3088 resultaten.
HERFSTBOS.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 325 Ik ril van schoonheid: vurig-wreed doorflitst
Hel geel de doff're kleuren van het woud,
Een stervensgil, een koortsgloed, felle vlek
Van gloeiziek kwijnen in het late jaar.…
DE DAGERAAD
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 150 woelt
en uit 't gekiemde zaad rijst een groene scheut
dit wordt de nieuwe aarde
waar duisternis, pijn en lijden
verdrongen worden
door het nieuwe licht
de olijfgaard baadt in een zee van bloesems
en ergens op een tak
zingt een witte merel
hij zingt en zingt
zijn lied klinkt ver ... naar de hemelse hoven
en op zijn borst zit een rode vlek…
De Dageraad
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 150 woelt
en uit 't gekiemde zaad rijst een groene scheut
dit wordt de nieuwe aarde
waar duisternis, pijn en lijden
verdrongen worden
door het nieuwe licht
de olijfgaard baadt in een zee van bloesems
en ergens op een tak
zingt een witte merel
hij zingt en zingt
zijn lied klinkt ver ... naar de hemelse hoven
en op zijn borst zit een rode vlek…
geluk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 Geluksvlekken
liggen zeldzaam bloot
in het heden en vluchtig snel
zoals een postbode die je nooit ziet
maar waarvan je weet dat die geweest
is vanwege de brief in de bus
alleen die foto
de vage groene vlek op de knie
op de jeans, van ’t klooien in ‘t gras
het weet je nog toen
waren wij in onze nopjes
het geluk is nooit van het heden
schamper…
Rust in het gebied
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Jouw veilige plek
Waar natuur zal wonen
Geen mens zal komen
Vogels zijn hier goed gebekt
Een blinde vlek
Tussen vele bomen
De tijd lijkt eeuwig stil te staan
Geen mens komt hier spontaan
Je hebt rust gevonden
Het ging niet onomwonden
Niemand die er komt
Al het geluid verstomd
Slechts ritselend blad
Tijd die je vergat
Nooit zullen…
nachtwind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 als een verlaten open zee golft
de nacht een koude rimpel op het dak
de maan speelt een lichte vlek
tegen de zware schoorsteen,
hoge steven in een donkere vloed
van pannen opgeheven.
bleke schijn zoekt ruimte op de kap
en zakt dan traag in golvende slagen
zonder omkeer gewichtloos strak
over het kort hellend vlak.…
Oh,oh Den Haag...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 354 Oh, oh Den Haag, mooie stad achter de duinen
'n Gasexplosie zaait paniek
Roddels, verhalen, mismakend ziek
Rest nu alleen nog het puinruimen
Een patatje "oorlog" halen
Kun je nu op twee manieren vertalen !…
De verloren herinnering
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 751 Eens liep zij daar in de tuin
over de zachte
rose rozenblaadjes
en luisterde naar zijn woorden
zacht fluisterend
in het donker van de nacht
nu rest haar
enkel nog de herinnering
van zijn lichte wapperende haren
rondom de rafels van haar gezicht
haar zilveren huid bestoven
met de zoete geur van zijn bestaan…
het is goed zo (voor B.)
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.417 haar einde vond verstrooiing
op resten groen geel gras
terwijl wij zachtjes spraken
kuste de wind haar as
werd de geest weer helder
voelde aarde warm
kwamen woorden samen
gaf je mij jouw arm…
ANTI-REALITY-RETRO
snelsonnet
2.0 met 22 stemmen 2.124 'Het pleintje' wordt nu dagelijks herhaald
Een serie over zo'n gezellig buurtje
Elk deel hieruit toont ons in 'n klein uurtje
Waar de moderne mens niet meer naar taalt
Want van dat lief, saamhorig pleingevoel
Rest hoogstens nog een schone-schijn-gevoel…
Zonnestraal
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 1.566 Zonnestraal
van liefde
lichtelijk
geraakt
Het hart
ontgrendeld
weer toegankelijk
gemaakt
Hittegolf
van gevoelens
fel opzwepend
temperament
Bouquet van
heerlijke geuren
en prikkelende
zinnen
Verdoofd haar
tijdelijke gedachten
rest alleen nog
het vurig beminnen…
De laatste lach
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 97 ik zag
de wereld tot
stilstand komen
huilde toen
de laatste lach
stierf in mijn dromen
nog was de
zorg zichtbaar voor
de gebleven mens
in kleine sketches
bloeide liefde
als enige wens
niet de nood
heeft hen toen
samengebracht
wel het besef
dat zij deel waren
van alles wat nog rest…
Natuurproces
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 737 Spinrag ligt
als een dun
geweven sjaal
rond stakerige
schouders van
wat struiken
in mijn tuin
Geen kruid lijkt
opgewassen tegen
het verstrijken
van de tijd en
zelden lag een hof
er zo verlaten bij
Mijn lustoord blijkt
vergankelijk te zijn
en mij rest slechts
het brakke paradijs…
braaklust
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 Dit velijn is het zijn
het blakende blank braakt de leegte
je kan er alleen nog een streep onder trekken
maar je wist niet dat alles eronder verdrinkt
omdat je de einder van de zee getrokken hebt
wat rest is een paar rondjes schetsen
ten teken dat wij bar eiland zijn
en de overzet achteraf…
Als het anders is.
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 998 Dan is de put gedempt en
volgen de andere schapen ook,
vliegt de rest in de lucht,
je hebt nieuwe borden nodig
om je kliekjes te eten!…
Vleugels van vuur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 465 Ik weet het, vuur verkoolt en laat
geen vormen heel;
maar wat dan rest
is zuiv're as en als daaruit
de vogel Phoenix vliegen kon
zouden wij dan niet
onze eigen vleugels maken?…
OP EEN JAAR
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 796 Dan voorover neigend
zie ik net wat rest
van de steel vergaan.…
Gisteren
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.291 Gisteren
zag ik bloemen bloeien
in winterlucht
telde ik een vlucht vogels
op zoek naar een ander land
was ik een ander mens
in een ander leven
met een andere naam
vandaag is alles voorbij
zijn mijn voetstappen
verwaaid met de wind
rest er slechts een klein bang kind…
Tijd heelt
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 762 Jaar in en uit
wordt er veel weggegooid
Het raakt bedorven
of er vallen gaten
Wat blijft is de gewoonte
om op je knieën
de matras te betreden
daarna met je hoofd
Later de moede rest draaiend
te ruste legt op de rug
Nog even de dagelijkse zonden
overpeinst en vergeving vraagt…
evenaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 751 op de evenaar van mijn leven
tracht ik de even en oneven aren
van mijn innerlijke storm
eindelijk te bedaren
positieve en negatieve herinneringen
bedachtzaam te verenigen zoals een ritssluiting
die niet langer scheidt
doch gapende wonden verbindt
opdat aan het slot
littekenweefsel rest…
Dementie, verstilde woorden.
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.676 Rest mij de
ontgoocheling,
een onthullende
verbazing,
waar niets meer
is van dat
wat was.
Ergens tussen
toen en nu
zijn wij ons
verloren.…
jammerklacht
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.269 van mijn kalenderjaar rest
na een verschrikkeld jaar
slechts een sterfdag een
dag dat minuten opgaan
in het nu dat ik je opbel
om je weer eens te zien
toen je zichtbaar laat was
voor je pianoles om leven
zijn geluid en inhoud weer
te geven botsend jammer
dat haar adem verkeert
in mijn doodse stilte…
Maatschappij van onderlinge verzekering tegen roemloosheid
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.665 Heeft een der leden van de club
Zijn letterkundig ei gegeven,
Dan wordt door ’t kakelen van de rest
Op schelle toon zijn lof verheven;
En, legt nu elk om beurt een ei,
En kakelen beurt’lings al de vrinden,
Dan is - dat voelt ge - in heel de club
Geen enkel roemloos lid te vinden.…
Verweesd
gedicht
2.0 met 34 stemmen 16.631 En gebogen
waar ik vergeefs de oude gangen ga
zoek ik jouw geur in tijd die mij nog rest
zoals een teef haar weggegeven nest.
-----------------------------------------
uit: 'Niet ik beheers de taal', 2004.…
Antropotesium
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 613 Het regent in mijn champagne
een ongeëvenaarde zanger
- zijn haar wit als zomersneeuw -
houdt de hand op mijn hart
verhaalt mijn leven
tragischer dan ooit
in één blik
is alles dan toch nog verloren
er rest mij niets anders
dan te wachten
op het uur dat wij
de rede voorbij zijn
en dan nog wankelt
het brute bestaan.…
Stil leven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 537 Als ik jou
niet kan zien
En als ik jou
niet kan vertellen
Je niet
kan laten voelen
en niet
kan laten horen
zelfs mijn ogen
niet kan laten spreken
om jouw angsten
te delen
voordat je
op de vlucht slaat
dan is het zo kansloos
lief
rest ons te wachten
op een dag
als morgen
stil leven…
Woord
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 149 Op de rest van zijn gedachten
zitten we nog steeds te wachten
maar het d-woord is gebleven
en begint zelfs een nieuw leven
PVV is zeer vereerd:
hij wordt gedemoniseerd!…
Roerloos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 nu de aarde de maan verduisterd heeft
laaien de gemoederen weer op
bomen staan er bevroren bij
evenals de meerkoetloze vijver
ijsbloemen staren vragend naar omhoog
waarom de maan ze niet kussen wil
staat het riet roerloos aan de kant
wat rest is een onheilspellende stilte…
Of hoe dat spul heet.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 149 Je houdt je ogen gesloten,
de resten van mascara,
of hoe dat spul heet
glanzen zacht
in het dunne ochtendlicht
wat door een kier in het gordijn
binnenvalt.
Ach die glimlach,
mijn eigenste Mona Lisa!
Ik kom nog even
tussen je benen liggen,
dan slapen we nog wat.…
Donder en bliksem
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 149 Een auto zonder passagiers
zit onder het gebladerte
weinig resten rijp voor de sloop
en ik denk alleen maar:
wees blij, het is alleen schroot!…