Alle inzendingen over huwelijk

Ne li occhi porta la mia donna Amore, Per che si fa gentil cio ch'ella mira. Dante Alighieri (1265-1321) Je fijne gratie mij omwevend Als geuren delicaat, Je geest zo lichtend en zo levend Mijn geest omzwevend, saam opstrevend ..... Je tere vrouwlijkheid, mij gevend Een nieuw geluk nog laat Maar jong en lichtend als een avend…

Wie roept er in de nacht? Welk aards gefluister groeit uit de diepten tot gejuich of klacht, welk is die stem slechts hoorbaar in het duister? Wie roept er in de nacht? Het zwelt, het stijgt; dan wordt het fijn en teder en kaatst als zeepbel op een effen plas; het zweeft, zo licht als een verwaaide veder, over het donker gras. ’t Is het…

jij van mij als en spel ooit van twee bomen begon het naast elkaar groeiend recht en trots totdat de takken zich verstrengelden toen volgden tijden van bloesem waarvan – nu nog volgens zingen waar bloemen spreken met vlinders in hun buik door de jaren heen verankert zich de liefde groeit het dankbare respect onderwijl de liefde…

Wasmachine was haar laatste toeren aan het draaien. De stofzuiger at zo schrokkend van de gevarieerde maaltijd op de grond tot hij zich aan een bloemblad verslikte. Trok het uit zijn keel, zo kon hij verder zijn weg afleggen. De microgolf begon te rinkelen omdat hij er de brui aan gaf telkens voor ontdooier te moeten spelen. De kookplaat…

onderweg naar een huwelijk van vrienden op een zwitserse berg verblijven mijn vrouw en ik in een kamer met spiegels naast het bed we slenteren door de stad en bewonderen in de avondzon de snel stromende rijn waarop gespierde zwemmers zich laten meedrijven in waterdichte oranje zakjes duwen ze hun kleren voor zich uit terug in het pension…

waar kussens elkaar raken liggen hoofden afgewend er slaapt een ruzie tussen zijn poot stijf die van haar niet minder het is de nacht die hen omsluit wacht op wat de ochtend brengt wie het eerst buigt ik denk hij zij heeft het buigen afgeleerd…

We stonden op het terras en zagen een paar roeiers verdwijnen over de eeuwenoude Amstel die rivier van ons leven en binnen onze geliefden al zo lang en we aten en dronken dan een lied en nog een lied en een verrassende liefdesverklaring over 25 jaar kinderen en oma's en opa's en ouders die daar allemaal fris en lachend stonden…

Als je niet (meer) wil smakken, zoenen en snakken naar seks en lichamelijkheid dan kan je ook nog met een vriend, vriendin, je broer, zus, nicht, neef, tante, oom, oma, opa, vader en/of moeder gaan samen gaan wonen, leven, participeren; met of zonder hond, poes of overige huisdieren! want voor alles is er een registratievorm in onze zo gewenste…

Vers uit de oven de geur van brood en koffie uit een mok de ochtend kan niet meer stuk Wentel me in de uitwerpselen van geluk met zekere tevredenheid God schiep de dag en de mens wordt geboren en raakt verloren in het vinden van de nacht waarin maan en sterren blinken verdwijnen uit het zicht Een gedachte reist sneller dan het snelste…

Beiden waren eerder gehuwd, met een ander welteverstaan. Toen in beider huwelijk de storm was geluwd besloten ze te gaan. Na een poos tevreden alleen te zijn geweest, leerden die twee elkaar kennen. Hij was geheel alleen, zij had een paar koters rondrennen. "Het klikte" zoals wel bij meer stellen. Dat was in de vorige eeuw, in vijfentachtig…

Hoe lang kan een afgezette koning blijven regeren? Op deze vraag geeft men geen antwoord. Als ik vertrek, waarom blijf jij mij dan commanderen? Jij zwijgt en kijkt, schuw uit je ogen, op mij neer. Diep van binnen weet ik waarom. Omdat jij het zo gewend bent, Omdat jij het mij en jezelf hebt aangeleerd, Omdat ik het schijnbaar toe moet laten…

Hoeveel houdt u van een gedachte? Meer dan van een levend mens? Hoeveel eert u een waanbeeld? Meer dan alle prestaties van alle personen om u heen? Hoelang blijf ik voor u een schim? Hoelang blijf u mij nou negeren? Hoelang moet ik blijven bidden, tot dat u mij ook zal eren?…

Uithuizig staarden we naar het raam verder dan de barst in de ruit kwamen we niet de schouders als kapstok voor onze dichtgeknoopte jassen de schuld van de tochtdeur hielden we onszelf voor want die klemde zullen we nog een ommetje doen zei jij toen je zag dat je benen overhoop lagen met die van mij en dat op de bank die ons vroeger…

Ik ben zo bang voor de gevolgen, Maar ik wil weg Ik vrees de toekomst, het onbekende, Maar het lijden van dit moment is voor mij ondragelijk Ik spaar mijn moed en mijn krachten Ik zet de daad bij het woord Ik beloof je dat we gaan scheiden Ik heb mijn koffers al ingepakt…

OH LEVEN, wat zou ik graag met je trouwen. Ik heb een bruidsboeket uitgezocht, klein, eenvoudig, wit ... maar oh zo groots. Laat het feest beginnen om de eeuwig en voor altijd verbintenis aan te gaan. Laten we hand in hand wandelen onder en door de kleurrijke regenboog. Ik heb een rode loper uitgelegd bestrooid met witte rozen. Het…

Hoe lang zou ik nog van je houden? Dat weet ik niet. Hoe lang zal jij mij nog vermaken? Dat weet ik ook niet. Hoe lang blijven wij nog bij elkaar? Het hele leven is onzeker. Hoe lang blijf jij nog een egoïst! Zolang ik leef.…

Ik vraag mij af waarom je daar staat, waarom je staat te mopperen Ik vraag mij af waarom je naar mij staart met een afkeurende blik Ik vraag mij af waarom je zo op mij let, op mijn woorden, op mijn brieven en of ik wel de juiste weg afsla Ik vraag aan jou 'Waarom zijn wij getrouwd?'…

en als je mij hebt doorgrond, weet dat er daarna niets meer komt wat jou nog verbazen zal in mij jij mijn restwaarde afschrijft waar ik liefheb in ons trouwboekje geen beroering meer voelt aan de andere kant van ons bed waar ik al jaren niet meer kom je mij plichtmatig welterusten wenst verval ik in het stilzwijgen van ons huwelijk…

Deze tractor heeft van voren Een stuurwiel verloren. Voor het evenwicht zit zijn vrouw als tegenwicht maar wil daar niets van horen. In een huwelijk hebben veel zaken Met evenwicht te maken.…

Ik staar naar de wolken en geniet intens. Problemen zie ik in de verte verdwijnen. Ik hoor het zachte suizen van de wind. Wind, op weg van hier naar nergens. De zon breekt af en toe door. De eerste bladeren vallen. Het gaat zo regenen. Ik ruik de herfst al. De winter komt. Zo ging het en zo gaat het. Zo zal het altijd gaan. We leven nog…

Toen zij op huwelijksreis weer eens bij maanlicht wilde zwemmen en bij zonsopgang terug kwam naar hun suite met koortsglans in de ogen verweerde lippen van het kussen, schorre stem en moegetergde tepels, spermasporen klevend langs haar dijen en ook nog hooghartig weigerde hem te bevredigen, maar hem afwijzend de rug toekeerde begon…

Als kinderen hadden ze samen zo lang het hun heugde, gespeeld, - als kinderen hadden ze samen hun wel en wee gedeeld. En onder het stoeien reeds, noemde het meisje de makker haar man, - hij haar zijn klein, lief vrouwke: Zo bouwden ze een hele roman. Ras gingen de dagen, de jaren in wentlende vlucht voorbij ; - zij, groeide tot bloeiende…

samen in de milde oktobermaand van ons leven met een wirwar van wegen hebben we een pad gebaand we proefden rozen in zachte liefde wijnen met gevangen zomers zo zorgeloos, zonnedromers soms liepen we naast elkaar zoals het ons beliefde steeds omarmden we onze kinderen herkenden hun vreugde en pijn die we niet konden verhinderen al was…

Elke dag bij het verlaten van thuis een ochtendkus Elke dag voor het slapen gaan een welterustenkus Veel liefde en genegenheid als extra ingrediënten Toevoegen naar smaak; karakter en pittigheid Doch; slechts een keer een afscheidskus tot besluit…

Beminde echtgenoten De wereld is een zee vol wilde en woeste baren, daarop eenieder zal te schepe gaan en varen. Daar zijnder die alleen die zee bevaren moeten; daar zijnder die de vaart door meegezelschap zoeten. Gij lieden zijt, getweên in ‘t Sacrament gebonden; zij heeft de bruidegom en gij de bruid gevonden. Ons Heere wilde…

Als de lente wederkomt, Als het bieke op de bloemkens bromt, Als het zonneke lacht en streelt, Als het vogelke springt en kweelt, Boven ons hoofd, in de blaren; Op het lieve plekske dan, Zitten wij weer als vrouw en man, Waar we als verloofden gezeten waren. Dan, o liefste vrouwke mijn, Onder des hemels blauwe schijn, Wisselen…

Het is vandaag mijn `trouwdag` ik ben hem niet vergeten omdat ik HEM niet kan vergeten hoe hij mij uiteindelijk ten huwelijk vroeg Het werd formeel geregistreerd partnerschap om alle familiaire gevoeligheden te omzeilen maar mijn dochter en haar moeder waren getuigen als baby nog zeer zacht wiegend in moeders buik Maar haar moeder die…

ze was zestien jaar en zag er bezorgd uit helemaal niet als een gelukkige bruid opeens een vreemde voor mij in een witte jurk met buik haar aanstaande leek zo uit de schoolbank te zijn geplukt ik weet nog tot op de dag van vandaag dat “men “er schande van sprak want er moest getrouwd worden aangezien er een kindje zou komen. ik begreep…

De tragiek van een slecht huwelijk die eindigt in een scheiding kan voor de ouders wellicht een bevrijding zijn maar de kinderen betalen levenslang de rekening waar weinig rekening mee wordt gehouden en veroorzaakt verdriet en pijn…

Je feliciteerde me vanmorgen al 29 jaar een stel. ik feliciteerde jou vanmorgen al 29 jaar getrouwd. in goede en slechte momenten in liefde en soms niet. al 29 jaar een koppel terwijl je om je heen alleen maar ziet dat men uiteen gaat, maar wij zijn 29 jaar getrouwd! Al is er geen vlam meer al zijn we gewend aan elkaar we…