Alle inzendingen over veranderding

Een rups veranderd in een vlinder En groeit uit tot een mooi beest Van die vroegere rups zie je steeds minder En van die mooie vlinder zie je het meest Zo wil ik later ook zijn En het liefst met jou In mijn hart alleen maar zonneschijn Zodat de binnenkant van mij gekleurd is in plaats van grauw…

Ik zit voor het raam en zie hoe de tuin niet is veranderd voor haar ben ik niet weggeweest de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht het is vreemd te bedenken dat zij mij niet kent, zich mij niet herinnert na al die tijd dat ik hier niet was ik de tuin was vergeten, zij voor mij niet bestond, is zij nog helemaal als toen hoezeer ik ook…

Walsend op de maat van langzaam dichterbij komende sirenes die de balzaal verlichten met angstaanjagend licht dat ook met ogen dicht blauw doorklinkt in de oren Het is middernacht geweest laat je masker maar zakken het feest is nu voorbij de roes weer veranderd in regelrechte pijn…

jij bracht zwart glas in mijn mozaïek aanvankelijk nog lichte kleuren die braken donker af het sprankelend contrast waarmee jij mij verraste veranderde van spiegelend in mat het oppervlak is hard gebleven toch heb ik mij tot bloeden toe aan zwart gesneden…

jij hebt vandaag het maagdenkleed verlaten kijkt onbesmuikt en kuis de wereld in die lijkt veranderd door haar open blik jij weet wat anderen verloren in dat ultieme ogenblik het is de ongereptheid van het kind dat nu verdwenen is maar ooit zichzelf weer vindt…

het verschil tussen gisteren en vandaag is een immense stilte die je achterlaat je stond aan het roer van een schip met eindelijk verse wind in de zeilen al ben je abrupt van koers veranderd heb je het aardse verruild voor het hemelse want zomaar tussen gisteren en vandaag is het doek gevallen…

schoenen 'we bellen' nog even omkijken ze fietste al een vleugje behield ik voor altijd zij veranderde alles voor altijd…

Dat wat ik ooit was ben ik niet meer Tijd veranderde mij met harde slagen Moed om het te verdragen sloeg me neer omdat ik mezelf kwijt was. Zoeken in het diepst van mijn ziel… Veranderingen accepteren, van mijn fouten leren. Terug kijken waar ik over viel; die drempels overwinnen. Helemaal opnieuw beginnen……

Als dan de grote stilte valt en het onomkeerbare Het einde net zo is als het begin Pas dan zal ik het weten Het antwoord op mijn vragen Als ik het geweten had had ik mij dan veranderd? De dingen anders benaderd? De mensen anders getroost? Het grote niets of is het alles?…

Ze zijn oncontroleerbaar En beredeneerbaar Het maakt me in de war Waarom is niet meer Wat er altijd was Wat is er nu veranderd Ben ik dat Of is het iedereen en alles? Ik zoek, ja waar zoek ik naar Als een kip zonder kop Naar een beetje geluk Warmte zeg maar Ja …naar verwarming Het scheelt maar een beetje…

Ik zong mee om zijn volgelingen weg te jagen en de schaduw van het beest veranderde in het licht. De gezichtloze verschijning begroef ik onder de heuvel van een onbevlekte droom.…

Indien het waar is dat de sterren Voor eeuwig in de ruimte staan, Zonder dat iets in een nabije of verre Toekomst veranderd wordt in dit bestaan, Wat kan dan nog het doel zijn van dit leven, Dat eens mijn zoon zal kennen zoals ik, Dan een beperkt geluk en een heel even Genieten van het vluchtend ogenblik. -----------------------…

Toen veranderde de dag in nacht. Ooievaars overwinteren ook in de Sahel. Sprinkhaan is voor hen een delicatesse. De mensen die er wonen verhongeren, wanneer sprinkhanen uit zwermen gaan. Toen en nog steeds.…

Ze leerde hem de werkelijkheid te aanschouwen bij het schilderij in een wereld die veranderd was de sombere kleuren mysterieus op de gegeselde lichaamsdelen deden pijn aan de ogen de jongeling voelde wel maar kon er met zijn verstand niet bij, dat iemand dit vertelde bij het schilderij, dat hij aanschouwde als onderdeel van zijn jeugdige…

die verdomde autocorrectie gooit constant roet in ’t eten, ik typte gewoon “aangename verpozing” maar dat veranderde ineens in “zaadlozing”, tja, een afspraakje met Marie-Hélène kan ik nu wel vergeten !…

Bedankt voor alle dingen jij laat mij weer zingen Jij veranderde mijn leven je hebt me veel gegeven Bedankt voor iedere dag voor de gein,voor de lach voor de lol,voor het plezier je bracht weer leven hier Bedankt voor de dromen Bedankt dat je in mijn leven bent gekomen.…

Wat zal er toch gebeuren als ik in de hemel kom Zal mijn papa mij wel herkennen draait hij zich dan wel om Ja wat zal er toch gebeuren als ik in de hemel kom Zal ik hem wel herkennen draai ik mij dan wel om Ook al zal hij veranderd wezen Zijn ogen of zijn haar Maar in mijn hart zal ik hem vinden Ik voel zijn liefde, warmte Ik voel het…

Toen je hele houding veranderde, wist ik - dit komt nooit meer, toen je stem zo boos klonk, - dit was echt de laatste keer. Toen je je omdraaide naar hem, wist ik - "wij" is voorgoed gedaan, toen je met hem wegliep, - ik zal nooit meer naast je staan...…

De mezcal in mijn fles veranderde langzaam van kleur met het naderen van de avond. Nu, in het kwijnende licht van de zon, lijkt mijn worm in een bodempje bloed te drijven. In een stad ver van hier heft Chihuahua zijn bek naar de rijzende maan, ik huiver, want zijn etherisch gehuil klinkt als muziek uit mijn radio.…

Het meisje van toen, mijn vrouw van nu: niets is veranderd. Ik groei met je mee. En jij met mij, want wij vormen samen in flonkerende pracht een smaragd op fluweel. Mijn rots in de branding. Mijn loods door dit leven. Leve de vrijheid om dit met je te delen.…

we zullen lachen zonder gillen we zullen weten en soms niet en daarna makkelijk vergeten wat niet weet en wat niet ziet we zullen eten en soms vreten tot we weer veranderd zijn we zullen eten weer verspillen al is het restje nog zo klein…

De beweging die het was, laat deze zonder veel angst nu zijn opgeheven of veranderd.…

Want heb je een keer dat oude vertrouwde achter je gelaten en andere ervaringen opgedaan dan ben je voorgoed veranderd. dan zul je het leven altijd met andere ogen zien, Omdat je andere dingen hebt gezien en ervaren en het leven daarna voor jou nooit meer hetzelfde is.…

je regende en ik schoot foto's van een zon die steeds wilde verdwijnen verfijnde instelling veranderde het plot vergat de paraplu kou en regen maakten zo het beeld kapot zacht heb ik je haar gedroogd je natte huid met warm gedoekt je zont nu stralend in een nieuwe lentegloed…

Hoe ben je niet veranderd? Hoe is je metgezel niet veranderd? Een gedicht is niet genoeg voor een leven. Maar meer mag je niet van me verwachten, het is warm, ik weet niet genoeg. Ik ben veel vergeten.…

En de aarde beefde onder al dat leefde zo snel dagelijks leven veranderd in een hel niet wetend wat hen overkwam daar in het exotische Bam dat verre land door droefheid overmand bedolven onder tonnen steen niet horend het kermende geween van hun geliefden zoekend wanhopig weinig resultaat boekend…

Ik sleutel in gedachten aan stemmen in mijn hoofd zij verwoorden de ideeën die ik jaren heb geloofd Maar nu blijk ik veranderd wat zwart was is nu grijs gedachten moeten anders als op een verre reis Neem het me niet kwalijk, hoop dat ik niks bederf mijn hoofd niet langer kleurloos 'k kom beter uit de verf!…

uit nachten van verwassen seizoenen veranderden kleuren in fraaie tinten met zon in de ogen brandende zanden erdoorheen heb ik gedroomd zelfs in de schaduw waarop ik mij verdwaald voelde zonder aanwijsbare reden oh, dan weet ik schrap wat niet past bij me glijden uren voorbij wat het verlangen ook voedt…

er groeit een dorp bij een kerk dicht bij jouw hart staan koeien in de weide je staart verlegen naar een veranderd landschap op het natte schilderij iets goed observeren naar onbevangen waarheid is belangrijk, zeg je en niemand spreekt jouw verfkwast tegen in de groene boezem van de vergeten stad…

de tijden, de tijden zijn veranderd. niets is meer zo als het was.…