Alle inzendingen over moederdag

ze was niet de aan het bed sprookjes lezende moeder ze was meer de leeuwin die haar welpen hartstochtelijk beschermt daardoor was voor mij de wereld veroveren in blijdschap zeer gerust wat naïef misschien zonder angst voor de mens een rust toen mijn puberbloed mij naar weidse vlakten deed verlangen toen werd zij…

na haar keuze werd het anders nooit meer dezelfde woorden want verdriet zou haar verteren haar verstoten en dan vermoorden het bloed door haar weggeschonken zoals een plechtig levensoffer zou haar wellicht weten te vinden met de ontkenning van haar slachtoffer vandaag in het hier en nu boet zij dag aan dag genoeg in haar la het mes altijd…

Je kijkt me vrolijk aan met oogjes donker bruin een cadeautje in je handen je hoofd ondeugend schuin Je had feest gehad op school want je ging mama verrassen er werden koekjes gebakken en geknutseld in alle klassen Je springt op de achterbank en verteld ons helemaal blij dat je zelf iets mocht maken met de juf, speciaal voor mij Je…

Machteloos pak ik pijn in beide handen waar tranen de laatste klanken verstikken ik vlecht leven als een onzichtbare draad langs de taal waarin wij elkaar ooit in dag en nacht ontmoeten nu de glimlach jouw ogen niet meer bereikt je open blik mijn schouder aanraakt maar mijn hart links laat liggen voel ik zelfs jouw willen maar…

Leentje ons kind had rode rozen gekozen gebonden met wit/goud lint toen rende zij, zo snel als zij kon naar het marmeren steentje in de zon…

Een zee van lichtjes, koele ruimte, bloemen die de tolk zijn van de dank, weemoed die hier rondhangt in de stilte, vragen, twijfels, vroomheid ook, haastig even binnenlopen, kaarsje aan, een vluchtig kruis, of wat aarzelende stappen, weg uit al dat groot gedruis..., eventjes hier wat verpozen schuifelend met zware tas... Kinderogen die zacht…

Lieve Moeder vaak heb ik het idee dat je moeders op afstand kunt besturen van wie hoe zou dat idee toch komen of zou ik het echt zelf hebben bedacht ik kreeg het voor het eerst je weet wel toen tijdens de Processie van Echternach…

Mijn kind, Mocht het de eerste keer niet zo zijn de tweede keer is aangebroken heel pril, heel teer en heel erg klein ben je in het begin van ‘zwanger’. Wilt het niemand nog vertellen, durft nog niet blij te zijn, bang dat het opnieuw mis gaat maar toch, vergeet niet om blij, gelukkig en dankbaar te zijn bedenk gewoon één ding en dat…

of je jong bent of kraaienpootjes oud een moeder hebben we allemaal want een moeder staat aan het begin, de geboorte en ons levensverhaal ze heeft over je gewaakt als kind tijdens onrustige nachten verwen haar dus als ze nog leeft of anders met liefde in gedachten geef haar bloemen of een cadeau waaruit ze jouw liefde voelt schenk haar…

Moederhart Mijn moederhart huilt. Sinds ik jou, mijn dochter, ben verloren. Mijn moederhart huilt. Vanaf het moment dat jou man jou heeft mee genomen. Mijn moederhart huilt. Daarna zijn wij jou niet meer tegen gekomen. Mijn moederhart huilt. Zelfs mijn verjaardag ben je vergeten en dat doet pijn Mijn moederhart schreeuwt. Het had zo heel…

de moeder van mijn kinderen wilde onafhankelijk van mij verhinderen dat ik met een ander zou slapen ze gebruikte ons kroost als wapen ik ben daar nooit meer overheen gekomen…

Zoek ik het water op geborgen in haar schoot dan wordt het licht -een zinnelijk genot - en alles komt tot leven.…

Ongewend, verrast, gelukzalig reageert een kinderloze vrouw in een nieuwe relatie met man en kind… “Wat gebeurt er nou?” Die eerste moederdag is ongetwijfeld de mooiste dag uit haar roerige leven. Er wordt uitbundig gekust en geknuffeld, zelfgemaakte kadootjes worden gegeven. Dit is haar langgekoesterde droom waar ze zoveel verdriet om…

Wil jij mijn gedachten overnemen zodat ik even slapen kan zou je dat voor mij willen doen dan neem ik er even het mijne van. Wil jij voor mij een droom creëren over liefde, geluk en vrolijkheid dan leg ik mijn hoofd op het kussen en neem voor slapen heel veel tijd. Wil jij mij straks dan weer wekken met thee, beschuit en een eitje want…

Klein en kordaat, groot in het geven van liefde Stond zij daar aan mijn dageraad Mijn eerste echte geliefde Kijk je wel uit jongen, is nog mijn dagelijkse boodschap Teder bedoeld en ongedwongen ben jij mijn wakend gezelschap Het leven gaat met vallen en opstaan Bepaald door de beslissingen die wij maken Jij bent altijd met mijn lot begaan…

Ze is lichtvoetig een windstreling zo wuift ze weg en plukt sterren op het gazon het gras kietelt blote voetjes is het daarom dat ze lacht en rent van bloem naar bloem het gezoem van bijen op de achtergrond een lauwe zomer in een groot blauwtje is het daarom dat ze humt en zingt kleine wijsjes met een zoen van moeder in…

Ik denk wel eens zoals vandaag hoe het zou zijn als je zou leven waren wij dan de beste maatjes kreeg ik ‘n doos vol chocolaatjes of zou je mij ‘n bloemetje geven? Het gaat me echt niet om ‘t krijgen maar omdat jij dan zou bestaan en ik trots naar m’n kind kon kijken je zorgzaam over je haren strijken bemoederen voor je weer zou gaan…

dat ik dit nou niet eerder heb gedaan: een ode schrijven aan mijn lieve moeder voor mij had zij toch immers altijd tijd of ik een lieverd was ofwel een loeder als kleutertje of in de puberteit zij leerde mij hetgeen ik echt moest weten ze zorgde en ze raakte mij niet kwijt als ik de weg naar huis eens was vergeten is zij altijd naar mij…

‘k geloof dat m’n moeder nu op dit moment een heel apart gevoel kent niemand weet welke dat het is zonder mijn vader, is er dat gemis wetend dat hij nu naar moeders kijkt vanaf daarboven waar alles mooier lijkt wetend dat hij een traan weg wrijft en de liefde voor haar altijd blijft wij als kids proberen het wat te verzachten zij die…

Mijn moeder schrijft géén enkel gedicht Haar gedachten zijn zo licht, zij zegt de liedjes van haar vader in het Gents Soms zingt zij in het Frans om aarzelend te blijven steken in onbekend en vraagt haar woordenboek en toeverlaat om raad Samen breien wij de regels recht en rond dansen heupwiegend op de brug van Avignon begroeten de ochtendzon…

Moeder, toen 'k lang geleden nog "uw jongen", Uw blijde eersteling was en pas geboren, Had ik u eens, voor één dag, verloren - En 't eerste leed was aan mijn hals gesprongen. Toen, weer terug, heb ik mijn hoofd gedrongen Aan uw warm hart, gefluisterd aan uw oren, Om weer uw zoete moederwoord te horen - Toen hebt gij mij zachtjes in slaap…

Haar moeder stierf toen ze nog jong was, dus moederloos groeide ze op, nog zóveel had ze haar te vragen, van hoe het voelt een kind te dragen en honderd en één andere dingen... Nooit zal ze weten, wat het is te kunnen zeggen, ik bél haar even, ze weet niet werkelijk wat ze mist, maar het gevoél, dat is er... En dan is het bijna moederdag…

Geopende handen verwelkomen al het groen en gevleugelde der aarde lichtvoetige lijven bewegen zich soms traag, soms iets versnellend naar een thuis in haar beginsel begint hun bestaan Iedere ademtocht begeleidt ons door het wonder van de natuur geschonken eeuwen geleden gaf zij al kleurrijk haar schoonheid aan ons, puur en ongerept zonder…

ik hoor nog dat geluid de handen voor je buik toen bommen vielen ik daalde, maar te vroeg je angst joeg mij eruit ik wilde terug om aan de kern te raken mijn vluchten was een laatste kans om dit inferno te verlaten ik was nog verre van volmaakt in genereuze deling herstel kwam toen te laat de schok beperkte groei in een uiterst…

je kijkt me aan je ogen op de foto zien me weer staan volwassen en verlegen met al de liefde die je me zo graag had willen geven ik zie je handen die me koesterden in pijn die nooit jouw schuld had had mogen zijn, maar die jij in geweten op je nam de bommen vielen iets te lang ik vond in tonen van je stem geborgenheid als jij kinderen…

Vergeet-me-nietjes Een schattig bosje Erg toepasselijk Maar meer ook niet Het is verwerkt, zegt zij Ze moet nu verder Desondanks voel ik verdriet Haar moederdag is blijvend anders Ontbijt op bed verleden tijd Niet samen op, geen peukie roken Geen kopje koffie of simpel ontbijt Dit is alweer de tweede jaargang Haar man rust zachtjes onder…

Schuifelend met de handen voor zich uit Glijdt een schaduw door de spiegelruit. Een schimmig spook vol stilte stolt in klamme kilte tegen het behang. Beverig, leunend op een stoel. IJl en licht, zonder gevoel wordt er frêle gekucht. En dan een lange, lange zucht--- Een doodse, stille lach. Haar zachte hondenblik streelt mijn ogen…

Mama, Voor al de ellende die ik je bracht, Voor al de boze blikken als je toch eens naar me lacht. En al de ruzies tot nu toe, En al die domme dingen die ik nogal eens doe. Ook voor de tranen die je soms eens laat, Als het door mij soms niet zo goed meer gaat. Voor elk verkeerd woord en alle verspilde tijd, Wil ik dat je weet dat het me elke…

Lang geleden in uw schoot, geboren, gekleed, gevoed. Alles zoals het moet; en toen was ik al groot... Ging op eigen benen staan, verliefd, verloofd, getrouwd. dat u nog van mij houdt; met ons bent u begaan... En is er nu een nood geboorte, ziekte, ongeluk... Uw moederliefde kan niet stuk: komt helpen: moeder-groot! ----------------…

weer een jaar zonder jou, straks weer moederdag. met een traan,maar ook met een lach. weer knielend aan je graf, terugdenkend aan de liefde die je gaf. kijk ik met weemoed terug, er vloeit een traan. een traan van gemis, na zoveel jaren. maar ook van dankbaarheid, om de moeder die je was. stilletjes verschijnt er ook een lach. en…