Alle inzendingen over erotiek

Nakende dageraad met jou in mijn armen 'n Behaaglijk, lekker en aangenaam gevoel Mijn mond, mijn handen, mijn alles wil jou hebben Momenteel laat jouw wereld fysiek niets toe Daar jouw land schoonheid kent, maar ook ellende Beslommeringen, verdriet, maar ook grote vreugde Jij slaapt jouw verdriet weg en droomt van de passie Die het naakte…

Je kust me zachtjes op mijn voorhoofd ik kus je terug op je lippen je trekt me teder tegen je aan god, wat voelt dit aangenaam Ik kijk in je warme ogen en zie er de liefde weerspiegelen mijn hart slaat op hol mijn ziel voelt zich vrij Het branden van binnen de lust opgewekt door jou ik sta in brand ik stijg naar hoogten hoogten ongekend…

droom zonder morgen als een paard dat dartel spartelt in de eerste weide het oog dat wentelt in de doornen van de nacht ziet alles; de wilde lianen van mijn haat hebben haar in de hals geprikt, droom zonder morgen als een wind die gaat liggen in het struikgewas; de harde schors van haar kanker sidderde als een parel in mijn hand. zo…

Hemelse hitte komt aankruipen mijn lichaam wacht op verwennerij ik voel genot over mijn lijf sluipen we zetten de tijd wellustig opzij De nacht overvalt ons met erotiek we draaien langzaam in elkaar er volgt seksuele motoriek en de ultieme spanning is daar Miljoenen sterren voor onze ogen als het hoogtepunt wordt bereikt de lusten zijn…

Rode wangen van verlangen Mijn borst gaat hevig op en neer Onzeker voor wat komen gaat Maar ik vlei me naast je neer Je handen toveren vonkjes op mijn huid Ik sta volledig onder stroom Je voel me trillen als een blad M`n verlangen wordt steeds meer Ik fluister zachtjes Maak me nu de jouwe Laat ons samen komen Laat ons samen één lichaam…

Jouw tong tegen de mijne raakte mij... en jouw lichaam op het mijne bewoog mij... maar jouw ogen in de mijne bevredigde mij.....…

Mijn adem is voelbaar in jouw nek ik sta achter jou heerlijk te zweven terwijl ik jouw nachtjapon uittrek begint jouw lichaam zwoel te beven We strekken ons uit op het bed ik ruik jouw zijden zachte haar niemand die ons nog iets belet het past allemaal zo mooi bij elkaar Jij glijdt gewillig door mijn handen vol passie streel ik jouw prachtige…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

De afstand is zó klein tussen ons Aanraken is bijna mogelijk Transparant is de muur van glas Hongerend glijden je ogen Vol passie langs mijn lichaam Je ogen hebben de regie over ons spel.. Langzaam laten je ogen mij uitkleden Gedreven door je hongerende blik Is mijn passie hevig verlangend Om je mijn lichaam te geven Plagend willen je ogen…

Elk begin is heilig zwanger van een zwellend universum ook wanneer je langzaam je witte bloes losknoopt doorheen de stilte als het droge knetteren van een insectenvleugel en het bleke zonlicht zachtjes vallen laat op je bange schouders, ik echter ben gevangen in de diepte van je navel. Als gulzige zilvervisjes flitsend in donker…

hij heeft - ten slot daar neergestreken - toen d'eerste druppels blonken van de nectar die zij bood een enkele gelikt, gedronken. en zij, zachtrose, ontsloot.…

Nooit meer die krachtige handen die mij verwennen Nooit meer zitten op die mooie buik Nooit meer liggen in die gespierde armen Heel even, voordat ik weer verdrietig in mijn armen duik Nooit meer samen de liefde bedrijven Nooit meer samen onze verhalen delen Nooit meer deze herinneringen voelen Alsof alle rozen sneller vergelen…

hij telt treden van de trap tegels van de stoep hoort de hoeren klagen stelt geilheid langer op de proef door de tweestrijd van het wagen telt zijn geld en kleedt ze uit in vensters die om aandacht vragen hij geeft zich bloot haar naaktheid stijft zijn wisselgeld wordt keihard uitgeteld…

Pijlsnel zink ik weg in de diepte van mijn geest Als een kind verken ik gebieden waar ik nog niet eerder ben geweest Onaangeboorde bronnen van onbegrensde fantasie Moeilijkheden vervagen en maken plaats voor euforie Ik zie voorbij mijn grenzen helderder dan ooit En reis af naar die horizon maar bereiken zal ik haar nooit…

Dit is teveel, dit kan ik niet aan Al die lust en verlangen Waarmee je me steeds weer laat staan Alle neigingen, alle drangen Die ik steeds weer moet opslaan Je kent mijn zwakke plekken En bespeelt ze als een viool Je kan alles in me opwekken Zonder moeite, je doet het zo Ik wil je zo graag aanraken Maar dat laat je niet toe Je laat me…

mag ik één keer je raken, de ziel in je lichaam gaan smaken maagdelijk in het proberen zacht en liefdevol triomferen de bazuinen schallen zo lang de muziek is verleiden op de melodie in ons beiden, ik streel je gevoel om te gaan, raak aan tonen die je heftiger doen komen dan ooit in je dromen werelds is het verlangen de tijd…

weet je hoe zacht ik kan strelen met woorden fluweel tegendraads geef je veel ik boei met mijn zinnen je schouders iets terug je handen opstandig zacht vast op je rug je schaamte voelt veilig weet sluiers nabij de spanning is heilig nog maagdelijk voor mij je daagt met je ogen mijn vingers tot spel het zachte toucheren maakt je…

ik pak je hand mijn vingers dansen langs je arm omhoog dartelen over je schouder volgen de ronde boog van lijnen die je lichaam koos om je tot vrouw te maken, borsten harder wordend in het raken ik ga naar binnen in je blik als lippen elkaar smaken het tasten brengt je schrik passie laat zich snel ontwaken je lacht in vleugjes hemel…

ik heb je eerst ontkleed de laatste sluiers weggenomen je naaktheid was niet bloot je droeg onschuldig roze- rood ik zocht je ziel verwoord in ronde lijnen ik voelde kwetsbaarheid in zachte strelingen verdwijnen mijn handen raakten je met diep en warm verlangen je lippen openden maar stilte kon je woorden vangen we bewogen op muziek…

je cirkelt in mijn mond waarom is rond uitdagender dan hoekig of kaarsrecht ik volg je lijnen van alpha naar de omega geen plaats om te verdwijnen daar waar het leven snijdt zijn cirkelgang vermijdt zal ons bestaan gaan botsen het kruisen hoekt met schaduwen van pijn, wie laat de ander meerdere zijn je cirkelt in mijn mond je zachtheid…

Geruisloos loop je om mij heen Achter mijn rug sta je stil Je armen buigen zich langzaam Om mij zachtjes te omsluiten Intens strelen je handen Mijn roomwitte huid Vingers sluiten om mijn borsten De passie rilt in mijn lijf Je vingers voelen zacht Steeds dieper afdalend Tasten in puurheid Vol sensuele aanrakingen Geruisloos neem je mij…

als druppels vallen op je huid spatten zij uiteen zonder geluid magisch traag zoeken zij een weg op kippevel langzaam, omlaag zwevende gedachten pleiten voor extase weg van realiteit druppels blijven verbazen…

ik breng je zee de branding en wat golven zomaar cadeau, uit mijn herinnering gedolven je opent stralend als ik binnen kom en lacht in vleugjes lente je ogen schijnen zon ik zie geen steen of grauw beton als ik mijn armen om je sla met woorden verder ga je fluistert kus als een beginnen woelt door mijn haar verleidt me tot beminnen…

Expliciet de daad van man en vrouw verwarren de détails van vinger, hals en plooi, terwijl organen samenkomen Wat ziet de man in haar ogen? Ik weet het niet In haar opkijken zie ik tweelingmeren met een bodem zo diep bij een erotische met de hand ingekleurde prent van Kitagawa Utamaro, Japans beeldend kunstenaar (1754 - 1806)…

ik houd van jou alleen geen andere hartendieven of woorden die bedriegen je voelt mijn nagels in je been ze schrijven over passie op je huid, pijn kerft rood zijn liefdesvoren in sporen wordt je lust geboren warme vingers spelen, dansen op muziek van strelen zullen je nooit gaan vervelen in verkennen van het onbedekt gebied ik heb…

Je huid kleurt o zo zoet in lagen van kersenbloed Je pit put in mijn vleespot, je naald hecht de verse wonden. We vliegen als vleermuis en mot tegen de lamp van alle zonden. We scheppen in mosselbanken, het dobberdeinst van ademklanken. We donderlagen in eendedons, de verten roepen nu de verten. We echoën als burlende herten…

je hebt me ontvoerd in boeien gevangen je buik is zo zacht, geplooid en met schaamte behangen ik zwicht voor je borsten in streelzacht verlangen voel hoe je opricht je huid strak gespannen ik lach naar je mond de lippen geopend fluister mijn woorden voordat je verstomt we rillen en trillen in de kleur van genieten het roze werd rood…

Een pakje veren vliegt te pletter tegen wind en onverschilligheid die zich een weg baant in de adem gulzig vreet de aal zich dood aids is een hulpje Gods zeg ik ongelovig terwijl de zon dieprood de nacht zoekt en het zaad een scharrel-ei.…

onstuimig was de eerste liefdesnacht het ledikant zou onvermoeibaar kraken de muren hoorden zwoele zuchten slaken je had m’n hoofd totaal op hol gebracht die nacht begon timide en zo zacht op een inviterend brandschoon laken maar niet veel later waren wij als draken en spuwden vlammen met een woeste kracht de mooie uren na het avondrood…

Hij komt net op tijd Tergend langzaam trekt zijn broek en trui uit We zien een sportbroekje “O, wat is ie mooi” Onze harten gaan te keer Dat broekje geeft veel te raden “Zit er wel een onderbroek onder?” Zijn benen gespierd en bloedmooi Ontdooien zelfs een klomp ijs met spoed Hij rent van het ene vak Naar het andere De machtigste man…