneeuw mijn haren wit kleurt.
Misschien dan.…
Ritueel
gedicht
2.0 met 29 stemmen 13.998 Zij hebben ons hart ingepikt,
Onze groei, onze poppen genekt,
Onze tuin op de trein gezet,
Ons verblind met hun lichtende as.
Zij hebben de zwarte zak
Van hun afwezigheid strak
Over ons heengetrokken
En toen onze oren verpest
Met de ruis van hun hemelse spraak.…
uit stilte ontstaan
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 853 het is zomer
het moment van leven
alsmaar breder groeien bloemen
ik zet jou naast me, tegen het zuiden
zo vlak de sterren, oneindig
in de nacht
en alles in je
tussen lucht en dromen
dringt door rotsen, blijft open staan
ik adem de glimlach van het zwijgen
op deze of een volgende dag
het is de wind, hoog en helder
het is de…
Veiligheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 2.984 Nu nog veilig in mijn schoot
Geborgen in mijn diepe duisternis
Broos en teer aanhankelijk leven
Groei maar voort in je donkere bestaan
Nu nog biedt mijn buik bescherming
Nu nog warmte, nu nog veiligheid
Straks geboren...harde koude wereld
Straks gevaren om je heen
Geniet nu van de warme golven
De trilling van mijn stem
Het kloppen van mijn…
Het benevelde doek
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 894 aan
vanaf een palet
met gras, bomen en struiken
of raak ik zo intens begaan
omdat de regen mij van
het levende sap laat ruiken
als het benevelde doek
moeiteloos een compositie schetst
in de stille morgen
en de samenhang van tinten
woorden doet verstommen,
waar alles zichzelf
onvoorwaardelijk bemint
en van nature in geruisloze
groei…
Een ogen blik
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 641 Als twee paar ogen
elkaar omhelzen
in een zachte kus
dan is het een ontmoeten
en ontdekken van……
iets wat tot liefde
kan gaan groeien
maar het kan ook
een zachte flirt zijn
omdat je beiden weet
het kan niet, het mag niet
want het zou meer kapot maken
dan dat wat lief is
soms ontmoet je iemand
zomaar onverwachts
dan kussen ogen…
Muisdagen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 287 gezeten op zijn geliefde muurtje
schudt hij de muisdagen van zich af
zoals een hond de neten
wolken verjaagt hij spelenderwijs
ademt klanken langs zijn lippen
daagt het leven voor zich uit
tieren zal hij, zoals groene mossen
zich niet voegen naar de stenen
maar groeien in wildverband
hij stopt zijn wereld in de binnenzak
stroopt de mouwen…
Ingesloten,
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 273 trekt de muts nog meer
over zijn bevroren oren
er hangt 'n ijspegel aan zijn neus
zo koud was het nog nooit te voren
baant hij zich 'n weg
door het vergeten oude bos
waar niets meer groeien kan
op het bevroren groene mos
vervreemd van donkere bomen
koud de rilling over z'n rug
uren lopend in foute cirkels
vergeten hoe de weg terug…
SMEEKBEDE
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 164 ik wíl groeien, ja, nóg meer
helpt U er mij doorheen?
Ik wil U aanbidden, Heer
vul mij met Uw Geest
zodat ik daardoor van U leer
te vergeten was is geweest.…
ZORGVULDIGHEID
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 250 waarin de onrust tot rust
de zorg berusting zal worden
in het waardevolle even,
dat het leven vertegenwoordigt
in de aanwezigheid van je naaste,
die het begrip heeft, dat nodig is
om het leven te voltooien
zo huldig je met de bloemen van het veld
zing de liederen van de hemel,
die door hun klanken vrucht afwerpen,
daardoor weer bomen gaan groeien…
in een huis van vele huizen
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 423 een koning
gaat je toekomst vooraf, het spel dient zich
ongevraagd aan
en terwijl jij de kaarten achter een tovermantel
opschudt, de handen zichtbaar in het huis
van harten
zie ik: je bent volledig, nog te groeien
jij doet een stap vooruit
ik naar achter
en tussen deze jaren heb ik nooit getwijfeld
jij , mooi mens,
ik tik tegen…
Illusie en belevenis
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 701 Het haar al zo ver over de
ogen heeft laten groeien, dat het
verdriet maar enkele seconden lang is
om daarna ze uit haar gezicht te zwaaien.
De liefde in haar ogen zichtbaar
Op haar T-shirt draagt ze de naam van
haar vakantie adres. Haar broer ook
zo jong beweegt zich als een aap.…
Ranunculus
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 106 op het raam een zoenoffer
geplakt omdat dit het enige is
wat nog niet is gedaan
er zwom een vis naar de maan
op een blauwe deur
daar zag ik nog een naam
ik kon hem niet naar huis brengen
ik ben
allang geleden
ik weet niet of ik je versta
alleen als ik je naam kan lezen
leun ik tegen grassprietjes
en zie ik
boterbloemen groeien…
Dromendans van Hans
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Het is werkelijk verontrustend
dat je mijn naam niet kunt onthouden
dat je me Bernard noemt
in plaats van Hans
het is in mijn dromendans
die vitale werkelijkheid
van jeugdig falen
onbevangen
in toekomstig
dralen
maar ik geef niet op
er is nog voldoende
drank om op te zuipen
er groeien nog stille bloemen
in de dakgoot van de tempel…
De bossen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 160 in andere tijden
en te groeien tot de rijpheid
van dit dichterschap;
op te tekenen, dat wat ik zag.
Meer niet.…
HEIMWEEBLUES
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 161 tranen en zuchtend ademtekort
het missen van iets of iemand
een plek, een zonneaanblik, geur
een hunkering naar ooit of toen
heimwee, is een gevolg van dat al
nee, niet het er willen zijn, of te zien
of kunnen ruiken is het, maar het
diepe brandende verlangen
naar het geluksgevoel van toen
is wat je hart doet groeien....…
Voor altijd duren mag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 240 De lichten gedoofd
Knoop in mijn maag
Hamers in mijn hoofd
Tulpen blijven groeien
Viooltjes, wit en violet
Wangen die rood gloeien
Vandaag zijn wij beland
In een zeer slechte film
Zakkend door het zand
Hoe het einde zal zijn
Zal niemand weten
Hevige intense pijn
Wij plukken de dag
En leven in het nu
Dat het maar
Voor altijd duren…
Met heg en hek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 223 jij bloeide
in mijn cirkeltuin
en gaf seizoenen kleur
van lentelach tot
zomers lui en loom
gaf jij de middaghitte droom
oogstte donker herfstrood
legde op het winterswit
je moede hoofd te ruste
met heg en hek heb ik je voor
gevaren afgesloten mijn zorg
en liefde heeft je toen gebroken
alleen in vrijheid kan
jij groeien dan pas…
Onneembaar onderhout
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 137 ik zie de bomen groeien
struiken dichten donker
in onneembaar onderhout
op open plekken
grijpen groene vingers
in snel tempo licht en zicht
schaduwen
schieten omhoog
reiken naar het nachtelijk duister
angstaanjagend is de stilte
geluidloos het gillen
als ik langzaam ingesloten word
zal nooit meer een bos betreden
want ik ken…
Thuis wacht al de wieg
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 254 je ongeboren
maar thuis wacht al de wieg
en het ouderlijk perspectief
de kleine kamer
waar jouw adem in de
grote wereld leven brengt
jij alle ruimten leert
te delen in de zorg
en koestering van velen
tot je vrijheid grenzen vindt
het kind op weg is
naar volwassenheid en
het ouderlijk perspectief ook
dan nog warmte biedt voor groei…
Groen is geel van sterven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 367 ik breek bloemen
die uit muren groeien
waar jij ooit gelopen hebt
zie het pad
weer warm bloeden
het helle rood wordt zwart
waar eens de gouden zon
mijn wanhoop overscheen
is nu de tijd met mij alleen
nog draagt een roos
het donkerrood haar
groen is geel van sterven
ze droogt tot dood
omdat geen hand haar krijgt
zij zal nooit…
Wolkenvlucht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 239 De plek is gebleven
maar jij bent opgelost
spoorloos verdwenen
Zelfs de braamstruiken
met hun scherpe doornen
herinneren zich jou niet meer
In de holte van een boom
groeien drie paddenstoelen
in de bast daarboven,
gekerfd een hart en twee namen
hoog boven het hoofd gegroeid
niet meer te lezen
De warmte van de zon
is onder je vleugels…
Zacht in licht gewit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 370 woestijn beregenen het
jaarlijks ritueel bezegenen
met bloemenpracht
uit zaad dat al
zo lang op kiemen wacht
zag de wolken komen
zacht in licht gewit de
hitte was nog niet gezwicht
maar de tranenval was niet
te stuiten buien donkerden
ontlaadden al van binnenuit
de woestijn bloeit ons nu vrij
laat het maar vaker regenen dan
groeien…
Als Bloembol
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Ja ik ben een bloem en ik groei en ik bloei.
De natuur is in mij op haar mooist...
ik ontpop mij tot kracht van dit zalige zijn,
geef me vrij, voor een ieder te zien.
Ja ik ben een bloem, in dit leven een Bol,
in mij ligt veel moois te wachten
en ik streef er naar, aan het eind van mijn leven
te zijn volgroeid, voor dat ik weer verdor.…
Lente
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 154 Bloemetjes beginnen te groeien
En in de wei lopen dartelende schapen en koeien.
Gekleurde vlinders vliegen in het rond
Al zijn deze niet altijd blij met een spelende hond.
Velen gaan liggen zonnen in het gras
Maar de meesten van zijn ook dol op een terras…
Oud en Nieuw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 129 in het ander
en dan plots
zijn dertien dorpen
familie van elkander
een trouwpartij
in het groot;
van wie krijg ik
een warme hand
wie staat op als
de kouwe kant
je kunt ook zeggen
om middernacht
werd de teerling geworpen,
had ik zo gedacht
de naam was reeds bekend
en doorheen het eerste ochtendgloren
zal langzaam het karakter groeien…
Aan de meisjes
poëzie
4.0 met 5 stemmen 802 Leer eerst hun deugden kennen;
Zie steeds hun liefde groeien:
En open dan uw harte!
Dan blijft uw liefde bloeiend!…