Netgedichten

netgedicht (nr. 41.560):

Mist

Mijn voeten zijn onzichtbaar
de bomen ritselen
de hond snuffelt
voetstappen komen dichterbij
het lijkt een enge film.

De overkant is niet te zien
net zomin als de zon
ik schuifel langs een voorheen
bekende heg, verlangend naar
de beschutting van mijn huis.

Ik haat zo'n kleine wereld!