Alle inzendingen over dans

Hoe zalig is het, nog een kleine nachtmuziek bij de laatste dans.…

Dans en sluit de rijen uit hun schaduw onttrokken zonnen. Dans maar voort, verleg de paden, niet gehoord in klare stemmen, vér van men heeft verzonnen. Krom de weg, het bestaan is recht, dans; bloem der aarde, verbindt het mondiaal gekleurde lint met uitbottende jeugd, ontbloot het sprookje.…

dans elke nacht in jouw toekomstdromen de tango naar morgen het ochtendballet gracieus in het heden door stijlvol begrip wentel jouw leven een pirouette waar de wolk der zuchten jouw lied bespeelt dans in die dromen het leven met mij…

Dans me, als de mus in jouw hand met zijn fluit de zon bezweert Dans me, als je schaduw met de wolven naar de maan terugkeert Ay Ay Ay Ay In stille klanken Dans me liefje dans.…

Ik ben een stad, zeg je, en ik ben mooi, dans in mijn straten, kom. O ja mijn liefste ik bezoek en woon en dans en zing het hooglied dat je bent…

Eerst dansen op de bank, dan glijden van De leuning van de trap en dán, en dán..!…

dans met mij op straat de notenkrakersuite hazelaar geeft oogst…

al spitzenlopend sluip ik weg van het toneel en ontspring de dans…

heb ik gestrikt Een oogje hád ik op haar Zij was in voor een flirt Haar dans kon ik niet ontspringen.…

De bakkersleerling Daan van Geel wou zijn diploma halen, maar had problemen met het meel en vreesde om te falen. Hij zocht de bloem, bestemd voor koeken, die hij voor kerst moest bakken en ging die in een bloembak zoeken in plaats van in de zakken. De baas van Daan was niet zo blij en dacht: 'Hij zal wel zakken.…

DE DANS Hier wiegt de dans. Een regisseur speurt alle zalen af op zoek naar haar. (Zoals de schilder almaar zoekt, die éne toets niet vindt) Hier deint ze DE DANS Ik ben de enige die haar nu ziet.…

dans dans het stijgt naar boven en zakt naar beneden o schoonheid jij gaat wat beleven alleen wanneer het bloed wederkeert weet ik ik zit hier totaal verkeerd.…

dans je mijn scherven nog fijn kristallen tonen verwonden je voeten pijn is een maat vereist concentratie losheid gevangen in haar achterban de dans is voor twee strak langs de vloer door ontmoeting onrustig in het knarsen van zand de strepen het vuil kwamen later ruimte voor twee werd gevuld met obstakels al dansend verworven…

Woorden spelend laten rijmen Rijmen op het ritme van een dans Dansend naar de volgende regel Regels op weg naar een balans Balancerend steeds afgewogen Gewogen op een wijds bereik Bereiken de juiste mensen Mensen, door woorden rijk…

Ik dans als hinde tussen dennen in 't bos een mooie reebok maakt liefde in me los. Ik ontwaak in een waas 't was een droom, helaas.…

varens in mijn tuin spreidend sprietsend als de groen grauwe fontein op de plaza del piedro ik denk , zo denk ik aan de verloren avondschaduw en neem jou peinzend waar; een dromerig zijn je danst het silhouet van wuivende palmen kwetsbaar lachend met ingetogen pret over het plavuis van mijn verlaten liefdesplek schuurt een laatste…

mijn gedachten trippelen langs vertrouwde paadjes, op duizend korrels grind mijn ogen zingen voorbij verre horizonten, over liefde die bemint mijn dromen vliegen zonder vleugels, langs een hemelsblauwe wens mijn handen dragen jouw omhelzing, in teder voelen van een mens mijn vingers ontwaken in een zachte dans, op het ritme…

Je zei, het kan me niet schelen dat men mij zou willen strelen door brutale ogen onder de hete middagzon op ‘t strand betoverd door de melodie van dit eiland Jij hebt mededogen want je weet, dat mijn slanke dans is verbonden in perfecte balans door jouw liefdesogen…

Zij ligt hier opgerold Haar wervels kreunen Getuigen van de zucht De vloek die verstilt Het lijf dat buigen moet Uit een gestolde pose Een scha(n)delijke metamorfose Van hier naar haar Naar daar…

Op één stelt keert zij zich Naar het verzonkene Haar evenwicht duurt Het zwaartepunt schuift traag Gedragen door broze scharnieren Zwenkend en zwaaiend naar nergens De long klapt dicht Wachtend op haar kronkeling Onder neonlicht Een sober, star gebaar…

Ook de notaris is een mens zo getuige het zwaar bestempelde document waarmee hij in de regen staat te zwaaien Als je zou willen, je natte lippen als stempels op de mijne, kom dan binnen ik vergeet mijn ongelijk bij vlagen ik schaak als hij de haren droogt in de notariswoonst en als we dansen zegt zijn vrouw…

een sluier - aan de pink geknoopt - sliert om de welving van de borst in leest en heup herken je de kruik het bekken kantelt en de navel rolt over de golven van haar buik de hoge fluit bezweert de slang en zweept haar rubberen gewrichten op ze pruilt naar pa hij knipoogt naar de beul die het slagzwaard slijpt de Doper bij de kraag…

Misschien is het ietwat platvloers, en ballet vind ik ook maar gehobbel, maar als ik die broek zie, die bobbel, dan word ik behoorlijk jaloers.…

Mag ik deze dans van jou?…

ademloos maar immer nabij draagt de maan het zwarte linnen van de nacht ik word geboren in de eerste schreeuw en baar de dood, onvoorbereid het tij blijft leven door het onbekende en vertelt het zichtbare weg uit mij blind gemaakt ben ik niet anders dan wat ik ongeweten heb geweten…

Met wiegende heupen passeert ze ziet dat ik staar ziet niet dat ik haar zie denkt dat ik droom terwijl ik zit op koud steen met rondom de klei die haar voeten vergrijst vegen maakt op haar kuiten ze danst langs het steen waar in letters haar naam waar ik op zit naar haar staar naar de vegen die met haar bewegen ze danst in de klei…

Ik dans in de druppels van mijn tranen, een choreografie van pijn. Fel de akties van mijn daden. Koud, oergevoel van mijn binnenzij. Voel ik hoe zwaar mijn oogleden hangen? Hoe ik niet zie de film van Harlekijn? Hoor ik hoe dicht mijn oren klappen? Het missen van zang, van zonnenschijn?…

Ik heb er niets van gemerkt Dan dans ik maar als een Balinese Dat trekt me meer dan een Chinese!…

en trance heeft ze uit de doeken gedaan ik dans niet voor mezelf of voor publiek alleen maar voor een hoger doel ze draaide door Rituele draaidans een belevenis in Turkije…

Bedek de ogen met zijde, de oneindigheid staat er vol van, daarin verdrinken beelden in stromen tranen, die ons besprongen , verlaat de kuise wil, waaraan je bent ontkomen in een achteloos gebaar, de choreografie van een gefascineerde beweging, beloften gevoerd met zachte woorden, een dans die leeft in mijn verstrikte handen.…