Alle inzendingen over trots

Ik kreeg van jou toen een armband die hebben we samen bij mij omgedaan ik voelde jouw zachte warme hand en jij zei: ik laat jou nooit meer gaan Vol trots en liefde droeg ik hem elke dag een symbolisch stukje van jou voor mij tintelingen van geluk als ik jou zag voor onze liefde was verdriet geen partij Toch raakte jij de weg van rust kwijt…

Dan zeg ik dat het gaat Omdat ik niet graag toevertrouw Mijn angst en twijfel delen zou Wil zeggen waar het op staat Dat leven mij zo lijden doet Ik niet weet waar ik zoeken moet Mij waardeloos en kloten voel Vereenzaamd leef en zonder doel Zo opgejaagd en uitgekotst Ontzettend klein en zonder trots En soms het liefst het leven laat Maar…

Je bent zo trots dat jij de enige bent die speciaal is in mijn hart. (Michael Jackson) En dat ben jij! Onrust, kriebels, verlangen naar jou. Er komt zoveel boven. Dit gevoel is zo fijn maar maakt me zo onzeker. Moet me inhouden als ik je zie. Ik zou je zoveel dingen willen zeggen. Met je lachen, praten, vrijen...…

als de bazuinen schallen knallen de kurken komen de dolende ridders bijeen voor het grote oktoberfeest moe van het oogsten willen zij net als vroeger verpozen in de koele kelders van het kasteel te midden van fusten die liggen te rusten geen paarden en maliënkolders maar op de tafels de glazen en kleurrijke folders met de trots en geneugten…

De trotse paarden trekken het glimmend ijzer door den grond en doen met kluiten, mals en rond, de akker zich bedekken. Eén man staat aan de ploeg en één ziet, dat het recht gaan zal, en beiden hebben zij aan al hun aandacht niet genoeg. Dan komt het tot een draaien, de wijde zee van klei weer in. De paarden houden even in.…

ik heb gekozen, het bloed op de veranda vlekken op mijn witte sokken beuken stralen trots en het aquarium is inherent aan het verlangen om alle schoonheid te omhelzen oven zonder vuur de geur van verbrande cake een strak gespannen roede die de liefde niet meer herkent in de ogen van het werkelijk beleven een kind dat nooit zal lopen staat…

het geheim is een klein geheim in rijm een reisje langs de Donau Rijn de taal is schoenpoets waar liggen de roots zonder herhalingstekens in kots verdwenen was onze trots ek is rooikat hola hagel…

uitgelezen krant Die oud en moe is van het nieuws en veel te gul verslonden Ik pak het dagblad van de vloer en zwijg met al mijn monden De rode gloed van de avondzon slaat een bres in mijn gedachten Een borrel staat al koud en vol geduld op mij te wachten De wereld wentelt zich in haat en menselijk onvermogen 't Vervult me niet met trots…

Bekroond met tepels in jouw hof de borsten trots rond en groot een buik met drie plooien als je zit vervuld van diepe zinnelijkheid krullend dat jouw heuvel bedekt als je van bovenaf met lippen begint Volle hoekigheid van kathedrale heupen kloeke dijen ondersteunen harde bollen kuit die knie met voet verbindt zo klein en fijn als jouw handen…

dat meisje - ze fluistert bijna Ja, zegt pap, hij ziet het meisje Die heeft een broek van Replay Een truitje van Diesel en een Puma-tas Ooh, zegt pap, hij had het zo snel niet gezien Ik heb ook een Replay, vervolgt Achterop de dochter, en mama heeft Een truitje van Diesel, Puma-tassen Vind ik stom Kijk eens aan, denkt pap trots…

haar genen gaan en staan zit in haar benen En met werken vooral dienstbaar zijn vroeger ver weg en nu in de BUURT als vrijwilligster op de BOERDERIJ in het restaurant, op het terras Ze kam op me aflopen ik voelde direct die heeft pit die heeft plezier "ligt zeker niet voor pampus" We groeten elkaar, keuvelden wat en ze zei met trots…

stralende lach met je zee blauwe ogen jij zorgt er voor dat ik je mag Je ogen vol pret je handjes zo grijpbaar je voetjes zo speels je zoektocht al klaar Zo aanwezig zo blij zo dankbaar zo vrij Je hebt geluk er zijn er veel die om je geven knuffels, liefde en aandacht een prachtig leven Wordt maar een stoere vent iemand om trots…

En de wilde trotse bloemen kleuren van violet naar hemels wit. Voorjaarszon filterend door varens en berkenblad. De bomen hangen hoog en loom over het zanderige pad. En 's avonds als je terugkeert, voor de rode avondgloed, Hoor je zachte hoge tonen, vogelzang als laatste groet.…

Er is geen mooier en sierlijker dier dan de trotse zwaan die gracieus met haar glanzende veren over het water glijdt, haar jongen beschermend tegen alle gevaren en ook nog trouw en monogaam, kom daar maar eens om bij de mensen, en dan zijn er van die mensen die dat mooie verheven dier durven mishandelen, zichzelf verlagen tot beulen,…

Wie niet waagt, wint in de kaas geen Goede boterham; waarop bij variatie Een stukje trots uit Edam. Maar de Goudse is altijd goed, die smaakt naar Meer zoals het moet.…

in molendatabase.nl lees je het wel verontwaardiging dat al die bomen deze molen de wind uit de zeilen hebben genomen trotse poldermolen wat is van je terechtgekomen door al die bomen aan de westkant ingepakt zo kun je toch niet malen dit is echt balen je voelt je ingekakt alleen aan de oostkant open veld je staat opgesteld voor de…

Tijd, tijd talmend groter Cyclische spijt met cynische boter Oh vuur onblusbaar in lengte en breedte menig uur in duur meer eeuwig dan alle vrede Gebroken in geile geeuwen Tedere tirannie van trots Kwijning van koldervreemden Irreële ijzersteen maakt interkots Bladen zorgen beroemen zich op een dag Doch parabels zijn er voor morgen…

speel maar het enfant terrible gooi de glazen in van ruiten die nog niet bestonden ik heb je geest gevonden opgespoord in steen uit eindeloze dagen jij had geen vragen ging met de tijden mee wist de wegen uit een vroege zee handen op de rots die in emoties opende haar trots vertelde van het land dat generaties baarde ondanks…

Op de vuilnisbelten van Johannesburg deelden we soep en brood met tranen in de ogen een kindmoeder die straks nieuw leven zal gaan geven zit daar tussen de troep met haar schoenen in de dood en ik dacht mijn God waar ben Jij dan hier gebleven ze wrijft trots over haar buik hoe lang nog vroeg ik haar bewogen nog een…

jij bent een vader om trots op te zijn besefte pas later je ervaring, met pijn ik was een betweter, redelijk eigenwijs wist alles veel beter maar betaalde een prijs mijn jeugdige ik botste met zoveel van het ware leven zo'n schrik vele woorden stokten in mijn keel nu dringt alles tot me door vader zijn, is best wel stoer…

Mijn ogen betraand op de grond gericht, daar waar m'n trots naast jouw overhemd ligt. De dure blouse, een krijtgestreepte, – pas nog hangend in haar kast – nu een gekreukt hoopje aanzien bij mijn vuile was.…

Nog maar pas, hoog te paard, een stoere, trotse soldaat. En steeds opnieuw het gebaar van barmhartigheid, doorheen de tijd in lijn en kleur en vorm bewaard. Maar telkens ook de vragen. Moet ik, zoals Christus, niet nederig afdalen en naast de hulpelozen knielen op de aarde, dezelfde bittere armoe dragen?…

Angstig en zwaar zal het zijn maar mocht er toch weer een reden zijn dan komt zij zeker terug met bevende handen maar nog altijd haar trotse, rechte rug. Liefde zal immers voor haar, altijd overwinnen. Meisje, je woorden kwamen wel degelijk binnen. Al wat zij hiervoor nodig heeft zijn liefdevolle armen waarvoor zij leeft.…

zingt vandaag mijn hart als een appelboom in glorie vol takken met dik fruit hang ik jou de slingers als een regenboogschelp peddelen in een steile zee kleurt vandaag de dag vrolijker dan al dit kan het niet worden omdat het jouw jaardag is een podium gun ik jou met openschuivende gordijnen voor een zaal vol mensen dat zij trots…

Jouw meeste levensjaren heb ik gelukkig meegemaakt, en daar ben ik zo trots op. Je was er altijd voor mij, wij waren een mooi koppel, maatjes, die elkaar begrepen. De liefde, die je mij gaf was heel bijzonder. Je moest het leven loslaten, dat viel voor jou en mij niet mee.…

wolkenfeest ik miste je het meest in vergezichten waar je ogen en je lach de horizon verlichtten je handen zijn nu losgemaakt uit het verleden, je draagt vandaag de pijn die gisteren is geleden het wankel evenwicht schaduwt lichtjes je gezicht, de meeste zaken nu aan anderen gaan vragen je onafhankelijkheid is in geding, maar in je trots…

ga maar dwalen stadten, koopjes halen en jezelf verliezen in de etalage zonder ruit je bent er even uit je spiegelbeeld is opgenomen door de poppen die daar staan ze hebben allemaal jouw kleren aan het haar waar je zo trots op was is in een sjaal gevat strakke borsten nu voor iedereen schoonheidsfoutjes zijn er geen je denkt je zo…

van grote twijfel in de buurt waar de groene bomen zwegen en natte regen alle talen sprak Sprakeloos was hij geweest in al zijn nederigheid beledigd door domme mensen en denigrerende opmerkingen over niets ter zake kwetsbaar in zijn onvolkomenheden maar hij had zich ontworsteld zoals de zaailing uit een droombeeld tot zelfstandig en trots…

Ik wil varen Varen met een boot Door golven, door zonnestralen En door zwaar weer Kijken naar die stad in de zon En voelen Waar mijn start Nooit mee begon Ik wil varen Varen als een kapitein Met een ego, met een trotse blik En met zijn tranen Omdat die kapitein Zijn hart liet zien Maar never nooit Zichzelf kon zijn Ik wil varen…

der Winkeldieven, Lente der Brouwerijen, Smeulende Bibliotheek, Weg zonder Lengte, Geile Kip, Wrattenkoning, Eenzaam Kalf, Onsterfelijk Trapezium, Eeuwig Oog, Sloot der Lendenen, Toren van Europa, Dikke Bril, Braaksel der Belastingbetalers, Smeerkaas der Eenlingen, Trots der Zeelieden, Oog der Breinaalden, Idool der Halfbloeden, Breuk…