Oeverlanden
In jeugdig zwerven langs oeverlanden
door lenig fietsen en God beklimmen
moerasklanken en grindkoude handen
de woestenij als een beest beminnen
en nakend prijzend droom verzinnen
langs beeltenis in een stalen draven
vanaf terug naar toen opnieuw beginnen
waar de zon als een goudrode ballon
in het spiegelmeer gevoel doet zakken
dat maan aan flanken woelend dralen.
Inzender: Henk van Dijk, 16 februari 2009
Geplaatst in de categorie: vrijheid