inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 60.764):

aarden

op de dodenakker
hoorde ik in
de hemelbestormende
blauwe stilte het
kleine grote verdriet

met mijn voeten
in pasgeboren aarde
zag ik de verweven
lijnen van zacht
waaierende vleugels

het wilde niet
donker worden in
deze magische nacht
ik hoefde niets
te begrijpen

Schrijver: J.Bakx, 18 september 2016


Geplaatst in de categorie: overig

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 113

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jeroen Splinterman
Datum:
18 september 2016
Ik vind het een heel mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)