JUNKIEVERDRIET
ik zie het weer voor me
een greep naar een kindje
een snelle gestolen knuffel
vanuit haar diep verschrompeld
resterende moederwarmte
een moeder schreeuwt angstig
laat los – wat met pijn, jaloezie
en kwaad gebeurt
ze beseft wat een kansen
de dope haar heeft ontnomen
ze blijft alleen
scheldend staan
ziet ze weglopen haar dromen
iedereen kende haar
in een krantenartikel gelezen
gevonden op een bankje
haar hoofd gebogen
als een dank je
dat hij eindelijk was gekomen
ze was klaar
Inzender: C.A. de Boer, 28 april 2020
Geplaatst in de categorie: afscheid