aarden
op de dodenakker
hoorde ik in
de hemelbestormende
blauwe stilte het
kleine grote verdriet
met mijn voeten
in pasgeboren aarde
zag ik de verweven
lijnen van zacht
waaierende vleugels
het wilde niet
donker worden in
deze magische nacht
ik hoefde niets
te begrijpen
Geplaatst in de categorie: overig