Alle inzendingen over boos

Verveeld Geïrriteerd Boos Kwaad Ziedend Hysterisch Schoppen Slaan, Stompen, Knijpen Kwaad Ziedend Hysterisch Geïrriteerd Boos Verveeld Woorden die zij nooit vergeten zou...…

Je bent blij om hem te zien Maar toch ben je boos. Boos om hem met Een ander te zien. Blij om alleen Met hem te zijn. Verdriet om wat Hij je aandoet. Maar toch ben je Smoorverliefd op hem Liefde en haat…

Er is een vlindersnelweg aangelegd om vlinders naar een ander bos te lokken. Maar of ze echt wel komen dat blijft gokken, die beestjes zijn toch aan hun bos gehecht. Misschien komt daar ook nog een vijfde baan. Of dat met veel lawaai gepaard zal gaan?…

ik loop in een bos de morgen is nog pril hoewel het bos ontwaakt is het nog heerlijk stil ik kijk naar de lucht en naar het morgenlicht ik luister naar het bos er groeit een gedicht een gedicht over loslaten en over eeuwigheid over afscheid nemen en leven in geleende tijd ik leef in mijn later mijn vroeger is voorbij alleen herinneringen…

Hou ik van je Dit is nou mijn bos, Jij bent mijn bos Mijn bos Heeft een groot hart Voor mij Ik heb een groot hart Voor mijn bos Maar “mijn” Dat is weer Te groot; Het mooie is Dat het samen gaat Met alle liefdes Je geeft Op een of andere manier Geluk Mag ik jouw bos zijn voor jou?…

Ik mocht zo gaarne dwalen Langs bos en heuvelkling, Als 'k de dorpeling Langs 't voetpad af zag dalen, En 't lied der nachtegalen De herdersfluit verving: Dan mocht ik gaarne dwalen Langs bos en heuvelkling.…

Ik ben een fan van de Formule 1 De geur van smeulend rubber doet me kicken Dus wat ze in Den Haag me nu gaan flikken Is dan ook onrechtvaardig en gemeen ´k Was aan mijn snelheidsmonster zeer verknocht Nooit meer op één wiel door een scherpe bocht…

Als er in een bos o zo verlaten een blad dwarrelt van de bomen Niemand heeft het in de gaten Er geen mens is langsgekomen Als er in een bos o zo verlaten een takje knispert of verbuigt maar er is geen sterveling die hiervan getuigt Als er in een bos o zo verlaten een geluid voortkomt uit de natuur niet eens heel bijzonder tijdens het…

zoekend naar het echte leven de gouden stralen van de zon beroeren haar ook al is het dan maar even als ik achter een rots, de zon zie verdwijnen blijf ik daar nog even in de schemer tot de verre hemel trots haar sterren laat verschijnen als je je verloren voelt eenzaam, verlaten, overspoeld door het tij kom dan bij mij bij mij in mijn bos…

waar voeten langzaam voortbewegen krakende takjes vermijden haast sluipend met schaduwgevoel achtervolgd de ril over rug en hart dat onbedoeld een keer teveel over- slaat scheelkijkend alle richtingen hand als spoorzoeker verdwijnt steeds even af en toe mag de misthoorn even blazen wanneer tot grote schrik geantwoord bijna…

ik zag de eerste herfst al oplichten in je ogen waar het donker loof in veel kleuren hing te drogen in het ruizelen gaf de wind meer contrast tussen aarde en wat je nog verder aan de hemel zag het bos silhouette al zijn winterpracht je stem zong in warme tonen de wegen naar de overvloed van afgelopen zomer die door lange dagen…

vrouwen krijgen in de zomer de verontrustende vorm van bewustzijnsverruimende hersenschimmen op een koele plek in het zwoele bos wat zij doen met hun vrijelijk toebedeelde rondingen gestifte lippen lila nagels onbebrild niet waarneembare strings is een groot raadsel voor d’argeloze dwaalgast die zich haast-je-rep-je uitkleedt al zijn…

Ben ik nu verdrietig Of ben ik erg boos Dat je zomaar onverwachts Een ander boven mij verkoos Ik weet eigenlijk zeker Dat ik niet verdrietig ben Het is een ontembare woede Alsof ik mezelf niet ken Ik ben nijdig en kan wel gillen Machteloos van top tot teen Ik wil er niet meer over praten Ik kom er echt wel overheen Liegen kan ik…

bij ochtendschemer kuierend in een poëtisch uitgemolken beukenbos kil, verlaten en leeg of ligt dat aan mij? onbewust zoekend naar dat ene onbeschreven geheim tussen mos en verterend hout een microwereld, te vertrouwd tussen vlier en Spaanse aak spinnenrag en vogels vervuld van leedvermaak; een kleine zwarte poel vertroebeld door stinkend…

Heel zachtjes rinkelt een zilveren belletje ik waak niet meer ik slaap op tenen sluip ik uit mijn bed over zacht groen mos tussen ruisende bomen op zoek naar het lieflijke geluid steeds dichterbij gloeit een magisch licht stralend en helder beter in zicht tot ik voor de spiegel sta verbaasd kijk naar het beeld het laat mij zien,…

alle luchten waren blauw uren schreden voort in kerks groen de paden op met zachte demping spelden in gebroken witte knop oeverloze zwam het hoofd loodzwaar vol voos bezinksel stevens recht vooruit moe en klam een bord zei dit is natuur gevallen bomen gaan gewoon rotten er kwam een paard met mens voorbij soms een hijgende trimatleet…

Wordt het Bos of Balkenende? Geef mij nog een maand de tijd Want door die propaganda praatjes Word ik aardig afgeleid Bos zijn glimlach in de spotlight Hoe draagt een premier zijn haar? Zij praten over hun ambitie Maar vooral over elkaar Waarom zien wij ze zo veel? Moeten zij het land niet runnen?…

Als ik in het bos loop en een vogel fluit dan voel ik mij heel prettig ik voel mij even uit. Ik snuif dan diep de lucht in van het frisse groen en als ik ook kon fluiten zou ik dit zeker doen. Het liefste naast hem zittend naast hem op zijn tak lekker samen fluiten geheel op ons gemak.…

De boswachters wensen geen agressief bezoek in hun bos. Met kabouters en paddenstoelen mag je nimmer knoeien. Daarom willen zij een wapenstok, pepperspray en boeien. Baas in eigen bos slaan zij er binnenkort lustig op los. Een zoemende mug met een pistool of glimmend vlindermes, dat is het gevolg van afgeladen boswachters aan de fles.…

van de tijd die mij overweldigen en wegdragen, een week ben ik onvindbaar Alleen het bos ziet mij terwijl mijn lichaam mediteert en niet weet dat ik besta…

Ga niet slapen met boze gedachten met de rug toegekeerd verwijten als wapen tracht te verklaren poog te verzachten opnieuw geprobeerd... ondanks bezwaren Niet tot morgen de toorn laten woeden de bitterheid voeden Beter elkaar borgen…

Door mijn nog wat Amsterdamse ogen loop ik zo de verbazing binnen Oud bos in de stad Hond D weer eens mee die vanzelf doet wat een hond zoal doet in een bos. De armen van reuzen met handenvol groen wuiven boven ons naar de stad en de zee.…

Na veel kritiek op Bos staan wij versteld Eerst zeurde iedereen dat hij zo draaide Maar nu hij onze zuiderburen naaide Is Wouter Bos opeens de grote held Want omdat hij voor onze centen vocht Stijgt ook zijn waarde, ja wij zijn verkocht…

Iemand vertelt een oud verhaal over twee eiken die te dichtbij stonden - elkaar het licht wel gunden - maar rug tegen rug verder moesten. Tot eens een herfststorm die nooit voorbij leek te gaan, plaats maakte. Takken begonnen naar elkaar te groeien. Als een late omarming. Onder hen: de eerste witte bloeiers, zoals het altijd…

therapeutische bewegende handeling maar terwijl het zonlicht tussen boomkruinen stroomt lijk ik alles te vergeten levendiger zijn de kleuren bomen en struiken zijn bloeiend aanwezig geluiden en geuren maken mij even los dit is zo mooi en fijn ik heb het nooit geweten zo vaak met andere dingen bezig maar mijmer nu even weg in dit magische bos…

< Bos declareerde een verloren geraakte zonnebril>…

Er komt je iemand tegemoet Aan de andere kant van een Lange laan omzoomd met linden. Mompelend oefen je alvast een groet. Wat zal de ander van mij vinden, Of wat vind ik van de ander? Misschien moet je er helemaal Geen aandacht aan schenken Maar aan de bomen denken. Als de ander dat ook doet Komt het vanzelf wel goed.…

Op dik stalstro toeven honkvaste kloeken, krijgen van hun rappe kuikens trippeldrang. Gepiep, gekakel: één verkenningszang: "Hoenders, leven zien. Heel het erf doorzoeken!" Donzen en veren speurders bezoeken tuin, dan ruim land, voelen uitdagende dwang te spelen naast een boslucht zuigende koewang. Naar die tenten in roerige weidehoeken!…

Ik loop door het bos. De wind ruist door de bomen die staan in een dichte rij te dromen. 'k Ga er stil aan voorbij en luister naar hun gefluister. De bladeren ritselen. Ik wou dat ik ze kon verstaan. Maar kan er toch alleen maar naar gissen. Misschien zijn't verhalen van hun belevenissen.…

Het knaapje had gelopen De ganse dag in 't bos; De slaap heeft hem bekropen Daar op het groene mos. Toen daalden uit de bomen De eekhorens naar beneên; De hazen zijn gekomen En dansten om hem heen; De dartle reetjes speelden Om hem in struik en riet; De lieve vogels kweelden Hun allerzoetste lied.…