Alle inzendingen over Dorre Aarde

Voel de aarde, woel de aarde ruik de aarde om je heen zoen de aarde, zoek de aarde Maak je met de aarde één. Aai de aarde, zaai de aarde Maai de aarde, één groot feest Wroet de aarde, voed de aarde Vang de aarde in je geest.…

Al is een horrorfilm nou nóg zo slecht, Een kerkhof vormt er altijd het decor, Met bliksem en een wind van tien Beaufort; Helaas is het in Springfield levensecht. Een plu bij onweer dragen is niet schrander Je weet toch: wie een kuil graaft voor een ander...…

Aarden in het hemelse geeft ons vurige gloed. Wij zijn in de volheid van de maan. De zon heeft nu geen schijn van kans.…

ken je de plaatsen waar de aarde ademt, waar heden en verleden samengaan, en dus de tijd wel stil moet staan? voel je de plaatsen waar de aarde ademt, voel je het kloppen van de eeuwigheid, in een ritme zonder tijd? oh, bewaar de plaatsen waar de aarde ademt, het zijn de schakels in de keten van altijd weten en vergeten……

En ik ben slechts enigszins begaafd In voelen van dat wat God behaagt Zo dwaal ik tussen sterrenbeelden en Al de aardse krachten die mij verdeelden Tot een door de geest verrijkt dorp Dat mij weer plaatst in het heden En in het spel voor jou de volgende worp…

oh heer en meester vergeeft mij mijn zonden ik bega gekweld zij die kwellen een groot schuldig geweten ik onderga daden mijn ondeugd onheilsgebaren beslecht uw paden ik loop genadeloos vlam ik vuur mijn vingers tot blaren beklemd de dag des oordeels ik neem verantwoording geteisterd mijn ziel want toegestaan mijn voordeel…

o aarde, en zal u hier en Hierna vieren met kinderlijk verbazen.…

Zoals ze leefden zo liggen ze hier ook begraven, dicht op elkaar, bijna hand in hand. Spandiensten verleent men elkaar tot op de rand van de dood. Blinde paarden draven erheen, met koetsen maar zonder koetsiers. Het is het geheim van de hemel. Zo hoog komen de mussen niet, waar de zwaluwen buitelen, tuimelen door de geweldige ruimte.…

Centrum der aarde, vermenigvuldigingsfactor generatoren in actie, georganiseerd vluchten oorzaak in het heelal, intelligentieverschillen het openstellen verdwenen, leerproces komt op gang velen zullen begrijpen, wij zijn de geroepenen het uit zich overal, in alle lagen der maatschappij eerst nog onwennig, resultaat acceptatie niet meer te stoppen…

In verbinding met het diepe het wijze van de aardkorst wat aanbid je meer dat wat je voeten voelen leggen je handen neer daar in dat aardse diepe waar we samen sliepen rusten we samen weer.…

De aarde is zo prachtig geschapen! De bergen die met sneeuw bedekt zijn. De wolken die zweven langs de lucht. De zeeën met hun donderend gebrul! De dieren die leven in de bossen. De mens: laat hij het niet vernietigen!…

uit aarde ontstaan moeten we geen angst hebben in haar te rusten…

Vandaag heb ik het bos beleefd aan het eind van een seizoen het was een zonnige zondag ik was in mijn goede doen een lange wandeling over brede maar ook enige enge paden zo trappelende door het bladerdek kon ik me uitstekend ontladen mijn hoofd is nu helemaal leeg je kunt best wel zeggen kaal als ik zo rond om me heen kijk worden we dat…

(Op de wijs van 'She's the One' - zie link.) Zij is jou Zij is mij Zij is ons Zij is vrij Wie zal haar beschermen Haar beste beschermers Dat zijn wij (Wie zal haar beschermen Haar beste beschermers Dat zijn wij) Want zij lijdt Zij heeft pijn En zij strijdt Om te zijn Haar regen en tranen Zijn de oceanen Dat zijn wij…

Kronkelende wortels in de aarde zoeken naar dat wat vruchtbaar is Veranderen in diverse soorten grond dat wat zichtbaar is doet onecht aan Buigzaam zijn de wortels in de bovenste laag grond. Los zand voldoet slechts wanneer de zon van boven voedt, de dauw het zichtbare aait en stralend licht voor een glinstering zorgt.…

op de dodenakker hoorde ik in de hemelbestormende blauwe stilte het kleine grote verdriet met mijn voeten in pasgeboren aarde zag ik de verweven lijnen van zacht waaierende vleugels het wilde niet donker worden in deze magische nacht ik hoefde niets te begrijpen…

De aarde likt haar wonden Mensen blijven binnen Covid lijkt te winnen Vaccin nog niet gevonden De aarde likt haar wonden Mensen nemen afstand Een crisis in het land Bedrijven zijn verslonden De aarde likt haar wonden Mensen steunen elkaar Overheid komt met gebaar Maar wie voedt alle monden De aarde likte haar wonden Mensen overleden…

Op deze aarde waar altijd wel ergens gevochten wordt en gemoord, gecrepeerd en honger geleden, zijn zonderlingen te vinden die soepgroente op het brood eten en anderen die zich moed indrinken om een muis dood te slaan.…

met niks dan goede moed probeer ik het berglandschap te overzien ik loop tussen struikelblokken jouw voetstappen tot de mooiste plek de laatste berg waar jij achterbleef en ik niet gaan kan…

dat ze van ons houdt is onwaarschijnlijk dat ze ons wil houden lijdt geen twijfel zo stevig trekt ze ons tegen zich aan dat gewrichten almaar harder gaan kraken en wij blijven wel koppig ontkennen dat ze met ons kan doen wat ze maar wil trachten vaak aan haar greep te ontsnappen maar langer dan een dag laat ze ons niet los op knieën dwingt…

Aarde, wat heb je meegemaakt? Wat is in alle eeuwen gebeurt? Aarde, wat is het dat je raakt? Waardoor ben zo je verscheurd? Aarde, wat is je droefenis? Wie heeft jou dit toch aangedaan? Aarde, wat is je grote gemis? Wat het leed waarvoor we nu staan? Aarde, waarom ben je zo moe? Welke strijd moet je nog strijden?…

als thuis mijn vingers over stukjes landkaart schuiven hangt de wereld voor zolang het duren kan van reislust aan elkaar geef mij een atlas ik draag hem op mijn rug over de aarde ik loop de barre sneeuwnacht in zoek verglaasde kiezels in woestijnen in mijn geest verborgen de reiskracht zoveel groter dan ik mijn vingers…

[Dit schreef ik voor iemand] De aarde Als je de aarde moet verlaten door een ziekte is dat vreselijk, want het leven heb ik nog zo lief. Met heel mijn hart heb ik zo veel mogelijk gegeven aan andere mensen in mijn leven.…

Aarde, je schittert met je natuur vol schoonheid in alle kleuren…

Het dorre land Onder mijn voet Ik wil hier niet zijn 't Is dat het moet 'n Dorstige mond De hemel brand Ik kniel neer In het hete zand Ik geef me over Ik laat me gaan De hoop, het leven Ligt voortaan In zonnehanden Zonneklaar Vandaar Dat ik me geven Zal…

Op vleugels van de lente laat ik mij dragen door kleurrijke strelingen voor het oog, die vanuit zwarte gronden mij betoveren Mijn wintergaap verandert in een voorjaarsglim, de dorre maanden lijken slechts een hersenschim Wéér is het de lente gelukt om mijn gevoelens te veroveren.…

Ik scharrelde met mijn handen wat dorre herfstblaren weg in de tuin toen ik sneeuwklokjes hoorde kleppen aan mijn hart hun blanke schoonheid ontsprongen uit donkere winteraarde jubelend klonken ze over de beginnende lente en de eerste zonnestralen gingen lichten door mijn ziel…

op een dorre kreunende tak van de eikenboom krast een kraai in het schrale najaarslicht herfstblad valt weerloos in de zompige poel troebele droefheid sijpelt in het hart voorzichtig wrijven mijn koude handen het najaar zacht uit de ogen…

Zoekt hulp geweldloos op deze hete aarde. Weest niet boos, maar herstel je waarde. Zo kunnen we Hogeren tot voorbeeld zijn. Dan is 't logeren op aard nog eens fijn. Want huis en haard is vaak nog een mijn.…

Wolken zijn het bloed van de Aarde, mijn moeder -- het bloed van mijn bloed.…