de dans der manen
ademloos
maar immer nabij
draagt de maan het zwarte linnen
van de nacht
ik word geboren
in de eerste schreeuw
en baar de dood, onvoorbereid
het tij
blijft leven door het onbekende
en vertelt het zichtbare
weg uit mij
blind gemaakt ben ik niet anders
dan wat ik ongeweten
heb geweten
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 22 december 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie