Alle inzendingen over ijs

je lichtte op in talloze kristallen edelsteende ijs jouw warmte liet ze vallen wit was geen verblijf maar heb genoten van de pracht hoe zon het winters eigen kleuren gaf…

Hij weet niet, waar hij zal belanden, En is met de ijs-slee al op straat. Hij schuift na Wimpje van den Sanden, Een meisje vriendlijk van gelaat. Hij klopt er aan! zij zegt: Wel Pieter! Altoos zo woest. 'k Heb mijn gehoor, Geloof mij, zeker ik verschiet er Geweldig van: wat heb je voor? Wel, Wimpje nicht!…

weelderig wild vol compassie waarin onze hemel wordt weerspiegelt en uiteindelijk uit glas blijkt te bestaan het tart geluk in elk dierbaar moment waarvoor een naam is gekozen, magisch licht om de schalen van de wereld te breken, kroont zichzelf met tederheid waaruit een nieuw embryo zich met lauwerkransen presenteert,het taaiste ijs…

ik vinger ijs op hete huid en smelt in samenzijn pegelde zo lang in korte dagen dat de zon mijn zwaarte niet kon dragen brak voordat je kwam jij zoog druppels van verlangen uit het vorstelijke hangen de splinters heb ik bij elkaar geraapt en in ontdooien jou tot vrouw gemaakt…

Het is zo eenzaam hier. ------------------------------ uit: Vos onder ijs (1990)…

Zoals ijs dat brandt.…

ik sluier de kou van je huid zie bloemen van ijs ze bloeiden seizoenen vergetend hij nam je onwetend zijn handen bevroren je jeugd verloren je lente kleuren ontdooien als ik je kus, onderkoeld regent lust neer als wat ijzel we verliezen elkaar in de winter van stilte erven slechts nachtelijke kilte…

op een halve nacht ijs is het voorzichtig gaan. nog niet toe aan zekerheden is het grijze vlies gespannen over het koud donker water, dat de illusie in stand houdt.…

Bestaat er een maat voor het pak van de slang die het menselijk bestaan wil uitproberen? Leven er slangensprookjes in de plooien van zijn hersenpan stroomt er gif door smalle aderen van zijn bloed? Weet hij van haren die in slangen veranderen van babbelzieke kraaien sist hij gedichten zonder lezers? Kent hij de plaats van de strijd…

Bij eerste lezing zag ik in de ouderwets traditionele oerfriese oubolligheden een eenheidsworst van kneuterige ijsbaantent met koek-en-zopie in de weidse vlakten tussen Tjeukemeer en Bartlehiem Doch bij nader inzien bleek het een reïncarnatie van Eise Eisinga met doorlopers, en IJ in plaats van Ei in de persoon van Maarten…

ik wist dat je ging schaatsen in je wit kristallen pak strak aan je lijf om nergens aan te haken en toch snelheid te maken als een flits voorlangs het riet dat zo zijn eigen tonen zwiept in een krakend lied in jouw cadans langs deze rij het kleurgezang met wuiven van de gouden kant voor je uit op het zwarte ijs jouw…

de grafieken van opwarming en klimaat- verandering verdwijnen als de eerste vleugjes winter en kou verschijnen dan zijn sneeuw en vorst weer troef ook al is het jongste ijs nog stroef de garderobe wordt snel aangepast met wollen trui en dikke warme das donkere nachten somberen in weinig perspectief zo wordt de mens een dief…

Een in ijs gehulde bergtop, staart de zon aan. Met tranen sijpelt het gesmolten ijs, van de piek vandaan. Sporen trekkend in het lager gelegen sneeuwdek, voelend aan het gelaat van de berg. Dat er nu uitziet als uitgeslepen merg, steen wordt langzaam zichtbaar. Koud, hard en uitgekleed, staat hij daar.…

Sterren op het ijs naast onder boven zingt met sterren zanger zingt met ster vervlakking plat platter platst tegen muur LCD-tv maatschappij denkt mee -wij!- kritisch volgen georganiseerd laat uur uitgezonden naar bed geen zorgen koopt morgen LCD-tv -‘Sterren in het ijs!’…

uit de band springt de hoge wolk in het land zingt het gewone volk in het ijs blinkt de zon die aan de hemel staat in de dag klinkt de nacht die komen gaat uit grijs groeit lichtend blauw uit ijs bloeit het licht van de kou in blauw broeit de kleur van de nacht in de nacht vloeit de dag die wacht…

Met de dansende kou in haar zachte ogen lacht ze naar het ijs dat alleen met haar onverstoorbare liefde bevriezen wil…

~~~ sneeuwwitte zwanen trotseren statig het ijs in ganzenpasjes weggebonjourde ganzen heffen hun zwanenzang aan ~~~…

Het lopende buffet, liep als een trein, alhoewel die laatste het ijs niet graag als dessert wilde!…

Van vorst, ijs, sneeuw en kou is het buiten bijna lente zie ik de narcissen staan en de sneeuwklokjes parmantig. In amper een week tijd, van ijs en vrieskou naar zomerse temperaturen tulpen in vazen en zon op de muren.…

dag in dag uit was er wel was in het jaar 1900 voor de jonge moeder die toen mijn oma was maar zou zij ooit gewassen hebben in een wak met een rivier op loopafstand van waar zij woonde in mijn verbeelding zie ik haar ook in de winter bezig in het kleine schuurtje waar het soms krakend vroor maar ik hoop, dat het werd warm gestookt…

het water strakte onder striemende woorden bevroor tot ijs voor hen die ze hoorden scherp spiegelden sterren de waarheid in het zwart oppervlak dat feilloos gerechtigheid zag waar vergeving al in rietkragen ruiste verwarmde zon het doldriest onbesuisde brak langzaam het ijs smolt wrevel en ergernis in rimpelloos verdwijnen zo dat…

uit het smeltende ijs…

over glijden op het ijs met al die gozers…

Zij schaatst niet tegen de tijd maar met jolijt geluk onder de sterren gravure op het ijs meer speels dan snedig weet dat ik naar haar kijk…

Je moet wel oppassen dat je niet wegdrijft op de gratie van haar grijs en je zodanig laat verrassen dat je voor altijd blijft verkleumen in haar ijs…

Over ijs En sloot.…

Mijn vriendin is koud als ijs Nooit wil zij erotisch knallen Morgen ga ik naar de dokter Ik heb last van bitterballen.…

Uit het land van sneeuw en ijs een beloken paradijs.…

De bonte kraai waagt zich, vooral 's winters als er weinig te bikken valt, overal en stapt vaak met kluchtige deftigheid over het ijs. "Jongens, zie je schaatsen na," zegt dan de landbouwer schertsend als hij uit de polder thuiskomt. "Gerrit van Veren is al op het ijs!" Gerrit van Veren, zo vroeg op het ijs?…

meer van het ijs te krijgen plezier op het ijs tot ’s avonds laat alleen maar naar huis om wat te eten terwijl mijn zus roepend op de walkant staat omdat ik de tijd weer eens was vergeten deze unieke dag is gegrift in mijn brein de tochten over het Brielsche meer zo zal het zeker nooit meer zijn alleen in mijn droom beleef ik hem weer…