Diafragma,
In het licht van de leeg
gewaaide februarilucht, de
ijsblauwe zon net onder,
maan en sterren lui, net op,
het doet er weinig toe hoe ik
mij voel, met wie of wanneer
mijn doel zal delen of dat ik er
morgen nog zal zijn, of ik wel
de ontnuchterende morgen kan velen,
ik ben een makkelijk te verwijderen
beeld op de hemelse camera, waarin
met een kritisch diafragma, mijn
zekerheid in gebroken pixels
worden gewist, ben bang dat ik,
als enige zal worden afgewezen,
maar niemand die dat mist.
... Illustratie: Bron Lightningtree ...
Schrijver: Pama, 11 februari 2020Geplaatst in de categorie: emoties