Alle inzendingen over weinig

de taal kent weer een nieuw begrip niet echt origineel het gaat hier om de plofkip kost weinig en weegt veel ze worden heel rap vetgemest dat moeten ze maar slikken ze raken ook nogal gestrest en zijn elkaar aan het pikken en terwijl die arme dieren zo de vakken moeten vullen bent u een feest aan het vieren en lekker aan het smullen…

In het licht van de leeg gewaaide februarilucht, de ijsblauwe zon net onder, maan en sterren lui, net op, het doet er weinig toe hoe ik mij voel, met wie of wanneer mijn doel zal delen of dat ik er morgen nog zal zijn, of ik wel de ontnuchterende morgen kan velen, ik ben een makkelijk te verwijderen beeld op de hemelse camera, waarin…

De weinige sneeuw is wit, zoals altijd, als hij valt, hij blijft wit. Ook wangen kleuren niet wanneer de nieuwssprokkel doordringt, onversierd. De Drie Koningen zijn opgehouden rond Aleppo, twee werden gedood. We verloren de onschuld. Ons maal smaakt verkruit. We verloren de zekerheid, maar niet ons onderkomen.…

wie meent dat er een einde komt een einde aan mijn liefde voor jou weet weinig van gehechtheid zijn aan wie jij mij bent geworden en gebleven jou stem hoor ik nog elke dag bij het slaap gaan en wakker worden als vogelzang in de vroege ochtend die ik niet vergeten noch missen wil als een oase van rust en warmte die jij mij bent en…

dit was weer een van die meest leerzame jaren van de afgelopen tijd die heb je zo af en toe een keer nog nooit streken we elkaar zo tegen de haren nooit was er zo weinig en zo veel solidariteit dit jaar wierpen we in vele spiegels een blik wordt dit het jaar gemarkeerd als de grote ommekeer?…

hou van de dieren door hun goed te behandelen dan pas kan de wereld beginnen met een schoon nieuw pad te bewandelen liefde voor dieren weerkaatst immers dubbel en dwars terug op de mens ‘t is van een onschatbare onvolprezen waarde vervult onze steeds groter groeiende nog te weinig uitgesproken wens tot het behouden van een voor…

ik schreef nogal educatief dat dat wel eens zou kunnen, maar ik voelde me toen vanzelf van-zelf het woord zegt het zelf weinig sensitief zeer steriel met witte mondmasker te steriel om wie dan ook te kunnen kennen en dacht toen ook doe het zelf het bekennen…

En dat het zo'n toeval is als je in de liefde als je in je werk een geschikte partner vindt alsof we ruimtereizigers zijn met veel te weinig gewicht om elkaar aan te trekken…

huizen ruiken roestig leven deuren knarsen ongeluk niet geopend stinken kamers naar te weinig buitenlucht ramen zijn grauw afgeplakt dagen nog niet afgelakt maar grof in hun contouren zonder kleuren opgezet het zijn geen kunstenaars die het bestaan versieren met een gloedvol perspectief vandaag is vaak hun dief tussen licht en donkergrijs…

Meeuwen vliegen buiten zinnen zijn onbevangen, weinig zwierig hun voortdurend geschreeuw boven het geraas van golven het uitzicht dat niet verveeld zich met maritieme lucht omgeeft helpt de dag compleet te maken grijze ogen volgen de wolken verliezen hun duurzaamheid uit het oog, echter tevergeefs..…

Zwarte kraaien vullen het mistige weiland met overwinningskreten over de voorbije winter waarin dagelijks zoeken naar het weinige voedsel of weerloze prooi lang en moeizaam speuren was hun schor gekras weergalmt in kale bomen slaat stram gebeeldhouwde takken is ondanks ruwe schreeuw bemoedigende zang wekt gezwollen bladknoppen uit een…

zij wandelt in jou en met je mee in de regen tegen de wind onder omarmende zonneschijn en in het licht en donker boven en onder de grond nu je volwassen bent en ook toen al als kind dat nog niets tot weinig kent ze is overal of nergens en toch ergens in de natuur ze is het alles en zelfs jij bent vervuld van haar ook als je ontkent…

de grafieken van opwarming en klimaat- verandering verdwijnen als de eerste vleugjes winter en kou verschijnen dan zijn sneeuw en vorst weer troef ook al is het jongste ijs nog stroef de garderobe wordt snel aangepast met wollen trui en dikke warme das donkere nachten somberen in weinig perspectief zo wordt de mens een dief…

vorm en kleuren ideeën zonder duidelijke woorden en uitleg wij zitten ermee omhoog aanleggen lukt voor geen meter veranderen voelt als pijn van een nederlaag want aanpassen is allang een heel vies woord geworden en onacceptabel het standpunt en het eigen podium dat ons gegund is heeft veel geschreeuw gegeven maar weinig…

Het ging ze maar een beetje om het geld Maar meer nog om het menselijk-sociale Men wil of kan er niet meer voor betalen De dagen van het Straatnieuws zijn geteld We weten al precies hoe of dat gaat: De dakloze staat morgen weer op straat…

De vaccinatiegraad is er bijzonder laag Wil daar dat virus ze niet infecteren Kan heel ons volk hier misschien wat van leren Maar hoe het komt blijft toch de grote vraag Hoe Urk dat doet daar kan men slechts naar gissen Vertrouw op God maar eet per dag drie vissen…

Wat er ook nog zal gebeuren tussen ons Weet dat ik je nooit zal vergeten Jij leerde me belangrijke levenslessen en alles wat ik weten moet Zodat ik me later zou kunnen redden en de wereld aan zou kunnen met goede moed Ik heb ontzag voor hoeveel je me hebt geleerd en de persoon die ik door jou geworden ben Want je was eigenlijk zo weinig…

Maar het houd ons niet meer ieder uur bezig Ik ken mijn maatje nu al dertig jaar, Behoorlijk grijs geworden, en met weinig haar. Ik wil hem niet missen, voor geen goud. Met hem word ik echt heel graag oud.…

Het is altijd weer het zelfde lied, te weinig aan liefde en veel verdriet, geestelijk zullen we hem dan dragen, mag hij wat achteraan dan komen, voorop lopen dan de vromen.…

die dagen Dat iedereen je ziet Aandacht van zoveel manschoon Waarvan je intens geniet Ik gooi mijn haren achterover Tover een onweerstaanbare lach Beweeg sensueel over de dansvloer En wilde dat jij het even zag Ik geniet met volle teugen Het geeft me een goed gevoel Maar het maakt me niet gelukkig Snap je wat ik bedoel Het heeft zo weinig…

Die ik heb gekend Je mond vertelde me weinig Je spreken ben ik ontwend De stilte kan jij omarmen Met wie jij je leed hebt gedeeld Je gezel is je gedachte Met wie jij je nooit hebt verveeld In je stoel laat ik je achter Niet wetend wat je nu wenst Soms denk ik dat je vermogens Door leeftijd reeds zijn begrensd Wie was jij?…

kijkend naar jou zie ik de kracht die weinig mensen hebben om kritisch naar jezelf te kijken (soms zelfs té kritisch) kijkend naar jou elke keer weer komt die hoge golf met bruisende kracht vechtend als een tijger omhoog je bent mooi (en vol met liefde) kijkend naar jou wil ik tegen je aan kruipen kroelend in jouw geur genietend…

Het kost zo weinig om een ander wat te geven, iets wat je zelf ook zo heel graag ontvangt Door liefde te schenken, geef je iets waar ieder mens naar verlangt...…

Met mijn gezicht naar de spiegel gekeerd durf ik mezelf eindelijk recht aan te kijken wonderlijk- ik begin echt te lijken op al die mensen om me heen de één kan maar weinig de ander héél véél- toch kan niemand dus ook ik niet - altijd alles alleen.…

Een nieuw jaar kan je beginnen, met een grote zak vol goud, maar dat heeft weinig waarde, als niemand van je houdt. Een nieuw jaar kan je beginnen, met een lekker glaasje wijn, maar als dat op is, wat dan nog? Er moet iets beters zijn.…

Een schok van herkenning Alweer op drift Een kreet uit het verleden Vergeten in een schrift God, ik kan de wanhoop voelen Het druipt haast van elk woord Verlopen in geel vergoten tranen Maar door niemand ooit gehoord Wat was ik jong toen Ik zie mezelf nog zitten Nog zoveel om naar uit te kijken Nog zo weinig om in te spitten Verse…

Ik heb in de put gezeten en in een heel diep dal Ik heb ervan geweten maar ik wist het al In putten en in dalen heb je weinig licht Er valt ook niets te halen ze ontnemen je het zicht Zo zoek ik iets hogerop je het kan het beter overzien Kijk gewoon vanaf de top daar schijnt meer licht misschien Ga je hoog aan die top staan dan kun…

In het mysterieuze veld van diepe zieleroerselen maak ik een vrije val omgeven door duister Waar niemand komen kan en woorden weinig zeggen waar langzaam het licht door liefde wordt ontstoken Diepe emoties vullen mij in ongesproken zinnen waar lief met leed samenvalt in het ogenblik van weten Dat pijn zo zacht kan zijn en vreugde…

Hij viel als zegen uit de hemel sloeg op papier zijn vleugel uit vervolgens zette hij de toon zwijgend, kon niet anders dan zijn vingers late tolken, met stomheid slaand die hem hadden gevonden één zwarte toets te weinig ontbreekt de sleutel nog tot: hoe hij is geworden of wie hij achterliet muziek is zijn talent zijn instrument plaatst…

Precies zijn schepping: te veel hartstocht en te weinig maat. ---------------------------------- uit: 'Nachten van Beiroet', 1994.…