Hartenkreten

hartenkreet (nr. 54.142):

Als vleermuizen in de nacht.

Als vleermuizen in de nacht,
draaien ze hun ronden.
Verloren in de duisternis,
likken ze hun wonden.
Angst voor de verdoemenis,
met een tong die gespleten en vergiftigd is.

Vergiftigd door hun hunkering,
hun hunkering naar vergiffenis,
die ze tot nu toe niet gegeven is.

Ze zoeken het in hoeken,
ze zoeken het in gaten.
Schreeuwend en vloekend,
kunnen ze het zoeken niet laten.

Als vleermuizen in de duisternis,
smeken ze om vergiffenis.
Ze spuwen hun gal,
met een zwart hart in het heelal.

Zo komt het eeuwig terug.

Vleermuis, vlieg naar huis,
daar waar het behaaglijk warm is.
Begrijp toch eindelijk dat dit plekje,
diep in jou van binnen te vinden is.