Alle inzendingen over liefde

Omdat jij graag toekijkt bind ik jou vast aan je verlangen We zijn niet thuis anderen gluren mee langs de pilaren Ik weet het ongezien blind door de handdoek waarmee ik mijn haren droog op het terras voor mooie mensen midden in de stad, waar schoonheid samenkomt in de theaters voor alles waartoe mensen in staat zijn op de grens…

Het huisnummer verlicht, waar liefde woont (je zag aan de gordijnen dat dat zo was, aan de kleur van een raam, donker hardsteen, was de geveltuin vochtig, dan wist je genoeg) waar liefde woont, een doordeweekse dag achter een dichte deur, je belde aan, een leven als een oordeel, daar kleef je graag aan het vergankelijke leven. Waar op de dorpel…

Ik wil van liefde schrijven, maar ik heb de zinnen liever dan de liefde aan den lijve. Het is triest maar waar: ik timmer woorden aan elkaar tot iets dat af en toe blijft drijven, meer eigenaardig dan zeewaardig - het zal zin voor zin vergaan. Laat het rusten op de bodem van de oceaan, een scheepswrak met een kloppend hart van taal erin…

Je bent geweldig mooi, laat je niets wijsmaken -- zegt hij heel verkeerd.…

Je ademt naast mij zonder grens of verwachting thuiskomen wordt stil Ergens voorbij het ritselen van sterrenlicht, waar gedachten vervagen tot niets dan gevoel, wacht een droom in mij op jou – een veld van licht waar ik je zachtjes heen verlang. Je aanwezigheid weeft zich als zijde door mijn zintuigen, bloemen buigen als jij langskomt…

Roze bloemblaadjes fluisteren zonder woorden stilte die mij kent Soms voelt de wereld als een storm van indrukken, alsof elk geluid en elk gebaar rechtstreeks binnenkomt. Dan verlang ik naar de stilte van een zachte bloem, waar kleuren ademen en niets me overweldigt. Een roos opent zich niet in haast, maar in vertrouwen, laag voor laag…

Ik ben de minnaar die je 's nachts aan banden legt zeker mijn wellust, mijn ogen blauwe vlammen begin ik warm te draaien, stoomt mijn paardenkracht stormt het bloed door je gespannen ledematen. Ik ben de dromer die jou tot muze verheft zeeën wijken voor ons, lagunes drogen op door ons vergissen rivieren zich in hun stroom de regen beheersen…

zacht warm en roze is de huid van je gezicht die zich voegt naar de vingers van mijn hand altijd al een vruchtbaar deel van de speciale verzorging van de vrouw het zijn de lessen die zij erven van hun moeders tekenen met licht en schaduw aanzetten met kleur en verfijnen in contrast dus zoeken naar karakter dat in schoonheid…

Daar loopt hij dus buiten, een vliegje zit op zijn tong en hij spuugt het uit, kijkt of het leeft, laat het drogen op zich, hij raakt met zijn stok al de gele bladeren van de moerbeiboom een voor een aan, ze vallen voor zijn voeten. En de kraai verlaat hem niet. Je wilt hem, hij is nooit meer die daar loopt, je hebt hem juist nog gezien maar…

‘Wanneer ik in Uw ogen staar, Geliefde, Dan wordt mij het Mysterie klaar Der Liefde.’ -------------------------------- fragment uit: Pan (1912)…

Jij bent de zee, zo weids, zo mooi, zo eindeloos vol van leven De zee, die omarmt, aan mij trekt, mij over haar golven laat scheren De zee, soms grillig en onwillig, als het bliksemt en dondert De zee, babbelend en kabbelend, als de wind weer is gaan liggen Jij bent de zee, met zandbanken gevormd door je twijfels De zee, waarin duizenden…

Als alles waait, plannen, gedachten, en het licht onder de deur vandaan kruipt, blijf dan. Niet als een muur, maar als een hand die niet dwingt, alleen blijft liggen. Wanneer de stad te veel geluid maakt en ik mijn eigen adem verlies, raak me dan aan zoals stilte doet: onopgemerkt, maar alles verandert. Ik hoef geen belofte. Geen…

niet meer getekend door niet meer geketend aan vergankelijkheid vrij om uit te varen naar ons diepste blauw…

Een gevoel in woorden uitdrukken Het zouden oeverloze leesstukken zijn Die de waarheid niet raken “Houden van” doe je op verschillende manieren Voor elke persoon is er maar één juiste wijze Wetenschappelijk is het niet te onderbouwen Hoe het is om van elkaar te houden.…

Van alles wat ik schreef zijn dit het minste woorden. En tel ze na, het zijn er nog te veel: zelf houd ik van mijn mond vol tanden, het aaien van dit blad, de woordenschat van mijn twee handen, het stokken van mijn adem als ik zeg dat ik je hier niet kan vertellen wie of wat ik voor je ben, omdat papier me in de weg zit, en ik het juiste…

we verbouwen de tuin om onze eigen liefde te kweken in ‘n fris buitenbed of achter schaars kasglas de bijtjes zullen pootjewrijvend de bloemetjes fijntjes bestempelen als vlinders in ‘n luchtige balts warempel en traag verglijdend de tijd toewijden aan tederheid…

Jij in kleine dingen Je hand in de mijne, zacht als ochtendlicht dat door de gordijnen valt- stil geluk dat nergens om vraagt. Je lacht en de kamer wordt lichter, alsof alles even mag rusten in het warme midden tussen ons. In jouw blik vind ik thuis, elke dag opnieuw, zonder woorden of beloften- alleen jij, meer dan voldaan…

Wat van der zonne doortinteld de rozen de paarlende dauw is, Wat op het zodentapijt glinstrende sterrekens zijn, Wat diamant en karbonkel, vereend in der krone des vorsten, Dat is liefde, gespreid over een maagdlijk gelaat. Liefde is lavende dauw in der brandende hitte des levens, Liefde is een geurendste bloem, welke de bane versiert, Liefde…

Kom in mijn armen, verlaat je lichaam, ontdek -- de ziel van je ziel.…

waarom zou ik spreken over iets anders dan de oevers en de rivier de beken en de dalen van ‘t verdriet ’t vertier dat ook daar gepaard gaat met de hemeltergende wolken en de zon of de volgeschreven maan en die ellendige sterren? waarom zou ik spreken over iets anders dan de geneugten van de liefde de pijn en de schade door de jaren en ’t…

De dato antwoordend deel ik u mede op het gevaar af dat ik ga vervelen: het kon inderdaad en kan soms verkeren nu eens bij deze, dan weer bij gene eromelomaan in hemelse sferen golden delicious verglijkend met peren als ik niet loog, zou ik fabuleren een slang in eden, ik zou het haast zweren nimmer een dwalende in het nirwana…

Vleugels omhelzen klein lichaam in het water stilte draagt het leven Op het water glijdt de moederfuut, gedragen door geduld, haar rug een warme schuil- plaats, waar het jonge leven zich vouwt. De wereld glijdt voorbij, maar hier ademt alleen rust, elke beweging vol zorg, elke stilte spreekt teder. Tussen haar veren ligt het kleine lijf…

Als de wind stormt en wervelt, sta ik stil in het midden. Wanneer de aarde draait en al haar verhalen vertelt, blijf dan bij me. Niets kan mij hier weghalen — ik ben zielsgelukkig hier. Laat de wind lekker waaien, en de aarde rustig draaien. Ik blijf hier. Voor altijd. Voor altijd hier bij jou.…

Je kwam in rood, mijn hart werd groot. Je zong van zweet, ik vond het heet. Je huid was zwaar, je stem een snaar. Je blik, een toon — ik tril nog gewoon. Verf in je hand, klank in je tand, je was een gedicht dat nooit meer zwicht…

zacht zijn mijn woorden die liefelijke taferelen kleur geven in soms monumentale composities vaak het doek rakend en onbewust ziel gevend met gedurfd openen daarbij het hart toucherend gelukkig zonder schade en pijn waar dan het lieve mij wordt aangeprezen en ik door die lift een stukje meer wordt verheven met mijn lach die…

jij hebt de paden voor mij heel subtiel geeffend met alle creativiteit die jij bezat zoals de knipoog als blijk van elkaar verstaan in lieve emoties die snel doorgroeien naar stevige fundamenten waarop onze relatie ooit zal kunnen staan ook mijn hand heb ik jou als steun gegeven en de vingers hebben met elkaar het oude…

Onze eeuwige liefde begon te waaien -- en vloog het bed uit.…

donker nu en stil het al te veel doorvaren watervlak beschut het fel gejaagde waterwild in de strengeling van schaarse struiken langs de waterkant teder ingebakerd geborgen nu bij haar haar heetgebakerd breekbaar kind…

Als ik met mijn intuïtie vooruit zou vliegen, verder dan het groen van de aardbeienvelden en de regenboog- strepen van de tulpen bij Amsterdam over de vluchtigheid van alles heen ver genoeg voor een overzicht en een glimp van het Grote Geheim van liefde in het leven zou ik dan beter weten wat goed voor mij is of weet ik dat toch wel en…

Geef mij houvast daar waar ik twijfel. Geef mij steun daar waar ik val. Wijs mij de weg daar waar ik ronddool. Bemoedig mij zodat ik voortgaan zal. Aanvaard de liefde die ik wil delen. Wees een twee-eenheid in ons leven. Laat mij nooit eenzaam staan. Laten wij de rechte weg altijd samen gaan. Ach, niet altijd zijn wij vast verbonden…