Alle inzendingen over vrijheid

Opzoek naar werkelijke zingeving en op een goddelijke beleving gaat het echt gebeuren vannacht en wordt deze queeste volbracht Het gaat zo beginnen Mijn handen die trillen Mijn ademhaling wordt zwaar Ik wil haar beminnen zij ligt ervoor klaar Ik hoor ze steeds praten Het gaat over mij Dat ik het niet kan en dat ze me haten…

klanken fris, vrouwen tezamen onderweg een meidoorn, opdoemende aarde vroeg tjirpende vogels een kind dat al huppelend hun werkzaam leven verlicht de manden helpt dragen, hun handen koesteren hoop omvatten de schatten in passende toonaarden.…

Een bekentenis Met een betekenis Waar de eer Soms uitstraalt In blijheid en droefenis In meervoud Door zoutwater aangemaakt Daar mijn ogen Deze tranen laten vloeien Waar het gevoel raakt Niet van afkomst Maar mee erkent Een glimlach, een traan Uiting met inhoud Een vorm sentiment… © MaWaStyle…

In jeugdig zwerven langs oeverlanden door lenig fietsen en God beklimmen moerasklanken en grindkoude handen de woestenij als een beest beminnen en nakend prijzend droom verzinnen langs beeltenis in een stalen draven vanaf terug naar toen opnieuw beginnen waar de zon als een goudrode ballon in het spiegelmeer gevoel doet zakken dat maan…

Intimiteit bracht de droom tot droomvermenigvuldiging dalend in het droomland en vele node woorden vond ik, naast mijn domheid ik wilde weer weg in het hotel van verdriet kon ik de maan naar je toetrekken tijdens een windstille nacht die ademde over oceanen vol onbeheerste vrijheid omdat er een werkelijkheid verscheen.…

half ingevuld op een blanco velletje prijs geef je het oude afleggend was het stil in de kamer ben je niet afwachtend maar initiatiefrijk zij aan zij wil je wel weglopen en in het blanco verdwijnen naar verworven vrijheid wie niet waagt, blijft maagd goed kijken is niet genoeg dat spreekt voor zich……

Ik stierf en er was niet van ver mij vandaan een stronk, een kussen voor mijn houten hoofd, waar ik de bedding vond, waarin ik rusten zou, ik zocht snakkend zonder adem naar een stem, die nu voorgoed zou zwijgen. Ik stierf en er was niet ver van mij het hart, waaraan ik in volle geest, de laatste kus had willen geven, geboorte van de…

Zeven werelddromen lang zwierf jij in dwaze gedachten in een onbegonnen rugzak verstopte jij jouw enig hart tezamen sliepen wij druilerige nachten gekoesterd in droombuien uit met vreemde gedachten liepen wij langs kusten van het eiland, onze voeten bewogen in het rulle zand het strand leek eindeloos, getogen tussen onvolkomen en verpozen…

het zwerk vertoont lichtjes de breekbaarheid sterren stralen sterren falen, schieten soms te kort een ster duikt de kroeg in omdat het hem teveel wordt en daar neem ik er 1 op u, proost…

Spinnenrag vangt beelden uit de verste hoeken, opgerakeld door mijn adem, hoewel ik al vertrokken ben, van dat luxe matras, die dag hoef je mij niet meer te zoeken. Op de beslagen ramen verschijnt nog eenmaal de wasem van mijn stem, één voorjaarbeurt en de kamer maakt zich vrij van stof of spoor in waar mijn schaduw snel verscheen, in…

Niemand die me wou geloven, zelfs niet toen ik naar je wees, jij stond te schitteren, helemaal alleen daarboven; al mijn aandacht ging naar je toe, je heldere licht deed mij dromen, hoe is het daar zo hoog, is het niet te eenzaam, niet te droog? zoveel vragen wilde ik je nog stellen, maar plotseling was je weg, in een flits, ik had het…

Krakend verzet treed in wanneer de treden worden genomen naar boven. De ramen staan open toch voelt er geen wind blijft de kou buiten oprecht zijn de tranen. Van het geluk dat delen mogelijk maakt zoals de verf zich kleeft aan het witte doek.…

Krachtig blijf ik, in alles dat ik heb -mezelf Positief, sta ik open voor mijn dromen met vrije geest geef ik nooit op, en geef ik nooit toe.…

Open sta ik voor alles, en meer kijkend vooruit, daar wil ik mij begeven aan mijn zij is wat ik heb gekregen in dit leven meer dan tevreden voel ik mijn verleden in alles waarin ik mij begeef voel ik, dat ik leef.…

In de hooiberg van hoop Zoekend naar de speld van het spinnewiel Waar het bloed van droop Dat de muur van doornen liet bloeien Daar doorheen hakt zich de held Zijn weg subtiel Om met flair te groeien Als visionair Met het oog van de naald Waardoor hij kroop…

ik ben als voorgeschreven de dagen schreven mij maar iets is geen gegeven scheidt mij van hun jij dit leven blijft onvatbaar laat zich slechts verkennen onttrekt zich aan ‘t gericht van zeer bedreven pennen daarmee creëer ik kansen leg er nieuwe wegen bij ik ben en ik verander in wezen ben ik vrij…

Vandaag regeert de angst Die al vaak bespeelde emotie Maar wat vreest hij dan het meest Die angstige en gecreëerde commotie Voor dat allemaal is hij namelijk het bangst Wees niet bang de vrijheid komt er aan De angst is ook maar een minuscuul geestje Eigenlijk zelfs maar een heel vreesachtig beestje Dat helemaal geen recht heeft in het menselijk…

ik dans en raak de schel die de hemel voor me opent tast naar ijle twijgen om ze voor het breken te behoeden en nergens zie ik god een engel of de messias maar wel het leven op deze aardse wei het bidden kan ik nu wel laten…

Mijn lief, we zijn lichtjaren zo ver van elkaar, als polen van de morgenster, dichtbij als het oude en het nieuwe jaar, op helderheid gericht, als twee profielen van een gezicht, tezamen smelten kleine smarten tot simpel doel, in beide harten te drinken van een zeldzame wijn, een volmaakte dronk, gegist in een rijp festijn. Overstijgt het…

Welke kant ik ook op kijk overal zijn tralies en muren En als ik ze allemaal vergelijk zal het niet lang meer duren Dat ik ze op me af zie komen Durf niet eens meer te bewegen Liever met de ogen open dromen Met alle gevoelens verzwegen Vooral geen emotie willen tonen Automatische piloot staat aan Tussen de maskers van de hel in wonen Hoelang…

Hoeveel dieptes moet ik dalen, Hoeveel fouten moet ik begaan Voordat ik van alle kwalen Voor altijd ben ontdaan?…

Vrede op aarde we willen het zo graag en eens zal het echt komen maar wanneer is nog de vraag Vrede is nog ver te zoeken zolang er nog oorlogen zijn en kogels mensen doden in een wereld vol vennijn Vrede, het klinkt zo mooi we willen het allen zo graag geloven maar zolang de mens niet verandert zal het vuur van de oorlogen nooit doven…

Wacht u voor de wacht hij geeft acht want bevel is bevel Hij maakt van elke oorlog: hel weet niet meer van hemel en vrede zit achter gesloten deuren gaat niet te keer Zwijgt in godsnaam.…

tegen de draad inlopen deed ik al veel vaker. het liet de stoffige hoeken en achterafkamertjes zien waar men mij niet verwachtte de enkele keer dat een man in uniform mij terugwees deed mij een omweg kiezen. altijd al wil ik weten wat er buiten gebaande paden is…

De vogel hield zij in een kleine kooi zingen moest hij voor haar vrolijke, blije liederen die alleen zij horen mocht Maar de vogel kwijnde weg zong alleen nog in mineur ging tenslotte stil zitten in een hoekje van de kooi Ach toe, zing toch vrolijk ik geef je eten zorg voor drinken luister altijd naar je meer kun je toch niet willen…

Daar buiten hoog gegrepen naarstig op zoek Zonnestralen op mijn gezicht zo ver in zicht Opgeheven opgegeven Maar door mij nog niet vergeten Als ik geloof nooit meer ongelovig zoekend Die warmte ook voor mij uitgezocht…

Als een vogel zo vrij overstijg ik al mijn zorgen Vanaf vandaag zet ik alles opzij kijk uit naar de dag van morgen Als een vogel zo vrij zweef ik op de wind Over bergtop en vallei waar ik rust en vrede vind Als een vogel zo vrij spreid ik mijn beide vleugels uit Vergeet al mijn tobberij voel de frisse wind op mijn huid Als een vogel…

Een morgen in mei getik van metseltruffels een koekoek vliegt langs…

Een stem die uit de gewelven van een oranje morgen zonnestralen laat uitwaaieren als vertrekkende zwanen uit het blauwe meer. De avond opent zich met kruimels maanlicht sterren als kastanjes vallend uit alle bogen van de horizon. Het vuur laat zich niet vangen de nacht rust in haar handen lilalinten strijken door de nacht een onzichtbare…

Een vogel slaat zijn vleugels uit Laat zich dragen op de handen van de wind Het enige van waarde is dat hij zijn vrijheid vindt De stilte kunnen horen Zacht dansen met het leven Heelt verdriet en pijn Laat vergeten en vergeven Niets meer willen Alleen maar zijn Zoals de vogel op de wind Waarom moet een mens vaak eerst hard vallen…