11366 resultaten.
Dromende zee
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
342 Dromende zee
Als ik droom
is de wereld mooier
dan ik in realiteit beleef
droom de mensheid waardiger
dan ik die ervaar
daar leef ik vele jaren mee
die twee samen
droomde ik
als een wonder
van groei en liefde
die droom
droomde ik als druppel
van mijn zijn
vloeiend
in een oeverloze zee
*
Anneke Bakker…
Windfluiter
netgedicht
4.4 met 7 stemmen
234 Heb je het fluiten van de wind gehoord
tussen luisterende bomen met de gedachte
aan de dood, zo aanwezig de dood
in het diepe zwijgen van de nacht
er gaat een gerucht rond
dat er een vreemdeling is aangekomen
met veel geld en fatsoen
ze hebben zijn snor afgeschoren
zijn dodelijke wapens zijn vernietigd
al zijn corrupte geld aan de armen…
Zorg dragen
netgedicht
4.6 met 5 stemmen
303 het komt terug
iets anders misschien
dan ik verwacht
had uitgedacht
pakkende beelden
er nog mogen wezen
een wond kan zich sluiten
hoe, dat blijft soms vaag
er is iets in het niets
dat me telkens raakt
ik zal een lans moeten breken
voor gisteren en vandaag
het is de struikelsteen
die de waker in me los maakt…
DE KOEKOEK ROEPT
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
259 en de koekoek roept
naar een gewenste liefde
of naar eentje die hij verloor
die hem ooit geriefde
en de koekoek roept
wat wij ook zouden
durven willen
maar nee wij
wij schrijven ons lijden op
in gedichten en laten
het verstillen
wees een koekoek
lucht je hart
voor je in ongeuite gevoelens
raakt verstrikt
verward…
heug de dagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
218 op de kade van de haven
naar de overkanten tijd
staren ogen verlangend
naar de dagen van toen
die hun verhalen vertellen
van vele momenten samen
als man, vader en vriend
die ons hart nu fluistert…
Klaarheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
264 je ogen
spiegelden
een klaarheid
die ontwapende
in licht
de basis legde
voor ware
transparantie
elkaar de
hand reiken
was al bereiken
van saamhorigheid
waar golflengten
synchroniseerden
perspectieften
matrixen het doel
zo hebben wij
de toekomst gezien
het schijnsel van
utopia misschien…
DAGERAAD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
234 sluimerend
voel je aan de andere kant
de werkelijkheid
je verlaat je dromen
zweeft het rijk
van mijmeringen binnen
en je weet nog even
en ook dan smelt dat als
sneeuw voor de zon
de nieuwe dag zit er
aan te komen
het laatste vliesje
dat de slaap scheidt
is doorbroken
door de nieuwe werkelijkheid
gesmolten door een verse dag
en je…
Grenzeloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
249 Met duisternis de ochtend begint
Zelfs met ogen open
Geen verlossing
Geen bevrijding
De nacht eindigt
het leven begint
Bedrog
Interpretatie
Nu speelt dat geen rol
De indelingen vervallen
Grenzen gaan open
Verdwijnen
De breuken in het denken gedicht
Het is een inspirerend organisch geheel
Dankzij jou
De nacht is geëindigd
Het leven begint…
Eerbetoon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
207 de natuur is stil
er staat niets te gebeuren
de wind geeft geen enkele zucht
geen mogelijke dreiging
waar dan ook maar in de lucht
waarschijnlijk valt er even
geen dode te betreuren
heel even
heel even
is de natuur ontheven
van het tonen van medeleven
of is het dat ze gewoon
in het tonen van eerbetoon
een rustpauze wil…
Vervlogen dromen,
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
330 Soms verlang ik naar mijn kinderjaren,
maar die tijd is al lang voorbij.
Naar de tijd dat we nog samen waren,
naar onze jeugd zo vrij en blij.
Het huis, het hof die zijn er nog,
na al die lange jaren
Maar onze kindertijd is weggevaren
Waar is die mooie tijd nu toch
Vader was een kalme man,
die het voor zijn gezin opnam.
Moeder was streng…
Claustrofobia
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
537 op de bühne een schimmendans
voorbij verloren deuren
als in harde klanken om adem
om lucht om leven
een zwarte oorlog woedt
ik wil niet maar ik moet
een beetje sterven
tussen allen in het donker
bidden om wat licht…
Verlaten gevoel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
225 Mijn ziel geklemd, verminkt,
in eenzaamheid, pijn
Die als duister en nacht
verenigd zijn
Mijn ogen-meren
door tranen overspoeld,
omringd door
eenzaam land.
Tussen zwarte muren,
huist mijn bloeddoorlopen hart.
Gedoofd van alle vuur,
ten prooi aan pijn en smart.
Mijn geest,
een berg van stilte,
achter dichtbegroeide hagen,…
Vingers maken mij bang [1]
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
243 Het was een schot in de roos
Als doelwit mijn hart
Toch sta ik hier met twee voeten vast aan de grond
De bloem der jeugd is nog niet gepasseerd
Oorverdovende stilte kroop langzaam binnen in mijn oor
Mijn onschuldigheid was weggenomen
Schaamte was een woord die in jouw woordenboek niet te vinden was
Jouw vingertoppen hebben hun verhaal achtergelaten…
Opmontering
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
219 Ach beste vriend vergeet wat achter je ligt
En leef je leven vandaag, leef in ‘t heden
Gooi achter je de deur naar ’t verleden dicht
Vergeet ’t verdriet wat je hebt geleden
Kom vriend en recht je rug, ga moedig voorwaarts
Zit niet gevangen achter een open poort
Met gebogen hoofd ga je zo snel neerwaarts
Geniet elke morgen als de zon weer gloort…
Yasmina
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
228 Yasmina
Reuk van Melati in die huis met die aand
Van die kroon tot by die wortels via die stam
beweeg van tak tot blaar in die wind
Reuk van Melati in die huis met die aand
koel en humid Bandjermasin, Borneo
Die riviere sing daar sout en soet
Reuk van Melati in die huis met die aand
Van die kroon tot by die wortels via die stam
Geur van…
Zijn zee van zijn
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
283 Zijn zee van zijn
Wat hij in leven
dacht te zijn
was slechts
een druppel schijn
wat hij in wezen was
was veel méér
oceanen vol meer
nu koester ik
enkel nog
de mooiste
herinneringen
en zijn as…
Dilemma
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
280 Laat me gaan
blijf bij mij
laat me los
kom dichterbij
Ga naar huis
ga naar bed
laat me alleen
ga niet weg
Spin me in
rol me uit
hou van mij
met haar en huid
Wis me uit
kleur mij in
laat ons waaien
in de wind
Gevoel & verstand
lopen uit de hand
wissel van spoor
ga ervandoor
Breek mijn baan
laat een traan
geef wat lucht…
Hou en trou
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
224 Tevreden genoeg om niet te stoppen.
Ontevreden genoeg om door te gaan.
Uitputtend maar ook onuitputtelijk.
Zowel diepgaand als verganend.
Op en … nog. Soms stop en door.
Slaand en zalvend hand in hand.
Nu doof … dan … een en al oor.…
De schaamte voorbij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
254 Is het zonde dat er mensen om mij geven
Waardering voor mijn zijn
Niet langer angst en beven
De schoonheid van mijn brein
Is het erg te worden begrepen
Terwijl de uitleg niet bestaat
Geen vertrouwen in iemands strepen
Omdat het nergens op slaat
Er is niemand gevonden die boven mij staat
Want ik houd niemand klein
Iedereen is even belangrijk…
De droom voorbij
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
227 Is een nachtmerrie
realiteit geworden
dan is de gelukkige droom
verder weg dan ooit
verandert de realiteit
in een droom
dan ben je of gelukkig
of gewoon te ver weg
verandert een droom
in een nachtmerrie
dan is er gelukkig nog
de realiteit daarna
wordt de nachtmerrie
weer een droom
dan slaap je gelukkig verder
tot de…
Mijn danklied
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
297 O laat dat nu mijn danklied zijn:
het met vertedering naar
jonge blaadjes kijken en weten
dat er telkens weer signalen zijn
om hoopvol door te gaan, al
is er ook een wereld vol conflicten.
Er is muziek, er zijn gedichten
en veel wat enkel kinderogen zien.
Vernieuw mijn kijken, schep een
zuiver hart in mij en aandacht
voor wat klein en…
verre blik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
269 de verre blik in jouw ogen
kijkt voorbij het felste licht
om daar dromen te dromen
die haar het hart vertellen
over wat ons elkaar vinden deed
de verre blik in jouw ogen
kijkt voorbij de grens van tijd
waarin wij ooit samen waren
wij elkaar lief minnen konden
zonder dat de wereld het wist
de verre blik in jouw ogen
kijkt voorbij de…
Onveranderlijk
netgedicht
4.3 met 7 stemmen
381 de ontwakende zon
is er nog steeds
vonkt vurig in de lucht
ook het ritme van de vogels
bewoog met elkaar
vief als mijn diepe zucht
de haan kraait zijn kracht
kakelgeluiden van de hennen
steevast een morgenzandbad
warme regen druppelt
op mijn koude huid
en op het kinderkopjespad
lentebollen knikken
het lijkt alsof al die kleuren…
Ook als gierig vuur steeds opnieuw elk uur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
250 Als tegenslag samenspant het leven parkeert
zoiets als 'n zaadje dat tijd steeds wilt planten,
dood en droogte met 't nat als deze verwanten
bestaan is, even doelwit was, dat wat aanmeert.
Weet. Vandaag doofden duizenden geluiden,
gisteren ook duizenden nachten onverplicht,
ontstak wederom juist nu deze dag haar licht
om tijd als een fraai…
mijn levenstrein
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
227 Langzaam gaat mijn levenstrein,
aan mijn geest voorbij.
Langs vreugde akkers,
rijdt hij razendsnel voor mij.
Vaak reed ik in een tunnel,
gehuld in mist en eenzaamheid.
Dan weer door de donkere nacht,
zonder maan die naar me lacht.
Soms kwam hij door een weide van verlangen,
begroeid met pijn, verdriet.
Of onder een grijze hemel,…
Spiegels van je ziel...
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen
298 Ogen,
Zij tekenen jou
Zij geven een beeld van wie jij ben
Zij geven de emotie
Brengen de emotie over op een ander
Zij verleiden,
Geven liefde
Zij tranen als je hart overloopt.
Zij zijn er in het donkerste van de nacht,
Op het diepste plekje van de aarde
Zij liegen nooit.
Zij zijn de spiegels van je ziel...…
Uppsala
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
288 Zat ik maar weer in mijn boek
verscholen voor de wereld,
gekluisterd in een hoek.
Of liever aan een zwembad,
aan de Mediterranee
waar Zweedse meisjes zwemmen
in de Middellandse Zee.
Wat zou ik lekker lezen
op het warme, mulle zand,
op het ritme van die Zweedsen
die flaneren op het strand.
Hun Uppsalaans is kruidig, hun blikken familiair…
Robin Williams
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
217 Robin Williams.
De enige echte Peter Pan.
Vliegt de wereld vol met dromen rond.
Vecht tegen kapitein haak.
Wordt geholpen door de pixie die Tinkerbell genoemd.
Rust In Vrede (RIP) Robin Williams.
Vlieg gerust de hele hemel rond, ik zal je missen.…
Moeder en kind
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
364 daar gaat ze
ik zwaai hen en zij
zwaaien mij uit
mijn dochter en
haar eerste spruit
ik herken die trots
die blik dat gevoel
dat te hebben bereikt
is voor menig vrouw haar doel
zij is nu wat ik ooit
met haar eens was
een moeder en haar kleine kind
helaas die tijd is nu voorbij
ach het kind is groot geworden
en ik was nog nooit zo blij…
Er toch nog zijn
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
299 Ik heb de natuur tot vriend gemaakt
ga ook vandaag met haar in gesprek.
Haar stilte spreekt ook nu boekdelen
haar werkelijkheid spreekt mij wel aan.
Ik zag de dood zomaar weer doodgaan
haar bestaan vermalen en verteren.
Werd ook ik al verwacht na haar,
men schalde een naam meer toch niet.
En al zal ik ooit lijfelijk sterven
als deel van…