4106 resultaten.
Vader
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 904 De oude boerderij
staat zwijgend in
het schemerend land
de mist zijgt
laag na laag
op huis en heem
mijn voeten
tasten de aarde
hier was het
dat mijn vader stond
wij vonden hem
na uren die nog
lijken te duren
een koude hand
lag op zijn borst
een glimlach
rond zijn mond…
Als een mier alleen loopt
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 428 zet dan niet je voet op hem
trap hem dan niet dood.…
Hoe zoet kan missen zijn
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.435 daar zit ik dan
en mijn hart
drumt de blues
hand aan de voet
van een glas
bloedrode wijn
die bij elke slok
zoeter smaakt
net als je afwezigheid
het zijn de laatste
-niet de glazen-
maar bittere tranen
die ik verdronken heb
om, ja om wat
om de gedachte
dat ik iets missen zou
-wat er nooit was-
de tweekwartsmaat
waar ik zo van…
Nachtbrief - 2
netgedicht
3.0 met 62 stemmen 700 ik taal niet naar nachtschade
en blind geschreven dagboeken
ik heb huizen van eiken planken
hoge kamers vol dappere woorden
versleten leer in de plooien van mijn voeten
zakken van vrienden, pas gewassen sleutels,
pakken jodenkoeken, snoeppapiertjes en
kilometers inkt om de dag uit te schrijven…
Liefste
gedicht
2.0 met 125 stemmen 51.279 ik leg mijn handen
op het water, voor jou
bega ik sneeuw,
die naderhand gevlogen,
snijdt tot op de huid,
de riem van wind, aangetrokken
en smal het bed van slakken,
de natte voeten onderin,
de lucht die warm en zwart,
vol van ijzer, aanbreekt -
als - weleer.
-------------------------------------
uit: 'Vlammend Marmer', 1984.…
Miss
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 234 Haar jas met blauwe knopen
sluit zelfs praten buiten
breekbaar uit het zicht
spelen ogen met honger
en armzalige warmte
wanneer hij met blote voeten
op vochtig gras danst
en nevel hem kleiner maakt
ziet hij haar de hoek omgaan
het verweer is zwak als hij mist…
ik word lichter (voor BL)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 213 hij sprak geen woord
ze keken over hem heen
de stilte suisde in zijn oren
als hij belaagd werd
sprak hij alleen
met handen en voeten
hij ontdekte de taal
van muziek en hij speelde
de sterren van de hemel
toen hij eindelijk thuis kwam
voelde hij opnieuw de benarde stilte
ik word lichter als ik praat, zei hij.…
NIET KLAGEN
poëzie
3.0 met 12 stemmen 4.728 Tevreden
Te treden
Bij ‘t licht op het pad
En de lamp voor de voet.…
Dagelijks brood
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 415 gisteren liep de volmaakte man
zo maar bij ons door de straat
edel waren zijn tred en oogopslag
die mij aan de grond nagelden
hoe mij nu los te rukken
vanuit die verdwaasde staat
de nagels trok ik uit mijn voeten
wreef droomzand uit de ogen
gelukkig zag ik mijn onvolmaakte lief
die uitgeslapen goede morgen wenste…
Paarse zee
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 42 De winter keert weer op zijn natte schreden
Ik had flink met mijn laarzen moeten wroeten
Toen plots een paarse zee lag
aan mijn voeten
Na één dag zon...zo lang lijkt
het geleden
Mijn kap en poncho kwamen goed van pas
Geen sneeuw, maar regenruis
in 't struikgewas…
zwoel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 456 Zwoel is de nacht
de lucht is warm en zacht
een briesje speelt met mijn haar
je voelt je zo onkwetsbaar
samen loop je hand in hand
je voeten spelen met het zand
de maan en sterren verlichten de zee
het klinkt misschien heel cliché
de romantiek overheerst dit tafereel
het is prachtig en sensationeel.…
apeldoorn maandagmorgen 4 mei
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 322 zich behoedzaam alsof het niet mag
tot de oranje kegels worden weggehaald
het hek om de naald vernieuwd zal zijn
de sombere wolkenlucht is verdwenen
een oranjezonnetje eens weer zal schijnen
de tranen van het oorlogsmonument
zullen voor hen blijven vloeien
ook als de bedroefden niet meer fluisteren
bij de bloemenzee aan zijn bronzen voeten…
Zo ben ik ook
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 998 het wijdse
en ongrijpbare
zo de schepping is
ben ik ook
aanraakbaar
met handen
maar dan zo
gering van lijf
zo ben ik ook
ja, de voeten geaard
maar de geest
onpeilbaar diep
ze kan nochtans leeg zijn
of gestuurd worden door
een bovennatuurlijk brein
ik voel leven
op weg naar de dood
zie de zon in mist
ervaar ijs in…
Windstoot ?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 142 Mijn kracht heeft mij verlaten,
rottende vruchten aan mijn voeten
wat bleef hangen, blijven onrijp,
groene ranken vergelen, dof gelaten
wacht ik op een laatste windstoot, die
als dolk mij in haard en hart zal raken,
vergrijp van dierbaar, maar ontbloot geloof,
beperkt zich tot bot gezaagde planken.…
Verlichting
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 118 de toortsen branden
langs de paden van het verleden
er is geen verloren tijd
wel een verlichten van het heden
wat ooit geleerd werd
mag nooit meer vergeten
de weg van harmonie ligt open
de zachtheid leren zien
tussen de regels van het harde leven
voeten op de grond
altijd op de grond…
Ontworstel
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 637 loop toch niet binnen de ingedikte lijnen
leg je voeten niet aan banden, ren, voor wat je meer
dan lief is
schrijf onbegrensd
over dat kleine stukje groen waar paal en perk
de gestelde ruimte stelen
rijg je rede niet in een keurslijf, schreeuw, om wat je meer
dan lief is
hoe kan een kind anders zichzelf nog spelen…
Oude man met plastic tas
gedicht
2.0 met 11 stemmen 4.826 Met 1 plastic tas
van het warenhuis
met de rode zon
met gebogen schouders
traag te voet
langs de bleekgroene heesters
langs het dode kanaal
over het grote lege plein.
Duidelijk het javelwater,
de melk en het brood
in het zakje.
Keert hij tevreden terug?
-------------------------------
uit: 'Dubbelzanger', 2002.…
we leven regen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 266 niets dan lege regens
die gefaseerd ons ontdoen
van beloftes, beloftes zonder schuld
maar wel met de waarheid
van een bijna voorbije januari
het lijkt op gekonkel
of op het etiket van
het pikhouweel – niemand
kan vluchten zonder voeten –
ja maar, zou hij dan niet kunnen
vluchten in een rolstoel?…
Het geluid van padjes
gedicht
2.0 met 21 stemmen 5.004 Het geluid van padjes
samen, apart, nog een wat verder
iets lager, samen in scheef akkoord
onvindbaar want telkens andere
padjes even verder, samen
hinkend, apart, samen
terwijl die vlak bij mijn voet
even hun adem inhouden.
-------------------------------------------------
uit: Tirade, 1966/Verzamelde gedichten, 1991.…
Mist
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 136 Mijn voeten zijn onzichtbaar
de bomen ritselen
de hond snuffelt
voetstappen komen dichterbij
het lijkt een enge film.
De overkant is niet te zien
net zomin als de zon
ik schuifel langs een voorheen
bekende heg, verlangend naar
de beschutting van mijn huis.
Ik haat zo'n kleine wereld!…
In alle onschuld
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 173 wij hebben de handen gekust
haar voeten gewassen
ons geweten gesust
een dag per jaar
geven wij terug
van wat in pijn is gekomen
de andere dagen
hebben wij als kind
in alle onschuld genomen
een natuurlijk gegeven
maar de realiteit geeft vaak
een andere kijk op dat samen leven…
Uf dem Anger
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 181 ah, die lucht
zwoelig warm
doordrenkt van lentebloesems,
wiegt mij
over de weide
een blad aan de boom
lacht mij toe
ik nestel
gras kietelt mijn voeten
en het beekje stroomt
lustig meanderend
alles daarbuiten
stil
hoor
de muziek van het onhoorbare
vult het firmament
haar galm schampt…
Ontwaken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 100 wakker worden in een wereld
die niet de mijne blijkt te zijn
tracht ik al het wit uit mijn ogen
te wrijven doch zonder geluk
op de vlucht slaand voor hetgeen
aan mijn voeten ligt
ren ik zo hard ik kan naar hoger
gelezen gebieden
die eerder nog onontgonnen leken
zijn nu bereikbaar voor hen
die al langer van de letteren waren
maar nu duidelijk…
De toon gezet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 458 De klok tikt achterste voren
en minuten voelen als uren
het vroege ontwaken zet
gelijk de toon
op gespannen voet
sleep ik me door de dag
die niet veel goeds voorspelt
of zullen vers geknipte seringen
de avond omhelzen
ons verdriet zichtbaar
toch weten we dat het goed is
zo…
veters
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 146 gaat alles
verloren dus we moeten
iets bedenken waardoor
het anders lijkt iets
van eeuwigheid of
op z'n minst wat ons
verbindt, neem de veters
van een schoen en wat die doen
terwijl de avond valt
over het glorieuze continent
en oude geesten
aan de poorten rammelen
denk ik aan de rafelige veters
van de schoenen aan mijn voeten…
De cirkel rond
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 388 Met de handen in de aarde
de wind in de haren,
beide voeten aan de grond
Met de zon aan de hemel
een zacht kabbelend beekje,
de vogels aan het front
Met de geur van gras
de frisse lucht
prikkelend in de mond
en op tijd een natje
en een droogje
als pleister op de wond
Dat is dan geluk
dat lijnt de cirkel rond.…
Etagère van goudfiligrein
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 zij etaleert fruit
op een etagère
van goudfiligrein
de voet is kristal
zo kan het licht overal
kwaliteit laten zien
appel en peer
presenteert zij niet meer
haar keus is exotisch
lijkt heel meegaand
maar zij deelt slechts
de smaak met gelijken
het duivelsmes zwaait
naar schavuiten die
haar ooft niet willen prijzen…
Cyclus
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.504 Middag: aan de voet van een praatzieke fontein
kwijt een klein dier.
Avond: de bomen op de kade dopen hun donkere
takken in het water
tot de volgende dag
de zon ze weer opdregt.
------------------------------------------
uit: 'Hollanda Maandblad', 2011, nr. 11…
hoe een engel te ontmoeten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 155 de armen naar voren
licht omhoog reikend
de handen geduldig
de voeten verzonken
je reikt
je reikt op, reikt uit
je rekt je uit
niet aflatend
ver van stevigheid en
de harde donkere straatstenen
verhef je
spring, zweef
onpeilbare hoogte
hoe kom je hier, zonder vleugels
hoe blijf…
Dishoek vermoord
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 189 Het lieflijk buurtschap Dishoek
Aan de voet van Kaapduin
Krijgt een heuse nieuwbouwwijk
Voor mensen met fortuin
Onze bestuurders besloten
In het kader van beleid
Dit pareltje te verkloten
Voor geldelijk profijt
Proficiat beslissers
Proficiat, ga zo voort
Dankzij u is wéér
Een stukje kust vermoord…