inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.796):

JUNKIEVERDRIET

ik zie het weer voor me
een greep naar een kindje
een snelle gestolen knuffel
vanuit haar diep verschrompeld
resterende moederwarmte

een moeder schreeuwt angstig
laat los – wat met pijn, jaloezie
en kwaad gebeurt
ze beseft wat een kansen
de dope haar heeft ontnomen

ze blijft alleen
scheldend staan
ziet ze weglopen haar dromen
iedereen kende haar

in een krantenartikel gelezen
gevonden op een bankje
haar hoofd gebogen
als een dank je
dat hij eindelijk was gekomen
ze was klaar

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 28 april 2020


Geplaatst in de categorie: afscheid

5.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 112

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)