Alle inzendingen over filosofie

Woorden zijn slechts wat letters achter elkaar, wanneer er voor een ander geen diepere betekenis inzit voelen ze zelfs een beetje raar. Gewoon vergeefse moeite om deze dan te lezen, of om er eventueel een antwoord op terug te geven. Nee woorden moeten prikkelen, gevoelens slim omwikkelen. Zodat het smaakt naar meer, keer op keer, steeds…

Hou op met dat alibabagebeuren blijf voor die prachtige boeken niet thuis kom naar je lokale boekhandelaar of het kantoorartikelparadijs nu het nog kan, voor die nu al te hoge maar straks helemaal onbetaalbare prijs Een klein minuscuul wijsheidsfilosofietje speciaal voor pinkeltje en wolkewietje ze verzuipt in zes woorden dat…

Bericht gaat dat de stad drastisch veranderde. Toeristen maken gretig gebruik van de nieuwe faciliteiten en flaneren over het stadsplein in avondkledij met op de achtergrond de prachtig gerestaureerde fontein. De beroemde struisvogelboerderijen bleven intact. Er zijn monumenten opgericht waar men, als er tijd is, bloemen legt of uitrust onder…

niets gaat voorbij alles blijft geweest…

Iedere morgen opnieuw bewonder ik de wijde horizon de smaragd groene velden. Iedere dag adem ik weer de frisse ochtend geuren van weide en bloemen. Iedere ochtendstond geniet ik van de witte schapen grazend in het Pruisisch blauw. Iedere nieuwe dag rijst voor of achter de wolken de nieuwe warmte bron. En iedere dag opnieuw geniet…

er is geen god of misschien zit ie boven op zolder terwijl hier de vloer nat & natter wordt. er is geen hemel tenminste, jullie met kanker, zijn daar niet heen gegaan en zitten niet rond een vuur samen noten te kraken. Soms is 't niet te fixen... Moet je een diepgeliefde iedere dag missen om toch maar een ander trouw te zijn Of word…

Door 't woud der pijnen zucht en kreunt de wind, En machtig wuiven de gepluimde toppen En strooien rond de zwarte schilferknoppen, Die stuiven over 't knerpend naaldengrint. En uit het hemelgroen dier ruige koppen, Die schudden : ja, en neen, van woede ontzind... Daalt daar een lied op 't bevend mensenkind, Dat van een groots ontzag de borst…

Ik ben op handen en voeten vergaderd, volwassen als een baby, volwassen als een aap. In deze houding wordt alles onwezenlijk. Onwezenlijk snel, in onwezenlijke haast: andermans armen en andermans romp schieten daarboven jagend voorbij. Als kogels. Als wolken. Als lijkenlucht. Zo vliegt de dag de tijd vooruit en is de slang het meest volwassen…

niets is alles alles is niets iets is alles alles is iets wat is alles? wat is niets? wat is iets? soms wil ik alles soms wil ik niets dan weer wil ik iets als alles niets is waarom is dan niets soms alles ik hoef niet alles ik hoef niets maar geef me alsjeblieft iets…

Vat het leven in één woord Dood…

Tegen de klippen op behoud ik optimisme maar het wordt wel steeds realistischer van wat wel kan en wat niet, mag of moet want optimisme dient wel gevoed te worden het verlangt ook vitaminen en mineralen en wil van tijd tot tijd met rust worden gelaten Dan na een verkwikkende diepe nachtslaap sijpelt het optimisme in mijn nieuwe dag Zelfs…

Ik liet mijn leven achteloos door de vingers glijden, tot het een fait accompli werd. er was een berg van lijden in mijn jeugd ik voelde me zo oud toen ik jong was. de wilde ganzen schrijven een woordloze boodschap aan de late hemel: dat voor ieder en alles, de dood de grote vergever is.…

Een secundair reagerend persoon Ben ik wel dat zal ik grif toegeven In plaats van berokkenend te leven Spreid ik een onbetrokkenheid ten toon Als een geboren Tao-stoïcijn En leg een bedachtzaamheid aan de dag En handel bij voorkeur niet en glimlach Tevree met mijn opportuun bewustzijn In erkentelijkheid aan de kant Ambigue in mijn denkraam…

Wat raakt ons, trekt ons, drijft ons voort en leidt ooit tot doorwaakte nachten? Wat kan er dan het zoeken soms verzachten en maakt opnieuw het kind in ons weer wakker? Hoe kan zachtmoedigheid ons diepste zelf bereiken en doet toch verder gaan in hoop en zonder vrees? De praatjes dwalen in de kalme straten maar sterven uit en gaat alles gaat…

midden in het duister zoek je een uitweg het licht vinden… zo gemakkelijk is het niet je zwemt naar het daglicht weg van het donker het hoofd botst hardhandig tegen het ijsplafond tegen beter weten in weg van het licht terug naar de donkerte daar waar je het minst naar toe wilt en dan midden in de duisternis de plaats waar…

Men mag er niet aan denken dat het herbegint. Men is op versnelling uit. Men oefent in afwachting een uitspraak of men staart zo een detail aan dat het irritant wordt. Niemand ontsnapt aan gewenning. Zelfs voor wie er niet aan went, is hetzelfde nooit genoeg. ------------------------------------------- uit: 'Circulaire systemen', 2002…

Liever dan een mens te zijn, werd ik een wolk, Te drijven tussen woeste vlammenzeeën; Zij groeien aan het ochtendfirmament. Liever dan wolk te zijn, werd ik een boom, Hij staat hoog op in het heet licht te kijken, Iedere gedachte is een blad. Liever dan boom te zijn, werd ik een zee, De zee wordt door oud gouden licht begoten, Duizende gestalten…

Abdul Kassem Ismael, grootvizier van Perzië, nam op zijn diplomatieke reizen naar alle windstreken zijn bibliotheek van honderdzeventienduizend boeken op vierhonderd kamelen in alfabetische volgorde mee. Abdul Kassem Ismael, die meer boeken bezat dan sterren aan de hemel en meer letters had verzameld dan zand in de woestijn, las wanneer de kamelen…

int donker, met bewegende ogen is er sprake van een ridderlijke strijd ieder vecht nobel en vaardig ieder wordt in zijn Zijn meegezogen het is een strijd in warrige tijden ieders doel is het horen waardig ik heb geen voorkeur te bepalen het is als leiden en lijden en volgen soms doet het denken aan malen het is wachten op een gericht dat…

Lijden wordt niet veroorzaakt door moeilijke situaties Lijden wordt veroorzaakt doordat we ons verzetten tegen wat is…

kijken verworden tot zien zodat zien een sterk verbeterde versie is geworden van kijken...…

Nog steeds zijn er de klaprozen: teder en vroom en erg vergankelijk. Het zijn mijn zomerbloemen omdat ze veel vertellen door hun bloeien. De wind blaast hen omver maar toch zullen ze niet breken. Er is al gezorgd voor een vervolg in het doorschijnend kleed gehuld Papavers: rood geplooide dromen in een zomerveld vol zon. Al zullen ze verwelken…

's Avonds of bij vermoeidheid noodt het bed heerlijk languit te liggen in gedachten en slaap wegzweven naar bevrijding brengt het prettigste ogenblik van heel het etmaal bij het ontwaken geeft de zalige legerstede zegen of tegenzin voor het snelle opstaan stemmingen en boodschappen van de geliefde slaapplaats komen steeds…

. de dag van gister draag ik aldoor mee soms kent zij zwaarte doch steeds meer het wezen van de liefde. zo bedoeld is. dan verschijnt vaak gelijk een nieuw uitzicht, weliswaar op de fundamenten van de oudheid; opgebouwd, uiteengevallen. maar de zon vertelt nu dat wat was, nu nodig is, voor een gerijpte geboorte ja, ik ben weer even de zwaan…

Wat is een gedicht niet meer dan letters op papier voor de één van meer of minder gewicht een ander betekent het geen zier. De dichter mag dan sloven, zweten, trachten mensen aan woorden binden al zal hij van die arbeid moeten eten 't blijft gokken wat lezers er van vinden. Toch blijft hij aan de letter verslaaft en schrijft zo menig vers…

Ik hou van Holland ik ben 1 van die 18 miljoen maar nog veel meer ben ik 1 van de 8 miljard dat maakt een wereld van verschil, niet?…

---------------------------------------------- ---------------------------------------------- WITTE KOLIBRIE Als er alleen het nu is, is er ruimte als je niets meer draagt, is er licht in alles. De witte kolibrie in kolkend wonder, stilstaand in de tijd. ---------------------------------------------- ---------------------------------…

Een secundair reagerend persoon Ben ik wel dat zal ik grif toegeven In plaats van berokkenend te leven Spreid ik een onbetrokkenheid ten toon Als een edel geboren Stoïcijn En leg een bedachtzaamheid aan de dag En handel bij voorkeur niet en glimlach Tevree met mijn opportuun bewustzijn En in erkentelijkheid aan de kant Ambigue in mijn…

De dag is mooi als buien afwezig zijn en een open zon ontvangen wordt door een schitterende schakering van verheugde mensen. De dag is mooi als een dichter zijn tong tussen zijn tanden klemt, zijn woorden snoeit tot bloeiende parels. De dag is mooi als iedereen niet iedereen blijft, klankem en kleuren ieder begin van grijs onmogelijk…

De bouwstenen Van mijn leven Zijn zeker niet Op drijfzand gestapeld Zelfs al ga ik Af en toe Kopje onder Ik worstel en kom boven Of ik een mooi gebouw ben Laat ik aan de wereld over Alhoewel ik vond en vind Dat er te weinig diverse smaak is…