Zoals poëzie
weet jij wat liefde is
vroeg ik
toen het zicht verbreedde
in de straten van de stille stad
jij knikte
wriemelde aan mijn oren
en vroeg of je mocht
ontwaken in het licht van mijn ogen
je nam me voorzichtig bij de hand
leidde me door de eeuwige woorden
van Jan Hanlo en Andreus
en zei :
zo meen ik dat ook liefde is
ik las en las
rook aan rozen en aan lelies
liep langs bomen in de wind
en terwijl jij me bedekte
met tedere poëzie
heb ik je antwoord
schuchter bemind
Geplaatst in de categorie: liefde