Alle inzendingen over Spot

Ik stelde voor 'n avondje "vleugels maken" leek me wel wat voor dichters eerst nog gevleugelde woorden opgezocht in de van Dale daarna papier,bamboe en bisonkit uit m'n lade lekker frobelen 't laat zich raden maar 'n ruzie en 'n twist 'n vuistslag hier, 'n muilpeer daar Snel ging ik op eigen vleug'len was voor ik…

Zo graag wilde zij reageren De dichter belonen, minstens bevragen Een pluim...in z'n gat wat pauweveren? Maar zou deze die weelde kunnen dragen? Naast zijn schoenen lopen? De dichter moest maar teren Op haar punt een zeventje? een acht? Nou, wacht... ze zou 'm een mailtje sturen…

strelen bespelend langs de binnenkant van je bevende dijen richting de ring van jouw extase waar de meest gevoelige snaren van pure verrukking in elkaar kronkelen Nog een knoopje gaat open Jouw handen knijpen verkrampend sneetjes in mijn schouders Met trage roeibewegingen vaart het puntje van mijn tong langs de huidplooien rond jouw g-spot…

Wat is in godsnaam een elitetroep Die ze naar elk bedreigd gebied toezenden? Bij mij thuis is het ook een grote bende, Maar ik heb niks met zo’n selecte groep. Mijn noodlot is al jarenlang bezegeld: Het is bij mij één zootje ongeregeld.…

Hij wou een kijkje nemen in mijn blaas, Dus ging de uroloog mijn plasbuis binnen. Het duurde even voor hij kon beginnen, Want ‘kleine Wim’ had zich verstopt helaas. Voor artsen een mooi meegenomen gave: De kunst van diep te spitten en te graven.…

Wandelen tussen de rietkragen Waar vele vogels aandacht vragen Mensen met vele vogeltelescopen Vogelspotters die alles afstropen Je hoort de sterkste verhalen Mensen die hun vogelkennis ophalen Ervaring wordt zienderogen gedeeld Menig vogelgids wordt aanbevolen Blauwborst, rietzangers en een snor- Geoorde fuut zichtbaar op de belevingsmonitor…

Gij zult mij allen, allen kennen, maar 'k zal voor allen duister zijn; want slechts wie 'k van mijn spot zal schennen zal lichtend van mijn luister zijn. Slechts wie na de eêlste weelde-spijzen zal hongren naar mijn schampre smaad, draagt eens vóór 't aangezicht der wijzen de plooi der wijsheid in 't gelaat.…

En wanneer de eerste klappen van de spots mijn gezicht zullen verkleuren, weet ik dat ik hard zal moeten vechten om heelhuids uit de ring te komen.…

Door diefstal en bedrog leefde het onrecht voort is het wet geworden heeft het op onze muren de onbeschaamdheid van de meesters gekerfd Roof heeft hen bevorderd hun buit verplettert ons verdeelt ons wij strijden met onze weerspiegeling angst gelijk aan onze angst Zij die weten zwijgen zij die niet weten zwijgen Het Paleis lacht vol spot…

Een mens van weinig Woorden was je - Stil vergeleken Bij anderen die Zo luid te horen waren - Maar toch zo aanwezig door Je oogopslag, je onfeilbare Lichaamstaal die altijd De waarheid sprak en Waarmee niet te spotten Viel, uiting van vrede Gevonden in je eigen ziel, Nu zij er niet meer Zijn is het einde daar Van zoveel…

uit een schatkamer van beelden dansen dromen en sprookjes hand in hand op muziek van lang en kort geleden klinkt in woorden en gebeden hun gezang ze kleden zich met kleuren die spotten met gewoon in alles bruist vitaliteit breken alle banden voelen zich niet meer gevangen in het ontstijgen van de werkelijkheid laat ze komen…

Zij kriebelt het oor met binnensmonds gegiechel en de speelse spot: "Ju!" en ik word het mikpunt, de muilezel die schuimbekt onder een donzige last.…

Alweer zes maal klokje rond, daar sta ik dan, vertaal de beelden in de spiegels voor een venster waarin ik de jaarlijkse gestrooide bloesem vang, de herinneringen verdorren niet, door het leven niet verrekend, effenen ze hun voorgenomen spoor, al dan niet opgetekend door de wissel van het lot, spot met de wetten van de tijd, al is…

je trekt de wereld aan kleed het naakt naar zijn geboden, ondeugend in de laatste mode maar je lach is bloot in onbedekt plezier ogen spotten in verbazing over al die regels hier lopen zonder voeten mensen zetten naar je hand winden duwen zonder moeten tijd verwijlt in zonnestand je draait je om ziet het licht verdwijnen de hemel…

Hoe vaak moet dit nog gebeuren kleine barstjes, grote scheuren buiten gebroken, binnen verrot maar het klopt en het klopt en het klopt Zo houdt het me in leven weet bewustzijn is beleven Met mijn pijn drijft het de spot want het pest en het plaagt en het klopt In mijn keel voel ik het bonken Die oude motor blijft maar ronken Langzaam…

handen krassen cement uit de muur voren sporen met vandaag wolken grijs zonder structuur ze schrijven pijn met scherpe messen vonkenregens intellect zwermen stof nog onontdekt gaan ze me bevrijden de handen van mijn lijf of komen ze nu tussenbeiden om af te dwingen dat ik blijf muren heb ik zelf gebouwd om hoon en spot niet te verdragen…

Met de natuur valt niet te spotten. De zon overweldigd het jonge gras. Onstelpbaar lijken de tranen nu. Moeder spreekt woorden van troost. De grond broeit, kauwen pikken driftig. En zelfs de steigers staan in blad.…

zo klom ik op Vogeleiland at de kwarteleieren met de aalscholver op mijn erectie sprong in bramenstruiken en likte de doornen naakt als ik was schuurde ik mijn huid spoot mijn zaad tussen kroos en karper omarmde de wezel en hermelijn en sliep de zeven dagen totdat ik naar huis moest we eten spruitjes, zei moeder mijn broers likten…

Je hebt me echt verpest En niet zo'n beetje ook Soms drijf jij daar de spot mee Dat ik van woede kook Toch ben je lief en kwetsbaar Hou ik van jou en bloc In een relatie als de onze Is alles op de gok Ik moet er niet aan denken Dat jij niet meer bestaat Een ander mee laat delen Mij zelfs daarvoor verlaat Zelf voel ik mij nu veilig Met…

Ze diende niemand van repliek al dreven ze de spot met haar dan nog, geen woord in ‘t openbaar bevreesd voor dat vilein publiek zocht zij beschutting in de kerk want daar, bij haar geliefd triptiek van moeder, kind - het scheppingswerk – was zij gelijk ’t perfecte naakt en pas misvormd in haar kroniek normaal geboren, gek gemaakt.…

hier lig ik dan alleen omkaderd door een vreemd bed omringd door vier witte muren kleine witte kamer in groot grijs gebouw nu laat ik haar toe de vermoeidheid ze walst genadeloos over me heen als een bulderende sneltrein ze verwittigt me spot niet met mij aanvaard mij dus doe ik die starre poorten open en laat haar angstig…

De consequentie van de blauwdruk van een leven, waarmee niet te spotten viel. Blauw van de kou verlangt naar de Insulinde. De gordel van Smaragd waar de zon altijd schijnt. Een blauw gevoel van gelukkig te beleven dat voorbij is voor het kwijnt. Het blauw te lopen kent zijn voelen dat aan ademnood lijdt.…

Waarom woelen de volken tegen God, verzinnen naties ijdelheid en spot? Machtige leiders, zij spannen samen, om de val van Zijn Zoon te beramen! Laten wij daarom hun banden scheuren, touwen van ons werpen zonder treuren! De Heer die in de Hemel zit, Hij lacht, Hij spot en heeft hen tegenslag gebracht!…

portret gehaald uit Welsh land we zetten er de spot op dat is pas echt Rembrandt drijft de prijs lekker op het kost wat bruikleen verzekerd de port niemand heeft geknord bij het zien van de kunstschat het ware groots als gebaar wij juichen en klappen als zalm het nog even kan lappen in het voorbije rembrandtjaar poseerde in het Rijks…

Een rib uit mijn lijf Laat ons handelen een antwoord zijn 's Avonds laat spot ik en drijf Het duidt op een steevaste levenslijn Schepen heb ik zien vergaan de mijne heb ik desolaat verbrand oog om oog, tand om tand Met een hart vol littekens worstelt deze veteraan Maar rotsblokken verpletterden het rustloos verlangen wederom heeft het leven…

Komrij, hij is niet meer, op het nieuws een stilstaan, en ik denk aan de vele blad- zijdes die ik gelezen heb, aan zijn venijn, zijn spot en zijn humor, ongeëvenaard. De bladzijdes zijn vergeeld en morsig, maar de inhoud blijft fris en mooi, met maar één gedicht van de tovenaar op literair gebied. Ik ben hem dankbaar.…

En antwoord zonder spot, Jack, ontneem de nacht zijn wijzers, voor jou de wissers, vuige kledder over de beslagen ruit, nu bewijzen zich de pedalen en daarmee uit.…

opstandig zijn we allemaal alleen wie rolt de steen weg van zijn graf durft stilte en de knusheid van het dode leven te doorbreken ieder heeft zijn kruis van spot verraad en pijniging te dragen naar de heuvels van calvarië de vierentwintig staties te doorlopen die leven van de dood doet scheiden na de kruisiging sta op maak korte…

weer laat niet met zich spotten hemel kleurt thans grauw en grof eenzame zonnestraal schiet omlaag tussen zwalkende wolken kleurt voor even het land beneden als een aards paradijs na zorgvuldig schuiven en draaien is de wolkenmassa hecht gevormd neemt het zwerk de vorm aan van een blauwgrijze kwal siddert de atmosfeer na een flitsende…

lekker belangrijk opklaringen, kippenbuien op- en neer-quark oppervlakkig, op termijn, op de lange baan, het eeuwige alles, alles is bedekt onder een deken van beschutte eindkleuren, alles neigt tot alles 'streetview spot naakte man' temidden van aangeslibte baardgroei ervaar ik kaalheid als een beladen leegte donkere manen verdwijnen…