Hartenkreten

hartenkreet (nr. 26.712):

Het spel

Een kind dat speelt,
een kind dat lacht
en buitelt door de sneeuw.
Even later klinkt gehuil
en klagelijk geschreeuw.
Intens beleeft het kind
het spel, vol vreugde en plezier
totdat een val een einde maakt
aan het kinderlijk vertier.
Zie, papa troost en veegt
de tranen liefdevol,
van haar gezicht.
Ik kijk en luister
naar dat kleine wicht.
Ze rent alweer
vergeten is het leed.
Opnieuw verlangend naar het spel
dat sleetje rijden heet.