Alle inzendingen over gevangen

Als een vogel door het leven, genieten van de vrijheid. Liefde word mij gegeven, tot onbepaalde tijd. En in mijn dromen is de zon aan het schijnen. Toch kan er een tijd komen waarin alles zal verdwijnen. Het is hier donker en koud. Ik kom nooit meer vrij door wat er is gelogen. Ik heb het leven toevertrouwd. Dat was dom van mij, was…

Daar waar zwijgen herrie maakt snijdt glas de laatste tranen -zwarte onzekerheid maakt het hart zo bang- daar waar vluchten de noodstop is zijn woorden gevangen in een letterspel daar waar één bloem onkruid wieden verbiedt waar één meeuw leven tekent is de geest gevangen in een slecht gebouwd doolhof…

gevangen hart gevangen geest verlangend naar onbekommerd vrij zijn ben je zelfs bang als je dit leest zo veel verdriet draag je uit het verleden met je mee zoveel wat moest stil kijk je voor je uit onbereikbaar vaak voor iedereen met alleen die ogen van jou als spiegels van jouw ziel die zeggen laat me … alsjeblieft laat…

Een vlieg of een vis, die gevangen is, is zo een bromvlieg of bakvis geworden.…

maar nooit heb ik geweten wie ik van binnen ben Warmte kon ik niet meer geven noch ontvangen van mijn lief in aanvang onkundig van de chaos in mijn ziel In mijn hang naar liefde kwam het echte in gedrang heb ik het autonome jarenlang ontkracht Te lang verlies geleden vrijheid is haar naam moet ik nu ontsnappen uit een zelfgemaakt gevang…

Wachtend op de achtergrond heel heel stil is daar dan dát wat ons bijna verliet: een scherfje gevangen verdriet…

In vlagen van verbazing jou vergaard: je ogen in een spectrum opgesloten, je handen in een lichte tinteling. En het is nu eens niet in het geding dat jij altijd zo zichtbaar ongezien moet zijn en tastbaar toch onaangeraakt. Waar het om gaat is onze liefde en jouw bewaarbaarheid.…

ik scherpte het onzichtbare glas dat alleen in kleur gevangen nog reflectie had het curfde in oplopende spiralen raakte de hemel daalde glinsterend als waterval stuiterde in duizend stukjes omdat volmaakte schoonheid slechts een moment zou zijn ik heb dat altijd betwist want ook beweging kent zijn eigen mist waaruit feniks…

nachtelijke uren donkere gedachten pijnvolle momenten niet te verzachten talloze herinneringen achtervolgende figuren moeilijk te ontkomen confronterende uren angstaanjagende dromen in een web gevangen hersenspinsels gestild in verlangen doorwaakte momenten langzaam verglijdend zonnig morgenlicht warm en bevrijdend…

in de schemering van dromen ontwaar ik eenzaamheid omhelzen doffe ogen hervonden tederheid waar een fluisterend woord haar zacht wil beroeren een lach ooit gesmoord in tranen vloeit breekt de nacht haar vurig verlangen zoekt zij haar hart in liefde gevangen…

Tussen verloren woorden vond zij hem rillend van kou in het bleekgele schijnsel van volle maan gevangen in een droom tast zij gedachten af in de zwartgeblakerde nacht en neemt zijn nevelkoude lijf in haar zilveren armen nooit meer zal zij hem laten gaan…

Zullen we ons nu overgeven aan het spel dat liefde heet durf je het met mij te beleven zodat je alles om je heen vergeet Door liefde zijn we gevangen genietend van deze roze waas waarin we naar elkaar verlangen zijn ware gevoelens ons de baas We laten ons heerlijk meesleuren op passionele vlagen van de wind pure liefde mag ons leven inkleuren…

Haar hart schreeuwt in huilend lijf zij is gevangen in leven haar plaats aangewezen in vrijheid beknot dromen scheuren in kleine stukjes papier vliegen mee met de wind steeds verder weg…

Geluidloos strijkt zij neer kijkt in spiegel van weleer streelt haar fragiele vleugels en vangt een traan Gevangen in emotie…

Krachtige klauwen doorklieven mijn ziel mijn lichaam, gedachten vol van vuur Proevend van vrijheid via mijn ogen lippen, blos en hunkering Slagen snijden tegen mijn borst stekende pijnen vol van leven Stompen verschrikkelijk., verrukkelijk binnen Mijn heupen, hals en hunkering Ik ben gewillig gevangen gedachten beperkt binnen zoete…

Gevangen in een web als een vlieg in dat van een spin. Geen kant op kunnen. Heeft dit leven nog wel zin? Het borrelt van binnen als een vulkaan die op uitbarsten staat. Uiterlijk onbewogen, bevrijding voelt als verraad. Geen keuzes durven te maken. Op niemands tenen willen staan.…

Donker sluimert in wolken avond is in zicht koude nevelt door kieren als sluipende vingers naar mij gericht winter is in aantocht ik tel de dagen van gisteren morgen voorbij en wacht dat het licht zal schijnen eindelijk vrij…

finzen yn myn eigen syktocht om neie fersen te skriuwen foar in elkenien op disse wunderlike ierde soms ferfelend mar de honger gnauwde oan it djipste ferlangen om nei de leste siken gapjend in utwei te jaen suntjes want stille wurden hawwe de grutste kreft Vertaling: gevangen in mijn…

Gevangen in een val. Alles lijkt verloren. Verdwaald in een diep dal. Zoekend in de leegte. Gedreven in een hoek. Ik kan het geheel niet vinden. Datgene waarnaar ik zoek. Dwalen in een doolhof. Een netwerk van enkel vragen. De uitweg is verdwenen. Teveel om mee te dragen. Verstoppen in het niets. Met het duister verbonden.…

Opgesloten in het huis van mijn geest knellen van vragen hoe en waarom zie ik zelf niet meer ziende blind hoor niet of slecht luisteren alleen de wind rondom draaiend laat nog enkel woorden toe licht verdwijnt zacht naar beneden neer donker wordt het duister geluid heel stil gesloten wie was ik waarom niet blij contact verstild…

Zullen we ons overgeven aan het gevoel dat lust heet durf je dat met mij te beleven zodat je alles om je heen vergeet. Door lust zijn we bevangen genietend van deze waas het is duidelijk dat we naar elkaar verlangen ons verstand is onze gedachte niet meer de baas. We laten ons heerlijk meesleuren op passionele vlagen van ons gevoel pure…

sterren houden de nacht gevangen in een zilveren schijnen van maan en droom het zwarte wijkt voor het licht zichtbaar trillend dansend rond de spiegelende ginsteringen op het water stilte houdt de nacht in haar greep wanneer een uil zacht roept in stereo een antwoord echoot het duister uiteen, hoorbaar stil als het zachte klotsen van het…

Ik ben altijd opgewekt maar voel me droevig. Ik voel mij gelukkig Maar niet echt gelukkig Want ik ben niet vrij Mij wordt gezegd Hoe ik mag denken Hoe ik mag voelen Zo hoef ik zelf niet te voelen. En het verraderlijke is… Het voelt allemaal heel erg vertrouwd aan. Precies zoals het indertijd met mijn vader was, zo is het nu met mijn…

stralend spreidde hij z'n vleugels toonde hij vol trots zijn kleuren maar voelde zich gevangen diep binnenin vloog hij over heuvels en dalen snoepte van de mooiste bloemen worstelde met zijn kracht die zich 'n weg naar buiten zocht vol energie en met zijn gulle glimlach genoot hij van zijn leven structuur was zijn leidraad nieuwe dingen…

eenzaamheid kent vaak een verleden hoe men ook de steen des aanstoots zoekt in het heden in liefde in haat de pijn kan niet worden vermeden de bezeerde ziel is dan blind, soms dagen en nachten lang men voelt zelfs niet door wie men wel wordt bemind het zijn uitzichtloze momenten in een aards gevang…

Wee mij, nu de poorten sluiten, genadeloos als een mokerslag, nu de tijd in lange slierten langs mijn levensloop zal kruipen, nu de tralies mij omsingelen als een stalen spinnenrag, nu dat wanhoop en illusie als demonen binnensluipen. Wee mij, nu 't besef van boete mij omstrengelt als een knel, nu 'k het morgenrood niet zien wil om de werkelijkheid…

Ik kijk naar boven in de nacht en zie de sterren stralen ze ogen zo ontzettend klein maar de liefde kan hier niet falen. Met mijn scharen wurm me ik in jouw hele zijn want de nacht met jou ervaren zal warm zijn, en dat is fijn. Geef me ruimte om te wennen aan het idee van een nieuw begin ik ben je trouw, nu al al heeft het misschien…

en in mijn fluister was een medelijdende blik wat een geestelijke armoede verscholen in de spiegels van haar ziel beter bleef ze in het land waar ze van hield waar ze kan zijn die ze is even werd het me heel bang te moede hoe zal ik kunnen leven in een omgeving waar haat de fluister in de wind al is en ik rilde omdat juist die…

lippen bewegen spuwen vuur met de rug tegen de muur kleur je rood de drang om eerlijk te leven betaal je met de marteldood…

Spelend met het doorschijnend licht levend glas, warmtegevende kleuren gegeven een zekervoelend aangezicht in een zwemende illusie van rozengeuren Ingeklemd tussen lichtgrijze lijnen van lood het teken van oneindige liefde voor jou gesmolten, gesneden in karmozijn en rood een voor eeuwig gezette belofte van trouw…