Alle inzendingen over was maar een beetje...

beetje bij beetje vervalen de dagen verkleuren mijn woorden verbleekt het gezicht verlies ik geheugen door veelvuldig schrapen vervliegt de herkenning in schemerend licht verzwak ik mijn geest door langdurig dwalen in wit zwarte dromen en beelden van toen herinner ik zinnen uit zwijgende talen weet ik te zeggen vergeet ik te doen…

met een beetje geluk halen wij je wel door het oog van de naald! lachte de jonge anesthesist naar de veel oudere dame. zij begon met handen vol goede moed secuur haar nauwkeurig werk. maar... los hier van gaf zelfs dat beetje geluk forfait bij: operatie geslaagd! joz. le bruyn…

ervaringen, geluk en verdriet worden beetje bij beetje opgezogen in elke vezel bij het ouder worden wordt ze steeds zwaarder en zwaarder om uiteindelijk zachtjes op de bodem te belanden maar als de dood aanbreekt wordt ze opgetild uit het water al het overbodige stroomt vanzelf weg, slechts nog maar een natte spons…

daar staat een bloeiende linde ze is een beetje rank ik zou haar willen voelen om te weten hoe ze het land beschrijft voor haar zou ik willen zitten met een kleed en picknickmand broodjes met jam besmeren en genieten van het weidse land trots staat ze tussen wat beuken genietend van de voorjaarswind en geeft een beetje bloesem aan een…

ik zit voor het raam en ik kijk naar marleen ze fiets daar maar in rondje's en is altijd alleen marleentje is twaalf en zegt niet zoveel ze is een beetje anders en kijkt een beetje scheel maar zij is mijn liefste ik hou veel van haar ik geef haar een zoentje en een lint voor haar haar marleentje, marleentje toe blijf even staan…

Twee jonge hengsten van 't knabbelen aan el- kaar een beetje moe…

Een strohoed jawel een beetje schuin op het hoofd het sigaartje nog en oogjes die twinkelen als waren het kogeltjes…

'k Ben niet in m'n hum ook niet in m'n sas 'k Ben een beetje triest en als dat alles was: 'k ben 'n beetje verloren 'k ben mezelf wat kwijt dus zeg ik wie 't wil horen: 'k voel me een kleine meid. Dus ben 'k niet in m'n hum en ook niet in m'n sas gewoon 'n beetje triestig da's alles, ik pak m'n jas!…

Was er maar enkel een regenboog, een beetje regen, een beetje zon. Maar dat doel reikt te hoog, het is te lang geleden dat het begon. Ik blijf altijd steken, in dit gevoel. Is het een voorteken, van een dood o zo koel? Het is zo'n diep gat, waar ik in zit. Ik weet niet wat, ik moet doen met dit...…

Vandaag was ze er weer een beetje sterker, elke keer nog niet warm genoeg het is nog een beetje vroeg maar het gaat er van komen nieuwe bladeren aan de bomen bloemen zullen ontknoppen en vlinders ontpoppen nog eventjes wachten het weer zal verzachten en sterke zonnestralen zullen ons opnieuw naar buiten halen en de…

Een conversatie op straat Je denkt toch echt niet dat ik mijn dier verlaat Nee, dat hele kleine beetje eten Wil ik voor mijzelf wel vergeten Maar ik doe mijn hond of kat niet weg Dat is liefde begrijp nu toch wat ik zeg Armoede is delen met je dier Die geeft nog een beetje plezier En warmte in mijn hart De voedselbank voor dieren is…

beetje wegdromen zo af en toe aangenaam moe een eigen paradijsje licht, stilte, liefde begin van de dag bloemen wiegen een lach naar mijn hart beetje zweven mijmeren, vergeten niet alles willen weten wonden dichten - schrijven van woorden op duizend vellen omdat ik wil vertellen hoeveel ik om het leven geef!…

Wie met een revolver schiet wordt soms afgebeeld: een beetje door de knieën zakkend, pang. op een kleurplaat in te sturen.…

Ik zou Heer, als het even kan, het nog een beetje rekken. Ik ben nog redelijk gezond, nog niet de ergste kwalen. Ach Heer geef nog een beetje tijd, voordat U mij komt halen. En mocht het mij wat slechter gaan, dan vraag ik, lieve Heer, dat U mij op wilt nemen in Uw Intensive Care. Deut.31:6…

treur ik schilder het leven zonder penseel geef mij maar dat kleine beetje kleur…

Staar in het grauwe Duister uit mijn Raam over de Kleurloze vlakte Hier voor mijn Houten huis op De Zweedse heide En waar de drank Mij afbreekt, beetje Bij beetje, helpt Mijn gitaar mij door De doodsheid van Mijn leven - ik staar Weer naar buiten, Waar mijn muziek De grauwheid langzaam Verdwijnen doet Met een lichtstraal…

tot hoop doet herleven beetje bij beetje wordt warmte herwonnen dooi zet in doet de koude vergeten weggestopt in het toen het nu is wat is hoop.…

Ik dacht dat de pijn van het missen na die tijd een beetje draaglijk zou zijn Maar ik kon toen enkel gissen, het bleek harder te zijn.…

wat een bloem je kan doen een lange steel met wat blad een beetje kleur en een hart gewoon te gek het doet je wat…

elke morgen voor de spiegel daarvan word ik een beetje kriegel ik ben plat en dat is dat en ik blijf zo plat…

Een beetje verliefd Je verschijning schenkt mij Een verlicht gevoel Emotioneel onvolwassen Om iets moois te verzwijgen…

'Vertrouwen spruit voort uit BETROUWBAARHEID een beetje voorspelbaarheid en HARMONIE tussen... WOORDEN en DADEN'…

Ik schilder je in al mijn kleuren met alle verf die ik heb hier op mijn palet Ik schilder je blauw en een beetje groen misschien…

't is wel handig om een beetje woordjes te kennen anders wordt 't verhaal zo kort.-…

Wat een pracht en praal Wat een prachtig stel Alleen de joie de vivre miste ik een beetje wel…

In liefdes geluk, zoals nu al een beetje, verliefd en geliefd.…

hij dacht al een beetje koud deze zomer, wie wil er een klein beetje stoken ligt hij op zijn wenken bediend gaar te staren naar het narrige van groot en klein en middelmatig vingers zomaar door de snor een Antwerpse met resten van de Laatste Maaltijd verstopt hij zwijgt uiteraard omdat hij zwijgen moet anders zou er te veel te…

In mijn ogen zie ik geen werkelijkheid En ik hoor alleen verkeerde dingen Liefde dat is een feit Valt niet te bedwingen Maar als je zingt dan hoor ik je wel En heb alle oog voor jou Is het niet een beetje snel Dat ik nu al van je houd?…

Hij bleef een beetje achter in die andere werkelijkheid een droomwereld zonder klagende vrouwen en verziltende knapen groef hij zijn eigen kuil nooit voor een ander met vallen en opstaan zijn eigen leven waar antwoorden ontbraken hij zich niets meer af kon vragen in de diepte van zijn drama bleef hij een beetje achter in die…

beetje bij beetje ontdooi ik de stroom van een bevroren beek beginnend bij de oeverranden warm er strafverstijfde handen aan opgegraven bodemvuur voel oude levenstekens steken en waar remmingen verweken kabbelt later op een nieuwe wind die met voorjaarsklanken ruisend door geknakte kragen zingt de bedding vult zich met een nieuw elan…