Alle inzendingen over Doop

tedere ik doop nu mijn zachtste penselen voor jou in het rode karmijn in violette kleuren schrijf ik blinde zinnen vervuld van je beeld krijt ik bloedrood naar de maan heel me aarde open beeld gehuld in sagen van het oude woord ik heb nog steeds geen huid tegen oude stormen kom verwarm je bij de open haard waar de rode…

, is 'n Uitspraak inmiddels gevleugeld Zijn passie en zijn fanatisme Wij bezorgen samen met plezier Vullen dan diverse bussen Bij alle soorten van weer echt fier Na zijn laatste Bus die dag, krijgt hij dan Een elastiek Een collega nog Vroeg in de dop Met potentieel Fanatisme om te vousvoyeren…

Ik heb rozen zien verwelken mieren die bleven hopen bijen zich te buiten gaand aan rozenkelken en in gelukzaligheid onder dopen Heb me door wolken laten bedriegen me mooi weer voor laten liegen en gedurende al die tijden heeft het leven me stiekem van jong naar oud laten glijden In de gaten had ik het niet maar het was mooi en ik was blij…

Je hoorde hoe zij aan kwam lopen Haar ene schoen was rood van kleur De ander blauw, inferieur Zij die zich niet wou laten dopen Met aan haar schoenen rinkelbellen -Als was ze eerder dier dan mens- Voldeed zij braaf aan heersers wens Zich als een Joodse op te stellen Geschift, de dwazen die bedachten Hoe een bevolkingsgroep te merken Met…

Een linnen doek penselen kwasten palet tubes olieverf zonder dop onberoerd in zolderhoek verstopt onder voddig besmeurd kleurig doek -oude hobby- houten ezel -schildervriend !…

Vingers dopen wat verhuld in handen wordt gelegd ontvangen licht van boven of schijnt de zon in nagels? Jij legt in bloemen uit wat me warmte geeft en laaft me tot de nacht zich aan ons mededeelt. De ijzeren hemel breekt vlinders leggen zich stil slaan poeder uit vleugels rollen tongen vol genot.…

ik zie het weer voor me een greep naar een kindje een snelle gestolen knuffel vanuit haar diep verschrompeld resterende moederwarmte een moeder schreeuwt angstig laat los – wat met pijn, jaloezie en kwaad gebeurt ze beseft wat een kansen de dope haar heeft ontnomen ze blijft alleen scheldend staan ziet ze weglopen haar dromen iedereen…

DE VOETBALVROUWEN Ze komen pas maar op het zijn geen dames(tjes) meer in de dop. Met wapperende haren, handen en zo meer, op en over het groene (Ten Cate?) gras, zonder ene jonge-heer. Geen twijfel mogelijk let op; voetbalvrouwen go to the WERELDTOP!…

mijn zwarte piet toesteken maar je bent te lief om dief met mij te zijn ik was niet wit wat zwart moet wezen ik grijs in geld om daar te zijner tijd nog iets van op te steken ik rook pecunia altijd al van verre gooide de duurste olie op het vuur van vele mooie sterren maar de wind heeft mij geen eieren gelegd de lege dop…

gehavend en zich voortdurend lavend hinkt de VierMijlloper de glorietocht moeizaam uit het publiek en de muziek interesseren de VierMijlloper geen fluit met pijnlijke benen en bloedende tenen zoekt de Viermijlloper zijn tas met kleren op eens maar nooit weer tot de volgende keer zegt/denkt de Viermijlloper Olympiër in de dop…

Mijn vers vertikt het om te lopen ik ben wanhopig, gefrustreerd en boos, ik pieker me ongans en wezenloos trek alle trukendozen open maar kan mijn pen ook wel in water dopen. Al staar ik dagen naar een sloot met kroos: mijn vers vertikt het om te lopen ik ben wanhopig, gefrustreerd en boos maar blijf op betere tijden hopen.…

Het licht legt de vrijheid open zodat zij haar hart erin kan dopen.…

dreef beschreef met levende woorden zijn langzaam sterven op de waterspiegel hij gaat land en hemel niet beërven maar zal zich in veelheid van zaden op toekomst beraden had de pech dat een bliksemschicht hem heeft geslecht door brand dacht hij al in de hel te zijn beland de sloot redde hem van een acute dood een onverwachte doop…

Wat wist ik van bloeien, amper in de knop terwijl jij groeide van bonenstaak tot volle wasdom in vruchtrijke dop het was toen zon mijn blaadjes spreidde en lenteregen mijn hart deed springen dat ik mij honingzoet aan je voeten vlijde ik keek op naar jou, zo groot, zo machtig de wind en jij speelden een spel met mij zanderige voeten vochten…

Ik de kip Hip Verhip Een streskip Moet je mij vragen Ik kan de boel behagen Ik kan mijn ei kwijt Tot ieders spijt Leg ik dan een krom ei Dan ben ik blij Is het een half ei Dan is er geen strop Want ik vul de dop Ik zal mijn eitjes warm houden Voor de haan Zonder banaan Zoals die rare snoeshaan De gekke kip Die kakelt als een haan…

dat het in Gods toewijding beschut mag groeien dartelend, vrij als de wind toch als een faire bloem mag bloeien Zijn hand telkens mag vinden in het gedruis, de doolhof die richting mag kiezen vol spirit, brengend Hem lof dat het levenswater de innigheid over deze dag in een triomf van geloof hoop en liefde stromen mag * Bij de doop…

gelaten op het linnenwit bergden calvarié donkerden de wolken je riep drie keer de vader aan toen was het goed een lans vergoot het water en wat bloed vrouwen legden af wat jij gegeven hebt rolden zware stenen voor het graf waar uit jij weer bent opgestaan op paasmorgen kerken mensen zonder zorgen de erfzonde is voorbij met doop…

Al een poos zonder lucide dromen was ik mijn lichaam met warm water schoner dan voorheen, het vuil spoelt weg een trein uit het verre Noorden brengt ons verse dromen het is de tijd voor zoete pret ik wil puur zijn voor wat komen gaat nu mijn dromenland ons samenbrengt in het mysterieuze spel van de liefde al lang geen fantasie meer doop…

Zijn ogen in dode kassen zijn handen star en doof zijn benen stram, knikkend doolt hij verdoofd door lege straten. Tijdmachine, wekamine, wachter over deze lege stad in regionen van gestolde tijd: nergens meer komt zijn blik tot rust in deze onbegonnen werkelijkheid. 't Liefst wil hij vergeten: de hunkering van zijn handen de koorts…

En tussen de muur die kan zwichten als liefde weer roept voor een doop schrijf ik deze woorden in dichten.…

Ik besloot niet om het halve ei te kiezen, dan, toch maar de lege dop! Ik had toch eig'lijk niets te verliezen, en, hier kom ik- ook wel boven-op... In de liefde kun je niet delen daar is Liefde te kwetsbaar voor... En, met liefde kun je niet spelen, dus, ga ik alléén wel door...…

die boven alles en iedereen was uitgegroeid tot symbool van liefde en begrip in het menselijk samenkomen en zijn weg waren de scherpe randen van agressie en intolerantie verdwenen in vriendelijk warme handen en een lach om blij te zijn jij vroeg niet om te buigen wel hoopvol te wuiven met enthousiasme dat als de eerste doop…

Drie kleine prinsjes één prinsesje in de dop oma van deze te zijn is helemaal top.…

ogen “mam ik ben zwanger” Jeetje ik was zo verrast ging wat later de stad in kocht een pop en een rode kerstsok Wat was je welkom meisje De tiende juli nu alweer twaalf jaar gelee kondigde jij je aan Het was of je er altijd al was geweest Houden van kreeg een nog diepere betekenis Je bent en blijft mijn lieve schat nu een tienertje in de dop…

Men pen zal ik Oostindisch dopen, ik zal van zinnen een zilvergazen webje spinnen, mijn adem langs je ogen blazen, je smaak verlengen met gezoete room. Hebben je duivels nog niet afgedaan, ik ben een engeltje, ik ben van wind en rag, een zomerdag, hoe het begint, ik ben het maar.…

je hoeft slechts te kijken en je tovert- mijn glimlach straalt van wang tot wang voel ik verjonging die het beste uit mijn mens-zijn haalt en langs mijn lippen glijdt de spijt om alle tijd die zonder jou voorbij sloop slaap maar in de kom van mijn bestaan houden mijn handen je ten doop en samen gaan we deze weg waar ik onweer ver…

Hij rolde erin en met Soundgarden lag hij lange tijd op kop als grunge-musicus, de dope vloeide rijkelijk en nekte hem, maar hij rekte formidabel de treiterij van de depressie, snoof en spoot zich naar een gigantische plus, totdat de kindstem in hem zei 'De illusies zijn te zwaar!'.…

Woorden schieten soms te kort En ik voel me verward, Maar ik doe dit uit liefde Omdat Hij woont in mijn hart Voor Hem heb ik gekozen Ik wil bewust met Hem leven Zoals in de bijbel staat Me door de doop aan Hem overgeven Dwars door verschillende ideeën Overtuigingen, religies en verstand Wil ik het water laten wassen Mijn leven leggen…

Wat een wereld is dit toch, Onverdraagzaamheid ten top, Niemand die meer iets wil delen, Nodeloos geweld door criminelen in de dop. Elkaar op straat begroeten, Vindt men een dom idee. Van alle regels die ze moeten, Ongedurig, chagerijnig en ontevree. Normen en waarden doen er niet meer toe, Elkaar het leven zuur maken.…

En weer houd ik ons kort geluk ten doop. Verbitterd zoek ik naar een laatst bewijs Van liefde's gelijk, welhaast zonder hoop. De hemel dekt zich met een woelig grijs En door een verwoestende regen loop Ik de poorten uit van het paradijs.…