Alle inzendingen over maatschappij

Goed en kwaad is relatief cultuur en tijd afhankelijk een medaille in een oorlog vrijheidsstraf in vredestijd voor hetzelfde vergrijp - het goede doet ons plezier kwaad berokkent verdriet het evenwicht tussen beide ligt daar waar lands norm in stand gehouden wordt - het volk, de echte macht streeft naar het goede als die zwijgt…

de buurman is aan het verbouwen hij hakt en slaat de spaanders in het rond schuim staat op zijn mond terwijl hij klopt, boort en vloekt sjouwt, sleept en zoekt naar zijn gereedschap en handigheden om met een elektrische zaag van de juiste diameter af te zagen en dan net een centimeter te kort, zak!…

ach goden, sterkste aller goden, vergeef me, vergeef me, vergeef me mijn verlangen naar een lief lijf, vergeef me dat ik mijn verstand heb uitgeschakeld, dat ik niet meer wil denken, mag denken, maar slechts verlangen wil, verlangend denken, filosofie heb ik gestudeerd, gepromoveerd ben ik, en moet, mijns ondanks, erkennen dat mijn ratio niet…

Als aankomen aan komt betekent dan komt er iemand aan, maar als zij aankomt, te zwaar bevonden wordt, komt ze liever aan, zodat ze afgehaald kan worden, toch?…

In het ritme van de trein ben ik vertrokken Volle zalen, powerpoint en koffie koud Zo koud, uit de automaat gekomen Ik die hier zit dag te dromen Groei zo langzaam oud Grijze sokken…

er is geen onderscheid de voorbijgaande auto is het sluipend dier waar koren op sneeuw lijkt en aarde fluweel een weg recht een berg op kan gaan en de prairie vlak en hard als holland langs een spoor of over een spoor door huizen op een lijn de kerk, de schuur, de opslagplaats er wacht zijn langs de kant van de weg in een al…

Kleine vogel, pek met veren. zeg het woord en ik zal je leren. Over stijve kragen, vieze schonen. Over hoge lagen en valse tonen. Over lege zalen, ouwe sokken. Over vergeten verhalen en gebroken stokken. Over zure geuren, droge koeken. Over kille kleuren en natte doeken. maar ook over volle glazen, gulle buien. Eigen bazen…

De spot laat zien, dat we steeds asocialer worden, maar heeft U het ooit minder gezien? Waar woont U dan?…

Kortademig wrijven Augurken interlude Witte pijn, gelukkig klein Trots op stank en krijsen Poging tot moraal Nieuw en glimmend modieus Het mag allemaal Prijs de infantiele reus Verwachtingen gespannen Kleine lettertjes paraat Uit moederschoot verbannen Volg de rode levensdraad Misschien vliegen zonder vleugels Culturele mimicry Liefde…

Ik lees in jouw zinnen het verscheiden van de duistere mens er is geen gelaat meer kant noch wal vel tegen vel puist en steencyste alle individualisme bloot gelegd in een poel van naakte aanschijn het gaat oeverloos ophemelen van ziektebeelden ingebeeld opgedrongen sociaal rond draaien theatrale empathie van een generatie want…

Je leert nieuwe mensen kennen en wil ze vertrouwen keer op keer Maar voldoe je niet aan hun eisen dan geven ze je net zo makkelijk weer harte zeer Dan geven ze op je af en behandelen je als een stuk oud vuil Ze schuiven je dingen in je schoenen en graven voor jou een diepe kuil Je valt zo hard,maar net zo hard als eens tevoren Zo hard dat…

Er waren bloemen en kado’s op de receptie, felicitaties voor haar man voor veertig jaar. Ze stond vlak naast hem maar haast niemand kende haar. Een jubileum blijft een kwestie van perceptie. Hoewel ze zelf ook al die tijd haar steentje bijdroeg en sinds haar jeugd voor iedereen had klaargestaan, werd hij gelauwerd als de man die zelfs zijn baan…

mannen willen vrouwen vinden vrouwen willen mannen veranderen mensdom…

verdomde behoedzaamheid laat mij je confronteren de waangedachten weren waarin jij gedijt ik wil je vatten isoleren maak voorgoed de sleutels kwijt pas dan kan ik mijn leven leiden en nog meer bevrijd zijn zoals ik van nature ben met echte zelfverzekerdheid…

de hartenkreet werd een netgedicht ik streed voor een vergezicht, opende leed, dat werd direct gedicht ik haak af, heb niets met omhoog vallen het rijmt niet meer, daar ben ik blij om…

aanbod en vraag prijs, afdingen aandringen, koop hier uw waar alleen vandaag aanwezig, vandaar de vrijmarkt is niet meer sinds de werking werd vrijgesteld het graaien en snaaien doet zeer de handelaar neemt met geweld ik dacht vroeger dat de vrijmarkt een plaats was voor vrije mensen op zoek naar andere vrije mensen nu wordt er…

Regen, kou en duisternis. Een enkel licht, een ritseling. Voorzichtig fluiten van een vogel, toch is er stilte. Betonnen warmte, massieve geborgenheid. Gekrioel geleid in goede banen, groet of glimlach, vluchtig doel. Zovelen bij elkaar gepropt, een concentratie van talenten. Zoveel dat je wordt opgeslokt, het hoofd omhoog en boven water…

Zijn ogen waren niet te zien De zwarte klep diep naar omlaag gaf schaduw en bracht afstand aan Een kloof die niet meer viel te peilen en onbekendheid liet bestaan Zijn ziel was langzaam rauwgeschuurd Elk woord etste een nieuwe groef Was als azijn in open wond Na lange jaren van miskenning kwam geen klank meer uit zijn mond De drukte in…

Er hangt een dreiging in de lucht, een diepe zucht, blik naar de hemel, alsof we wachten op de schemer, of scheuring van ons warm cocon. We leven door en maken plannen, toch zijn we onderhuids gespannen en voelen we de tijdsgeest drukken, die scheurt ons fundament aan stukken. Er sluipt een angst door het gewelf, een vage vrees die maakt…

wind trekt aan de regen tikt je tegen slaat je lam... je vraagt je af hoe dit zo kan maar éénmaal uit het veld geslagen staat een ander op jouw plek Lejo van Kuijeren…

Een foutje is zo gemaakt Geen halszaak een taalfout een rekenfout een inschattingsfout een stomme fout een doordachte fout een onovertroffen fout een ondoordachte fout een klein foutje. Een foutje is zo gemaakt en kan worden hersteld want van elke fout, zo wordt vermeld, kun je leren Dus ik wacht.…

Als een blad valt van een vergeten boek en de kamer bewaart de vertelling in azijn door zwart verbrand op een scharlaken rust bezoedeling in perkament van geschreven pijn door een tafel gedragen, de kaften gekust zijn we slechts gewapend met een bladwijzer het ijzer met handen breekt door de middelmaat in stukken geleefd en doorzeefd met verleden…

Berichten. Cultuur. Nieuws. Provincie Brabants. Nederlands. Mondiaal 't Journaal. Het weer; geschreven en gefotografeerd nieuws. Voor elk wel wat wils Naar aanleiding van berichten in de krant Betreffende het (wereld)nieuws Kunst en cultuur Brabants- en wereldnieuws; misschien niveau- maar echt geen kwaliteitsverschil Verslag; verantwoord…

Het NOS journaal De meest voorkomende kwaal bij de beroepsgroep is het beroep Op het veelbesproken grondrecht het zogeheten rugklachtenrecht de heilige plaats voor gelijkvormigheid is de vluchtelingenorganisatie geen plek voor liefdesschijnbewegingen van de hoogste baas op de nationale Eenheidsfeestdag heeft de oorlog ook ons land…

Voor haar geen boeken op de plank waaruit men later kon verhalen met een weerga waardoor niemand er haar naam ooit meer vergat en ook geen beeld dat diepgebronsd haar geestverwanten af liet dwalen en al zeker niet diegene die verdoemd al zonder zat Er was geen stad naar haar vernoemd of maar een straat die het zou wagen er haar volle naam…

Ik verlangde zo naar haar en naar haar naam die onvolprezen zou verschijnen in de schemer waar zij hemeldraden spon langs lege straten waar ik ging om hard haar naam vooruit te schreeuwen als een lofzang op de vrede die zij steeds in stilte zond Er stonden mensen voor het raam die mij terecht hebben gewezen of het stiller hier kon zijn…

dit huis is gaan hellen met tijd als buigend gewricht er brandt gebroken licht en ik een kaarsloze luchter hang hier bezwaard met matglazen tranen aan een zakkend plafond geen venster lijkt het zicht te klaren sinds geschoven gewicht kamers ondersteboven dreef los van ingeklonken grond en wie slaat nu nieuwe palen bevestigt het…

zie ik een beeld op ansichtkaarten van Drenthe en ons dorp dan zie ik huizen met rieten daken met als decor in 't groen als was het voor het plaatje de eeuwenoude eik kastanje in de bloei en wasgoed langs het straatje beschermd is nu dit dorpsgezicht voor "nieuwe rijken" heel wat waard voor mij de langvergeten warmte van voeten om de…

Onthoofde liefde uit hoofde van het marketen van lijf en lendenen Zo zat ze daar virtueel gekaderd blikken priemend op de vijftig bites van haar blacklight torso Hoofd en onderbenen in de dimensie van de anonieme schaamte En hij greep in zijn tot economie verworden kruis Vraag en aanbod op en neer verkocht en log out…

De vrede vliegt te pletter op het glas van de volksgezondheid de salarisschalen de huisvestingsvooruitzichten het democratische gehalte van onze onmin de nieuwe natuur. Oorsuizingen? Hersenletsel? Oude natuur? De vrede vindt de moker die hij nooit is kwijtgeraakt. Achter het glas het woeden van de vrijheid. ------------------------ uit…