inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.855):

De danspas

Ook de notaris is een mens zo
getuige het zwaar bestempelde document
waarmee hij in de regen staat te zwaaien

Als je zou willen, je natte lippen als stempels op de
mijne, kom dan binnen

ik vergeet mijn ongelijk bij vlagen
ik schaak als hij de haren droogt
in de notariswoonst en als we dansen
zegt zijn vrouw : het is al laat

doch één pas wordt ons gegund, er
zijn zomers waarin álles kan, en
waarin niemand ontkomt
aan mijn grote, droge
liefde

Schrijver: werelt, 9 februari 2006


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

5.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 463

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)