811 resultaten.
Flevodijk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 119 Met aan mijn ene zij
de groene dijk,
aan de ander
de meerkoeten
die mee en zwemmen
in grauw water,
roerloos spert de reiger
tussen plukken riet
In de verte fietst eenzaam iemand
zoals ik alleen hier loop
Zicht op witte masten
Een enkel autootje
op de weg
door het water
Terug, aan de einder,
de centrale met haar pijpen
waaruit…
Ochtendgloren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 Het aanbreken van de dag
Waar een zonnegloed over het landschap lag
Kristallen rijp blinkend in de eerste zon
Jouw dag in de hei begon
Alsof het landschap slaapt met een koude deken
Je hebt naar het opkomen van de zon uitgekeken
De fascinatie vanuit het heelal
Waarin lichtweerkaatsing sfeer geven zal
Je bent er op uitgetrokken langs heidepaden…
Veluwse rust
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 80 Veluwse rust binnen halen
Waar het nergens overheerst
En je liefde voor het landschap mag vertalen
Een schaapskudde in de weer
Je hebt er heide zien bloeien
Dennetjes zien groeien
Op veldleeuwerikenzang getrakteerd
In gedachten is er zoveel geëlimineerd
Je hebt de herder gesproken
Een vos die in de hei is opgedoken
Je hebt langs heidepaden…
Indië
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Denkend aan het oude Indië
denk ik aan mijn vroege jaren,
mijn leven van voor de oorlog
hoe gelukkig we toen nog waren.
Ik zie weer die koele witte huizen
langs de tamarinde lanen staan,
waar op het heetst van de dag
de luiken voor de ramen gaan.
Bovenin de kamers, die ruitjes
altijd weer in glas in lood,
waar het zonlicht doorheen speelde…
Het oude kerkhof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 91 Het oude kerkhof.
Het zware ijzeren hek dat eens toegang gaf
was grotendeels al verdwenen.
Daarachter zag ik eeuwenoude graven,
met scheef gezakte zwaar verweerde stenen.
Het geheel was donker beschaduwd
door eeuwen oude zware eiken,
lang geleden eens geplant in een grote kring.
Waar de geur van het roemruchte verleden
maar niet wilde…
Bevroren zwanenmeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 72 Toen een zwanenjong zichzelf in de spiegel aankeek
en een grijs donzig kuiken terugblikte
Begon zij nieuwsgierig
kleine barstjes in het glas te pikken
Al snel ontstond er een kunstwerk
van verfijnde breuklijntjes
Bloemen van ijs ontsproten
in het o zo tere glas
Zij bleef met haar snavel pikken
totdat haar spiegelbeeld
langzaam transformeerde…
Sterrenzee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Donkere golven rijzen op
In klanken van ruisen en zuchten
krullen zij langzaam om
Alsof zij de maansikkel aanbidden
die badend in bleek licht boven hen hangt
Een zilte adem wordt ingehouden
vergezeld door een korte stilte
Boven de golven van donkerte
verschijnen nieuwsgierige schuimkoppen
Dan buigt het geheel volledig neder
Stort in en…
de zee de zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 de zee is onbestendig
wisselvallig als een mensenziel
soms is zij grijs en ruw
met zware deining
een koortsachtig ongedurig
spektakel en geraas
beukend op het basalt
om dan weer
in een blauwe slaperige
kalmte te verschijnen
haar golven rekken zich
traag naar alle kanten uit
vandaag is zij een vlakte
egaal als een meer…
Bruinrot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Kracht uit zich door een natuurlijk geweld
Gaten tussen bomen
Een boomstam door natuurkracht geveld
Een zwarte specht was in je gekomen
Gehavende stammen vertellen over eeuwen
In jouw holten sliepen spreeuwen
Je hart was rot tot diep in het zicht
Een proces dat doorging totdat je was gezwicht
Verspleten tot houtige vezels
Judasoren vergelijkbaar…
Als bomen roken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 De nachten koud
Het vriespunt nabij
Het ijskoude woud
Een ijsmuts tegen een grieppartij
De wanten aan
En dan maar gaan
Langs wildwallen komen
Waar plotseling de lucht gaat stomen
De temperatuur stijgt
Lichte dooi dreigt
Vocht vertrekt uit boomlijken
Verterend hout zal geleidelijk verder bezwijken…
Ochtendkleuren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Inspelend gevoel door je genen
Natuur zo mooi voor je verschenen
Zonnige ochtendbeelden beleven
Natuur kan zoveel goeds geven
In natuurstilte kun je zuchten
Je ziel laten opluchten
Het opkomen van de zon begeren
Ballast elimineren
Natuurtheater met diepgaande belevenis
Wat tranendauw en ochtendfris
Kleuren strelen de ziel
Alsof alles…
Er waaien klanken over de dijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 Er waaien klanken over de dijk,
de jasmijn stuurt haar zoete geuren.
Het lage land ligt er in duizend kleuren,
nederig, onder ‘t azuren hemelrijk.
Ganzen boven, en een schip beneden, een spiegel gelijk,
trekken V’s, die lucht en water openscheuren.
Tot de stilte valt en de schilder het laat gebeuren:
het in lijst gevangen rivierenland, van…
Oldaarp
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 op 'n steenwaarp
afstand
van Smeerling
aan de overkant
van de Ruiten Aa
ga maar na
waar nieuwe huizen staan
die van Oldaarp
niets weten
verdwenen
vergeten
archeologen
zoeken fundamenten
stenen
graven zal niet gaan
zolang die huizen daar staan
alleen een
middeleeuwse naam
bewaard
op een oude kaart
Oldaarp…
Schansen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Westerwoldse Aa
riviermond bood kansen
binnen te varen
musketten, lansen
kapot te maken
waardoor bezwijkt
wat met moeite
was ingedijkt
een zeesluis dus
om het tij te keren
een schans erbij
om de vijand
te weren
dat was eerst
Oudeschans
na wat nieuwe
inpolderingen
lag dat teveel
binnenlands
riviermond meer
naar het oosten
werd de…
ongekend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 de vuurtoren
seiner van stavast
stuurt in nachtelijke
uren haar lichtende
codetaal over
ondoorgrondelijk water
dat golven als rollende
stenen naar de voet van
de duinen stuwt
in dit zeelandschap waar
lichttoren en duinenrij
van geen wijken weten
stroomt ondergronds
een ongekend verlangen…
De beek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 50 Golven spelen
Heldere bodem in zicht
Natuur delen
Waterleven belicht
Wolken drijven
Schommelend plompenblad
Libellen met z’n vijven
Een waterjuffer die er in het zonnetje zat
Weerspiegelingen beleven
Voorntjes beducht voor een snoek
Rietkragen weven
Wind die z’n weg over de golfjes zoekt
Je vergeleek
De rust uit de beek…
Heiderust
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 40 In alle rust momenten
Weten wat men wil en zal doen
De zon inwendig laten schijnen
Als zachtheid van limoen
Schaduwen van een bladerdak
Zon het tegenwicht belicht
Natuur spreekt de taal van het gemak
Verkleurend blad biedt warm tegenwicht
Zacht speelt het spel van de natuur
Als spinnen webben weven
Je gedachten aan droomland overgeven…
Pekel Aa
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 uit Hoetmansmeer
in het hoogveen
stroomde voorheen
de Pekel Aa
het veen is weg
en de Pekel Aa
is veenkoloniaal
alleen nog een kanaal
recht als een lineaal
behalve in Oude Pekela
daar volgt de Pekel Aa
haar oude bochten na
betekent 'zoute rivier'
de Dollard kwam immers
met zijn zeewater
tot hier
tot Oude Pekela
nu loopt de Pekel Aa…
Poggedaip
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 kikkerdiep
het Groningse woord
dat meer bekoort
dan Pagediep
het hoogveen schiep
in het huidige Pagedal
bij Stadskanaal
dat riviertje, het liep
langs Ter Marse, Veenhuizen
om onder
Onstwedde uit te monden
in de Mussel Aa
we ontgonnen het weg
maar vanaf de N366
is het riviertje hersteld
geen spectaculaire meanders
bochten, moeras
het…
de Tjamme
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 natuur is niet
in te dammen
is te bevrijden
door fietsers, wandelaars
met een wijde boog
er omheen te leiden
zij maken hun ronde
waar in oude tijden
de Tjamme als rivier
tot hier
door de Dollard
was teruggedrongen
hooglandrunderen grazen
rondom een plas
waar ooit
de zee-oever was
tussen Beerta
en Finsterwolde
voorheen rolde de rivier…
Moeras
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 De eskimo's in het inuit
de taal van hun gebied
hebben tientallen woorden
voor ijs en sneeuw
omdat dat zo
tot hun dagelijks leven behoorde
in Westerwolde was
een groot aantal woorden
voor moeras
omdat dit
de dagelijkse omgeving was.
Mussel, Pallert, Poldert
zijn er een paar
Oerde, Morige
echt waar
en dan zijn daar
namen met 'moer'…
Regendruppels en zonlicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 61 Zon na regen
Voor de natuur een zegen
Zonlicht spelend met het blad
Vanuit de boomkroon valt een spat
Regendruppels glinsteren in het licht
Door zonlicht is een volgende druppel al weer gezwicht
Een zonneharp weerkaatsend tussen bomen
Momenten waarin je weg kunt dromen
Sferen die het innerlijk laten verstillen
Je merkt temperatuurverschillen…
Mijmerend in de duinen
gedicht
3.0 met 25 stemmen 13.167 De arend zweeft en broedt mijn beboste duinen vol
ik hang met zand en zomp en gras en dor getak en jonge scheut in hem
dit is de zon tussen de aarde en de ijlte
breek baan, trillende wereld van libellenvleugels
ruisende onbeweeglijkheid boven prille netelkoppen,
breek baan in mij die in dit landschap zit
in dit doorzichtig nest van arendsdons…
O Rijn
poëzie
3.0 met 3 stemmen 857 O Rijn, die ik zo dikwerf heb aanschouwd,
Hoe dierbaar zijt gij steeds voor mij gebleven,
Ik was met u als met geen stroom vertrouwd,
En blij was ik als kind bij u te leven.
Gelijk daarginds de landelijke dreven,
De paden over heide en door het woud,
Zo hebt ook gij verrijkt mijn kinderleven
Met tal van vreugden, die ik nog behoud.…
Egypte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 54 Egypte heeft van zuid naar noord
het stroomdal van de Nijl
water, leven, vruchtbaarheid
door kurkdroge woestenij
Westerwolde zuid naar noord
dal van de Ruiten Aa
daar zit landbouw, leven, vlijt
tussen hoogveenwoestenij.
Pyramiden zijn er niet
wel grafkuilen uit Steentijd
farao's hebben we niet
de hoofdelingen Addinga
waren autoriteit…
Topotijdreis.nl
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 website want
een precieze kaart
van Nederland
zoom in op je stad
en zie wat
er anders wordt
jaar na jaar
van 1815 tot nu
beetje bij beetje
komt het veen afgraven
voor elkaar
cartografen
tekenen elke meter
nieuw ontgonnen
akker in
losse kanalen
zwellen uit tot
bloedvatenstelsel
natuur overwonnen
op de kaart
in 1850 kwam
bij Sellingen…
Uiterwaarden
gedicht
3.0 met 31 stemmen 8.018 Je trekt de deken opzij zodat
ik naast je kan liggen
en jou iets kan vertellen
over uiterwaarden
en die brug over de Waal
waar ik overheen ging met de trein.
En dat rivieren mij altijd doen denken
aan andere rivieren in de verte
en boten in de mist
aan andere boten nog verder weg in de mist.
Je lichaam warmer toen ik zei
dat dit alles…
Molen op Tessel
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.413 De grauwe reus die, gans een bezig leven,
tot elke wind zijn hoogmoed heeft gewend,
staat, ogenschijnlijk nog bij kracht gebleven
en stevig op zijn stenen fondament.
Maar ‘t oude lijf, verschrompeld onder de oude
beplanking, is verschrankt en uitgeteerd
en staat, ternauwernood bijeengehouden,
nu in de wind verwinterd en verweerd.
‘t Armzalig…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 82 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
plaats vergaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 64 ik liep in de fuik van laat avondlicht en
hield je hand vast
ontleedde een bloem, zag om naar
waar we net nog liepen
met zo weinig geluid, alsof niemand
wist wie wij waren
zonder wetenschap van uitdrukkelijk
achterblijven
zowel bomen, bladeren als vuilnisbak
bestonden rond dezelfde tijd
een vogel floot nog even als teder besluit…