Alle inzendingen over kinderen

Hoeven hoor ik schrapen over straat, ik weet bij god niet hoe het verder gaat maar jij, jij lacht zo vrolijk in je vuistje, jij kent nog niet de streken van het kwaad. * Op verzoek als tekst voor een geboortekaartje gemaakt.…

Twee kinderen nog jong van jaren, ik dacht dat ze zes of zeven waren, de één zei: mijn opa is naar God de Vader, de ander zie hij is gegaan naar een andere wereld, hier vandaan. Toen gingen ze verder spelen en beide waren vrij, met wat ze geloofden blij, dat hun gedachten zo verschillend zijn, doet hun vriendschap geen kwaad of pijn.…

Dans en sluit de rijen uit hun schaduw onttrokken zonnen. Dans maar voort, verleg de paden, niet gehoord in klare stemmen, vér van men heeft verzonnen. Krom de weg, het bestaan is recht, dans; bloem der aarde, verbindt het mondiaal gekleurde lint met uitbottende jeugd, ontbloot het sprookje. Zaai; de zuivere deugd van jullie natuur…

stralend spreidde hij z'n vleugels toonde hij vol trots zijn kleuren maar voelde zich gevangen diep binnenin vloog hij over heuvels en dalen snoepte van de mooiste bloemen worstelde met zijn kracht die zich 'n weg naar buiten zocht vol energie en met zijn gulle glimlach genoot hij van zijn leven structuur was zijn leidraad nieuwe dingen…

Zomaar op een gewone doordeweekse dag Staat je kind voor je met een gulle lach. Het kruipt even warm tegen je aan En bij dat moment blijf je even staan. Plots is daar die kleine lieve kinderhand en word je door een gevoel van liefde overmand. Zomaar op een gewone doordeweekse dag Zegt je kind met een mooie stralende lach: ik ben zo blij dat…

Of hij alleen op de wereld was banjerde hij daar langs het strand geen last van kou en wind op zijn laarzen door het schuim dat kleine blonde noordzeekind Hij tekende zijn fantasie in lijnen klein en groot met een vinger van zijn hand of een schelp die hij vond in het gladde natte zand Soms zochten zijn ogen blauw tussen de mensen op…

Je moet van goede huizen komen, stevig in je schoenen staan een huid van leer hebben, tegen een stootje kunnen, en een opdoffer kunnen incasseren. Dat lukt allemaal echter, als mijn tweejarige kleinzoon ligt te trappen op de bank, ik denk, als al die voetballers net zo hun best doen, worden we ooit nog wel eens kampioen, als…

Zal ik wel of zal ik niet ik ben bang dat iemand het ziet vandaag ga ik het gewoon doen het is voor even gedaan met mijn fatsoen ik loop onder de brug nu doe ik het ik schreeuw hard en het galmt terug heel even voel ik mij weer jong ik herinner mij het liedje dat ik onder het bruggetje zong het was een heerlijk moment dat gevoel dat je herkent…

Zondagmorgen het is half negen, ik kijk naar buiten de lucht is grauw, en nergens een puntje blauw, het wordt weer een dag met regen. De vogels laten zich niet zien, alleen een Roodborstje die schuilt in een conifeer, voor dit mistroostig herfstweer, ik neem een kop koffie het is een uur of tien. Lees een boek en kijk af en toe naar buiten…

Lief klein meisje zacht zing ik voor jou een wijsje mijn kleinzoon zit op mijn schoot tjonge, wat word je toch groot samen kunnen wij zo lekker babbelen de kleine gaat nu ook al brabbelen vertederd kijk ik jullie aan ik voel mij zo voldaan wat is oma zijn een heerlijk gevoel ik hou van jullie een heleboel echt jullie zijn oma's hartendief…

op avonden met prachtig weer, wanneer ik dus mijn huiswerk leer, hoor ik beneden in de straat kinderen met hun kinderpraat, al hun spelletjes en hun regels, en al hun tekens op de tegels. ik vraag me af in eenzaamheid hoelang duurt die puberteit.…

ze zette zich neer in de oude zetel sloefen kapot getrapt, kousen mee gaten als patatten, tanden gelijk een fietsenrek, haar kleedje in blommen pakte een boek en begon te lezen kinders die het hoorden gingen om haar heen zitten mee open monden benen sloegen zich over en in mekaar omdat de taal en het verhaal zo vrij werd verteld, zonder…

De jeugd kijkt veel tv, Of is bezig de computer te bezetten Om spelletjes te spelen of te chatten En als ze weggaan, gaat de gameboy mee. Maar één week lang zijn het de kinderboeken Waarin het leuk is om een boek uit te zoeken, Bij de boekenmarkt op onze school. of in de bibliotheek. Zeker deze week!…

langs de stenen van de woning aan de zee van onheil- waren ramen zwart gelakt en de muren donkerbruin gekwast. daar achter een kleuter met hemelsblauwe kijkers. zo jong en zorgeloos zó zoals het moet zijn maar de zwarte tinten bederven het zicht op licht.…

jij bent, mijn kind, in woelig water mijn stek om veilig door te gaan zonder te weten voor ons niet zozeer doel-bewust want zonder baat of plan was jij daar altijd al op juiste afstand zo dat ik zelf kon lopen niet leunen, hooguit rusten om daarna durf te hebben voor een nieuwe stap…

draaiend aan een stalen rek verwaait het kind gedachten aan huiselijke narigheid en lange luisternachten zodra ze vaart heeft opgebouwd opent zij haar handen alleen de holten van haar knieën wrijvend om de gladde stang stuwt zij zich verder in het rond verzamelt dan haar meisjeskracht voor een gewaagde sprong en losgekomen zweeft ze…

je legt een warm en vochtig hoopje in mijn arm en noemt me oma ik zie je evenbeeld zingend de wereld veroveren even later kruipt ze naast me in het grote bed en vleit: mijn grote oma en dat klinkt plots als het liefste wat ooit iemand tegen me zei…

De lente Is gekommen Ik zie het Aan de bommen…

Kleinkind brabbelt Opa brabbelt driftig mee wat die twee bespreken, ‘k werkelijk geen idee Ze vormen een front die oudere man en dat lieve kind en wie kan ’t schelen wat iemand daarvan vindt? De liefde straalt ervan af ’t kind glundert straalt breeduit en opa, die voelt zich weer even klein, Ik weet niet wat er mooier is kleinkind…

Als een kind reisden we rond langs wilde bossen om te dwalen in de duimelotverhalen die verkleefden aan het hout Waar het stout ons niets kon schelen voor de takken die wij braken en de draken die wij staken met Sint Joris en de schout Nee - nog even zou de zon het zoete smelten ons besparen ook al jokten we de jaren voor ons uit - we…

een wonder Elke keer is weer een wonder Een kind dat in je groeit Een klein wondertje Op een dag in je armen Nog zo klein en pril Elke fase in z’n leven Even bijzonder Een onvergetelijk moment Die kromme beentjes die naar je toe stappen, nog wankel en onzeker Zijn eerste stappen, het begin van vele Het begin van zijn reis Een reis…

Al meteen bij de allereerste lach Werd jij het zonnetje op mijn dag Met je gebrabbel en al je mini-verhalen Deed jij de hemel extra stralen Je sprankelende ogies en je geinige snoet Doen mij meer dan alleen maar goed Mijn leven staat geheel op stelten Want jij hebt mijn hart werkelijk doen smelten Altijd vrolijk, een ondeugende bengel…

in deze stilte zijn we samengebracht verwekt met broze snaren voortgebracht door een onvoorwaardelijke liefde en dan biedt de hemel haar een nieuwe kans met wolken die de prille maagdelijkheid verstrengelen met het genoegen van een eeuwig leven elze…

Hartendiefje zorgenkindje Zie ik je in duizenden sloten Als je alleen gaat spelen Met je vriendjes De ambulance met gillende Sirenes onderweg Als je uit skeeleren gaat Jij met een gat in je hoofd Bloedend op de grond Hartendiefje, zorgenkindje Kon ik maar een engeltje Op je schouder zijn Je behoeden voor alle Valpartijen, uitglijders…

Je lijkt, kijkt of je me iets zegt… Het zijn net woorden jouw klanken. De taal die je spreekt, is het echt? Wil je stoeien, lachen, janken? Dat geen zin zijn gelijke kent, Volume immer fluctueert, Verbergt niet dat je onmiskend, Iedere dag, ieder uur leert. Straks komt de volgende fase, Dichterbij dan we verwachten. Eerst een woordje,…

Grijs is de kleur van de regenboog in de hoopvolle ogen van het opgetogen kind. Hij is kleurenblind.…

Een meisje zit gehurkt in het bonte weiland en in haar kleine hand heeft ze veldbloemen vast. Ze zijn wild en ongerept mooi, fleurig. Het meisje rangschikt ze keurig. Korenbloemen Klaprozen Margrieten Ze zit zichtbaar van de kleurenpracht te genieten… De wind speelt met haar lange lokken en wappert met haar zomerjurk. De zon schijnt…

Zijn verleden torst hij al met zich mee hij is nog maar negen erg druk adhd en eigenlijk verlegen De storm drijft hem alsmaar voort kan zich niet concentreren Ook al is hij slim genoeg uit die boekjes kan hij niet leren Hij wil best graag het maakt niet uit alles wel proberen liefst met zijn handen stap voor stap kunnen…

er spatten gestaag fijn gemalen drupjes koffie via slurpjes met buismannetjesaroma op in mijn maag uit een blinkend kopje met een gebroken oortje van het hummelserviesje van buurmeisje marliesje porselein nog van mosa…

kom mijn kind, kom en huil mijn handen zijn iets ruwer ik til je wat hoger de lucht in maar schenk je dezelfde liefde over het naar bed toebrengen het vastpakken van je doekje vertellen over de vos en het kleine konijntje, zijn streken kom mijn kind, spreek met mij in de uren van het grote missen de taaie nachten, de oude uil samen verzacht…