Alle inzendingen over as?

keer verliefd Het gebroken hart Rijden zonder zijwieltjes De zilte kus Het uitzicht vanaf de Gellért-hegy Jouw hand in mijn haar Het beste bier met de liefste vrienden Je zwaarste tranen Het vuurtorenlicht van Texel De laatste treinreis De koudste koffie De pen die het papier verslaat Het boek dat sluit Het waaien van je as…

in die afont bestaoi icke weere vor unne korte duere so is ut gewon waj icke meene as unne geruste sielefuere (iegene taole)…

Ben ik de rook waarin ik op zal gaan, de as die straks alles zal verteren. Nee mevrouw. Nee meneer. Sigaren zijn niet goed of slecht. Een mooie sigaar, dat bent u zelf. Vuur, rook en as. Dat bent u! Zo verloopt ook uw eigen leven. Aandachtig roken is meditatie. Sigaren roken is genieten.…

een uitwaaiering gelijk engelenvleugels as in verstrooiing handen gevuld met afscheid geven zachte tranen mee…

ik ben de zachte sterren die 's nachts altijd schijnen dus ga niet naar mijn graf of de urn met mijn as ik ben er namelijk niet ik leef namelijk in jou…

dorp onder lagen as en puin we zagen het beloofde land we deden niets…

Nu er niets meer van haar over is haar as al zo lang voer voor vissen blijft het voor hem slechts gissen of er in de vijver van geminkt gemis nog wat fris te vissen en te kissen is.…

icke daencke miene naoste ghie sijt unne menske as gine aender immer bende ghie daor vor miene surg as icke volle bin met traone ende lit icke voele me daen so geborg ende vele mere as ghie ieglich wit miene stiele is nimmer so enig tu segge ingekeert is mere dun weghe die icke gaone geve is vaok better uut te legge daen unne daenckewelle…

Future exceeds with ease The borders of dimensions The unknown variation Of what has been Funneling chances A rapid of time Creating what we know As the past of present Objectivity can only be kept On the passage of future Known as present Becoming a past stray…

as daar te dromen en ik zal er verder niet over schromen om te bidden in twijfel of iemand het ziet zijn trouwe aanwezigheid rust in mijn verdriet.…

vormeloze drift blind graaiend op de geur je verbrand gezicht al deels in as verhult slecht het besef dat dit je laatste masker was…

De asbak zwart van as De koffie zwart Hmm Totdat ik dacht dat de koffie de asbak was En buiten sneeuwt 't Alles wit…

raak me niet aan zelfs je schaduw heeft mijn huis verteerd mijn eiland brandt erbarmingsloos op dit uur raak me niet aan ik schoffel al eeuwen as uit het vuur.…

Als laatste rest, … as best.…

De hogesnelheidslijn Als je op internet moet zijn Snel as hel. Met de snelheid van het licht, Stuur ik dagelijks mijn gedicht.…

jaloers, want zo vertrouwd, zoals jij rouwt om een ander moet ik soms ook doodgaan, niet bestaan voor tranen die je huilt niet om wat was boven mijn as als voor die ander?…

Zijn zee van zijn Wat hij in leven dacht te zijn was slechts een druppel schijn wat hij in wezen was was veel méér oceanen vol meer nu koester ik enkel nog de mooiste herinneringen en zijn as…

Wat zel je in t ind as ain van de twij lampen t nog dut, wat noar dokter as pien mor verschut en wat klok op te hoalen as tied zo al haard genog lopt Blief nog, wat zel ik domt in opklopte koamer allain, leutje maaid van Jan Stain, k wait mor naauw woar of kovviebus staait.…

Herfst heeft zijn intrede gedaan dat is duidelijk, oh ja je ziet de blaadjes vallen gaan tollend om hun as ook nog.…

De dag vol as en striemen het licht slechts in mijn hoofd waar doelen stenen reuzen bleven en lichaam slechts het woord…

Smeulende as herinnert hoe het was oplaaiend vuur van korte duur Lucifer als mens een vrome wens verdoemd tot de hel daar brandt zij wel…

Deze as bewijst dat je was. Zoals je was.…

eens was er een kok in Zuid Laren die dof in de as stond te staren hij riep keer op keer ik weet het niet meer hoe trek je nou soep van sigaren…

Drink dus nog een tas tot 't vallen der as alvorens uw ramen te gaan wassen !…

onstuitbaar draait het vuurrad wentelingen rondom het pentagram der zuilen waar in de navel van de vortex in een loden schrijn de as van het zijn in luwte rust…

verwaaid als as besef ik pas de vierde mei door beelden en door woorden het klinkt verward oneerlijk hard hun dood voor mij betekent vrij…

Treindeuren sluiten zich we glijden richting kust maar gelukkig ook langs de Bozar met zijn geëerde kunst Daar wacht een vernissage met bubbels en cullinair vertier en wordt een groots Vlaams schilder uitbundig gevierd Verwachtingen ... hooggespannen druk zowel voor de hapjes als voor deze bijzondere kunst Objecten staren ons net…

hy kin springe as in liuw, slûpe as in gleone boarre, him wrakselje út in aai, beammen befrisselje en faaks sels lôgje as in nije leafde do soest him delhuffe kinne mei ien poat, of him fûl tebek sifelje, ferdiggelje litte mei ien eachopslach, of oprôlje as in slange. Ja, en ek wol sêft útdôvje litte, mar fêsthâlde?…

Anima, Spiritus - Ziel en geest die Ten diepste in dit Lichaam wonen en mij Maken tot de mens Die ik ben - Worden geprikkeld door Wind en lucht, Gedachten ruimen met De wind die waait uit Het verkoelende oosten, Bewegen mee met het ritme Van mijn adem aangeblazen Door de deining van de Oneindige zee in het westen - Windstilte…

De sterrenhemel: een koninklijke mantel – om moeder aarde.…