Alle inzendingen over spijt

Een kaler aarde, boom- en waterloos, bestaat er niet. Gelijk de leegte die in nevels voor mijn ogen hangt en mijn verharde hart beroert dat mateloos verlangt naar wilde weidebloemen, het bepluimde oeverriet. Dat keienpaadje naar de witte woning aan het spoor -waar wilde wingerd zich had vastgebeten rond de eik- is weggevaagd. Er komt een multiculti…

Aan gene meander splitsen twee stromen die eender verstrengeld waren samengevloeid, beiden hun bedding verengd en vermoeid een wending namen zonder verdere tederdromen. Hun oevers bezaaid met hetzelfde riet en lis een eend en wat wiebelend wrakhout, vluchtende libellen voor stank en vuilnis, Tigris en Eufraat, overwoekerd paradijs zo oud…

Wij zetten nu voorzichtig onze voeten in sneeuw neer Niet langer meer willen we uitglijden bot of been breken Wij zetten voorzichtig schoen voor schoen De prent,afdruk zegt wat over de maten van onze onderdanen Besneeuwde paden straten en lanen die wij belopen, begaan Na uitglijers zullen we gaan opstaan: standpunt, ponteneur…

Ik zweeg, maar Sprak niet de waarheid. En hoopte dat alles bleef zoals het was. Maar ik wist door mijn zwijgen niet Wat mijn boodschap was.…

Mijn stemming is als van een stilstaand water Vlak uitgemeten in een wijde kom. Wat anders daalde en rees in luid geklater, Is thans als een mooi avondweder stom. O, ik gevoel zo innig, dat ik kom Door droef geschrei en helderblij geschater Op tot mijns levens hoogtepunt en ‘k som Mijn smart van altijd op, mijn heil van later. Ik ben een…

Toen ze een meisje was van zeventien moest ze een hele middag erwtjes doppen op het balkon. Ze wou de teil omschoppen. Ze was heel woest. Ze kon geen erwt meer zien. Toen ging ze maar wat dromen, van geluk, en dat geluk had niets van doen met erwten maar met de Liefde en de Grote Verte. Dat dromen hielp. Het scheelde heus een stuk. En dat…

Eens was ik jong: 'k begeerde een heerlijk leven, Een leven als geen ander ooit bezat, Een kleurig kleed. Nog heugt mij hoe ik bad, Hoe blij 'k mijn wondre wijl begon te weven. De tijd vervlood en 't werd een kostbre schat! Maareens zag ik vlammen opwaarts beven En in hun gloed mijn zere weefsel sneven, - Niets bleef van wat ik zo had liefgehad…

Als 't leven maar zo kòrt niet was, Dan zou ik deez' en die wel háten; Maar och! 't ontvliedt mij nu zó ras, Dat ik geen uur er van kan laten; En maar mijn best doe alle dag, Om lief te hebben, wat ik mag! Ook gij, als ge eens aan 't einde zijt, Zult, met mij, u gewis beklagen, Dat zoveel goede, kostbre tijd Versléet - door noodloos…

Eenzame traan in een zee van zorgen, verborgen achter gemaakte vrolijkheid. Iedereen loopt door, maar ogen verraden de waarheid. Het doek valt, naakt en kwetsbaar sta jij daar. Ik wil helpen, je vlucht. Machteloos kijk ik toe, hoe einde nadert.…

Zoals jij walg ook ik van de man die jij van mij gemaakt hebt maar vind de moed niet afscheid te nemen van mezelf.…

Wijs: Hoe lang zal ik bedroefde minnaar blijven. Wel daar ben ik recht pover afgekomen, Wat was die meid een sier en spijtig ding, Ja zij scheen zelf mijn dreigen niet te schromen. Omdat ik maar een kleinigheid beging, Heeft zij terstond een talhout opgenomen, ‘Acht gij mij dan, dus sprak zij, zo gering. Wel snode vent! ik voel mijn…

men moet studeren op woorden zoals vogel en vergiet spreek ze uit en kijk naar de horizon die versluiert in mist en regen de woorden de sluier de mist de regen de zon in de verte een station en treinen die aankomen en vast ook wel weer vertrekken loop er achteraan en zwaai naar iemand waarom deed je dat en waarom was…

Roekeloos De bestuurder kwam met de schrik vrij. Nou,vrij? Gevangen zal het heten met de dood op je geweten van je medepassagier. Probeer daar maar mee te leven, in de cel, 't is om het even Gevangen zul je altijd zijn in je eigen zielenpijn…

Ik hadde, o gij die me start, wier ogen zwijgen als dode vijvers onder loom een lover-dak dat nooit een blijde pijl van zonne-vreugde brak, - 'k hadde over uw gestaar mijne ogen willen neigen, en in de diepte van uw blikken willen zien het leven dat er leeft, de driften die er dreigen, en voor wie u bemint wat tederheid misschien 'k…

De tijd vliegt, maar toen zag ik dat niet. Mijn leven was een achtbaan, met speed, drank en wiet. Twaalf jaar van mijn leven dwaalde ik af naar beneden. Wat zo onschuldig leek, Beheerst mijn leven tot op heden. Negentien jaar en daar zat ik dan, een studentenkamertje in de binnenstad. Ik herinner me nog goed, dat ik toen toekomstplannen…

Waarom gevlucht verschrokken Voor mijne grijze lokken? Terwijl ge in lentepracht Nog jeugdig staat te blozen, Mijn gaven niet veracht! Ziet gij niet in de kransen Hoe lieflijk leliën glansen Gestrengeld tussen rozen?…

Een liedje van herhaling, zing ik, een wijsje van weleer neurie ik, tik met mijn vingers een deuntje op de maat van een lang vervlogen hit, wanneer ik het jaartal van uitkomen zie verschijnen, denk ik shit, wat word ik oud!…

Zou jij ernaar willen streven De jaren van ellende met jou Die toch al zijn afgeschreven Indien mogelijk Aan mij terug te geven Dan had ik door jouw genereuze gebaar Nu minder grijs haar En gelukkig meer tijd om van te leven…

als het papier is gescheurd doch nog niet het beeld werd gevormd dat ik daarna voor ogen had in tonen gekleurd komt de sound later tot leven het ritme van de trom kwam in mij weerom heb hem weggegeven ergens in Amerika als mijn Afrikaanse roffelaar die er moest leven maar dan denk ik terug in razernij aan ons verleden dan transformeert…

Waarom moet wat is steeds maar weer wijken op elke lege plek worden huizen gebouwd en bomen gehakt,het zijn iepen of eiken want dan zijn ze ziek of anders wel oud. Nieuwe gebouwen moeten daar dan verrijzen dikwijls een bank en vaak een kantoor, ze krijgen dan het uiterlijk van grote paleizen. Men vraagt zich af, hoe lang gaat dit door. Veel…

Sorry is zo gemakkelijk te zeggen als je het niet meent. Sorry kan je tegen iemand zeggen na een schop tegen je been. Sorry is pas moeilijk als je het zegt met je hart. Een echte sorry komt moeilijker over je lippen dan je had gedacht. Dus gooi niet gelijk sorry na alles wat je hebt gedaan. Een sorry is pas echt, als je beseft wat je hebt aangedaan…

Ik voel mijn leven door mijn vingren vlieten, dat leven zonder liefde en zonder zegen, en de allerlaatste hoop dit hart ontschieten, zo afgebeuld langs alle martelwegen. Geen trouwe borst zwelt ooit de mijne tegen; geen milde hand zal mij genadig gieten den zoete wijn des levens. Kalm bewegen in teer genegen zijn en zacht genieten!…

Zomaar een gebed Dit jaar heb ik geen vrucht gedragen alleen druppels armoede. Wat heb ik gegeven? De dagen ben ik begonnen met de scherven van gisteren bladeren die geen schaduw geven. Verchroomde woorden gaf ik gespoten over een laag roest. God..... ik ben zo bang dat er mensen zijn die door mij innerlijk van kou zijn gestorven…

ze zit in het raamkozijn, amper zeventien jaar het dikke golvende haar beweegt zachtjes, oh zo zachtjes in de wind de zon kust haar jonge huid ze droomt haar leven spannend, waant zich de dochter van een Arabische prins zijn lieveling natuurlijk ze is nog ongerept maar voelt zich toch al zo vrouwelijk veel klasgenoten hebben al een vriendje…

Bijzonder lastige ouders die bezat zij die steeds wel om iets moeilijk deden Ze voelde zich daarom nooit echt vrij zich gewoon, als een tiener, te kleden Haar haar, ‘t zat eigenlijk nooit goed althans volgens haar ouders dan toch Maar het bedekte toch menige sproet en als ‘t nu niet zo was. Wat dan nog Wanneer ze eens uit meende te gaan…

Als ik in stilte aan je denk, vraag ik aan mezelf : waarom was ik boos het was makkelijker als ik voor zo'n gevoel koos maar toch voelde ik verdriet waarom wist ik toen niet Dus als ik nu in stilte aan je denk denk ik aan die momenten samen dat we zoveel dingen deden, dat we echt verbonden waren en ik heb spijt spijt, dat ik dat…

dit moet het ergste zijn meer dan de onwetendheid de zekerheid van besluitloosheid een dilemma tussen goed verstandig of slecht gevoelig en geheel niets doen het wachten op een hellend zwaartepunt tot het omvalt en niet meer terug kunt behoed me voor het gevaar of is het al te laat…

De scherven in mijn leven Brachten mij niet vaak geluk Alles wat volmaakt kon zijn Ging uiteraard weer stuk In ieder heel klein lichtpuntje Zag ik geen nieuw begin Na weer een rot deceptie Verloor ik de moed er in Vol dagen dat het niet echt loopt Gevangen in een nacht Je bang bent Soms wanhopig hoopt Op iets dat op jou wacht Verloren in…

Spijt van het verleden. Spijt op de achtergrond. Spijt moeilijk om te delen. Spijt dat ik ooit voor je stond. Het geluk staat geportretteerd. De eeuwige lach van mijn schat. Geluk op één foto geïllustreerd. Maar spijt heb ik nooit gehad.…

eigen loslippigheid deed haar de das om hij kijkt er niet van op gewoonweg reuze stom te veel verteld aan even zo veel - vrinden - uiteindelijk konden ze het blijkbaar toch niet zo goed met elkaar vinden . samen niet door een zelfde deur eigen loslippigheid ja, ja daarvan heeft ze nu meer dan spijt…