Alle inzendingen over dieren

Diep in de nacht maakte zij mij wakker onrustig, ongedurig, draaiend van links naar rechts, op zoek naar contact met mij, met zacht gepiep en gesnor verbleef zij - slechts per hoge uitzondering - in mijn bed. Aandoenlijk vertelde zij mij, dat zij hulp nodig had en samen hebben wij haar kittens gekregen; helaas heeft er één het niet gered…

De vrouw zegt: hij heeft wat vetrolletjes, de man zegt, ik ook, kijkend naar de hond, die op de behandeltafel staat is de conclusie snel gemaakt, de hond is te dik. Een tikkie aan de maat, dat is de baas ook, is slecht voor zijn hart, zegt de assistente dan ook nog, dat klopt, zegt de baas,ik werd al geholpen aan mijn hart, was ook te dik.…

De aap vroeg de hond, Wat hij er van vond. Hij zei: “Ik zat laatst te denken Meer aandacht te schenken Aan onze gemeenschappelijke grond. ” De hond dacht na En zei: ”mogelijk het DNA. Ik heb wel eens gelezen, Dat dat de bron moet wezen Wat ons, mijn vrind, Zo samenbindt In ons wezen.” “Maar dieren op twee poten, Helpen de zaak naar…

Een hardnekkig pestend olifantje wordt vanuit Blijdorp overgeplaatst naar een dierentuin in Praag. ----------------------------------------- Ook olifantjes doen soms aan geplaag, Ze slaan elkaar dan stevig met hun slurven. Je grijpt de grootste pestkop bij zijn lurven En doodleuk deporteer je die naar Praag. Die daar gelijk een soortgenoot…

zaken veranderen ieder moment wij geen cent waar eigenlijk waar vergeet grom richting dom zo dom o zon donderklots verfijn wat zijdelings wegvalt ik vriend zie dingen alleen…

Hij liet de hond uit als elke dag zo'n klein wit hondje als je wel vaker zag. Hij werd gegrepen door een herder een groot formaat zorg dan maar eens als klein hondje dat je je mannetje staat. De mensen sloegen trapten en gilden maar de herder liet het beestje niet los de baas kwam aangesneld, brak de bek open en het witte hondje, vluchtte…

Aandachtig biddend voor zijn maal hangt de buizerd in de lucht. Zwevend zonder een gerucht spiedt hij naar een grondsignaal. De vleugelpunten trillen zacht bewogen door de warme wind, waardoor hij draagkracht vindt voor het volvoeren van de jacht. Plots duikt hij, stil, poten gestrekt als een baksteen naar de grond. Een veldmuisje weet…

Tussen woeste struiken draaft een lichtbruin dier springt soms ruisend op in zijn witte rugvlekken glanst de gedachte aan tamme medeschepsels binnen de omheinde stadskamp de snuivende hertenneus van grauwe natte beeldhouwklei vol verkenningsdrift en de fijne scherpe hoeven bijltjes die de weg banen door dichte takkenwirwar schenken…

De zware paarden bij het bruine hek met hoofden half geheven naar elkaar likken in een zacht en teer gebaar de stugge haren in hun beider nek. Soms gaat een hoofd wat meer omhoog alsof het wacht op een vertrouwd geluid dat op zal klinken uit het fluitekruid zonnig weerspiegelt in een glanzend oog. Er spreekt een weten uit hun rustig staan…

De meeuwen vechten, vleugels hol, en hangen aan de wind. Zij vallen in 't bouwland neer, - en, neergevallen, maken ze 't langs de voren vol. Zij namen overland de wijk, en zochten langs de brede stromen hun toevlucht, - om op kracht te komen achter de hoge winterdijk. De snavels, onder pen en veer, herstellen de geleden schade. Maar…

nee, ik hoef geen terras heb buiten niets te zoeken liever blijf ik binnen kruip achter het behang stof genoeg om van te kwijlen in de kast ruikt het naar muizenpis en oude boeken de ruggen versleten het papier half aangevreten door kenners zoals ik © papiervisje…

Als ik aan het geluid van de stilte net gewend ben geraakt, is het de hond wel, die me met zijn blaffen te verstaan maakt, dat stilte, die oorverdovend werken kan, de hond zelfs teveel is!…

De paashaas, die aan 't werk is, heeft 't druk: hij moet haast overal een ei verstoppen. Nu komen twee kalkoenen op de proppen. Ze schrikken zich daarbij een ongeluk. De haas gaat door en hoort er eentje zeggen: 'Je hebt een opdracht die de pan uit rijst: het is ondierlijk, wat men van je eist! Hoe kan een haas in godsnaam eitjes leggen?…

De olifant bekeek z'n wijf. Ze had een zeer omvangrijk lijf. Hij schold d'r dikke huid toen vol: 'Van al dat vreten sta je bol!' Een tijdlang bleef-ie fulmineren. Ze wilde tactisch reageren en daarom zei ze: 'Wees maar blij: je krijgt een paasgeschenk van mij. Het is een opblaasolifant. Je zult tevreden wezen, want je blaast 'r op…

Aan de watervliet - een transparante heli - beekjuffer in nood?…

In het halfduister van de A-6 struint tussen zwerfvuil iets geelogigs Twee werelden die elkaar kruisen: de gebaande en de naakte de gekooide en de wilde de verzadigde en de hongerige Vos die ik was mens die ik werd ------------------------- uit: 'Huisbroei', 2003.…

Een diepzeevis priemt met gloeiende ogen het drukkende waterduister in de kamer vol wier waar ze haar eitjes legt vertrouwt komend leven aan vergane weelde toe 't nest tussen oud roest staat onder bescherming van 't onsterfelijke maar gezonken schip TITANIC.…

I Zij kunnen het niet laten licht te geven, hun drijven is aanwezig in de nacht als liggen er twee lampen in het water gelijk van sterkte, van gelijke kracht. II Je wilt op veren met ze mee en je besluit ze brood te geven. ----------------------------------- uit: 'Verzamelde Gedichten', 1993.…

Het was het laatste weekend van maart, dus nog maar enkele dagen lente. Nog voor de watertoren van Lichtaart constateerden we drie verpletterde eekhoorntjes. Het enige gave wat restte was hun pluimstaart. Het onophoudelijk gekrijs der meeuwen boven het Zwart Water kon de vraag naar het waarom niet verdringen. Diezelfde zondag schoven…

De alom bekende kleine zwarte mier bouwt geen aarden kastelen of dennennaaldpaleizen als haar grote verwanten onder wijde velden in stadstuinen tussen straatstenen zijn talloze nietige kamers verspreid die arbeid en adem van het grondleven sterken dit onnaspeurbare rijk der luchtige korrelkelders vol krijgshaftige boerenvlijt streng…

Door de dood Reeds gretig omarmd In de krochten Van deze orkaan Kwam jij Goddank Uit het niets Zo maar naast mij staan Verrassend - Op mijn weg gekomen Door jouw snoet, Jouw glunder, mijn Secundaire therapie Medicamenteus protocol Onmiskenbaar aangevuld Vanuit het oude leven Toch mijn nieuwe Binnen durven gaan…

Begeleid door verre, ruisende zeezang danst het duister met zachtzoute passen in het zanddal, waar droge gewassen losjes wiegend, de grond houden als een tang. De taaie stengels zijn vol klein gedrang: kevers strijken neer, op zoek naar woongrassen. Zal nieuw tehuis de diertjes verrassen? Opeens staan ze stil, afwachtend en bang... Bij dit…

Ergens in onze straat zijn de katten, zei je. En ik zag wat je zei. Niet de straat zoals ik die normaal zie: De geplaveide weg met aan weerskanten een trottoir vervolgens tuinhekjes en de voortuintjes en dan de gevels van de rijtjeshuizen, opgaand tot de dakgoten dan de achterover hellende daken tot aan de nok - alsof je vanuit een bootje over…

Schoonheid in steen gestold Bevroren beweeglijkheid Pracht kop Lief oor Vorm gegeven voor altijd…

Hoog op de Teíde loopt hij dolend rond van morgenstond tot avondrood met water in zijn mond. Op vier poten in de krater bedelt hij om voer, deze mastodont. Van elk stuk stokbrood maakt hij een theater, maar staat niet meer toe dat men aan hem komt, schuwheid als ode aan wie hem vastbond: als apporteur een vroege schoolverlater. Tot grote…

Geen enkele hartstocht verzwakt uw ogen affectie gefluister streling: de pluim wild dansende haren dulden gelijk Alexander de Grote god der overwinning gij zijt mijn lofzang uw sprong onderwerpt versperring wijkt eeuwig overbruggend stomende passie mijn zadel uw huid buig en kniel voor uw voeten waar roem terugvoert naar uw geboortemoeder…

Steltloper, visnetkousen - de giraffe. Elegante hoefjes klakken op de vloer. Wimpers, langer dan die van Madonna. Op zijn kop een kapstokje in crème velours. Wat zou hij bedoelen met zijn blafjes? Vast iets heel mooie - giraffenpoëzie. Ik sta te laag om hem zelfs maar te aaien. Hij is te chic voor dat soort kindergrapjes. ---------------…

'Ik mis nu een beetje,' zei bruin, want hij was na een ingreep een ruin.…

Zonnebril op en daar begon het mee Dertig graden op het strand en een fel blauwe zee De grappige garnaal zat vol humor en sommige vonden hem zelfs geniaal Hij vertelde mop na mop Elke vis<, inktvis, kwal en zelfs het plankton En net ....ja het Net…

Het liefst zou ik je bij me houden, we hadden het zo fijn Maar om je zo te laten leven zou heel erg egoïstisch zijn Want als het leven lijden wordt en jij niet meer geniet Zal ik je moeten laten gaan al doet het me verdriet Nooit was jij egoïstisch en je stond altijd aan mijn zij En wat er ook gebeurde, jij was daar voor mij. Herinneringen blijven…