inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.127):

Dag-moeder-dag-pijn

Machteloos pak ik pijn
in beide handen waar
tranen de laatste
klanken verstikken

ik vlecht leven als
een onzichtbare draad
langs de taal waarin
wij elkaar ooit in
dag en nacht ontmoeten

nu de glimlach jouw
ogen niet meer bereikt
je open blik mijn schouder
aanraakt maar mijn hart
links laat liggen

voel ik zelfs jouw willen
maar niet kunnen langs
diep geslagen wonden
donderen en razen in mijn bloed

deze meimaand pak ik in
samen met liefdeleven
strik ik haar stevig vast
openen mag je het, maar
kun je dat nog ?

Schrijver: metha, 16 mei 2006


Geplaatst in de categorie: moederdag

4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 3.918

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
fadime
Datum:
25 september 2006
Email:
fadimeburguhotmail.com
Heel mooi gedicht, perfeto.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)